هدف مطالعه حاضر بررسی و مقایسه فرایندهای آماده سازی معلمان تازه کار تربیت بدنی در کشورهای آمریکا، انگلیس، ژاپن، مالزی و ایران بود. این پژوهش از نوع کیفی-کاربردی و با رویکرد تطبیقی است. سطح مکانی تطبیق، کشورهای آمریکا، انگلیس، ژاپن، مالزی و ایران است که به شکل هدفمند انتخاب شدند. داده ها از طریق اسناد کتابخانه ای، جست وجو در شبکه های جهانی، گزارش ها و مقاله های علمی جمع آوری و در چارچوب الگوی بِری دِی، توصیف، تفسیر، همجوار و مقایسه شده است. یافته ها نشان داد مسیرهای ورود به دوره های آماده سازی معلمان تازه کار تربیت بدنی در ایران محدود است و به طور کامل متمرکز اداره می شود. درحالی که در سایر کشورهای تحت بررسی از تنوع و انعطاف پذیری قابل قبولی برخوردار است و به صورت نیمه متمرکز یا غیرمتمرکز اداره می شود. به طور کلی می توان نتیجه گرفت که در آماده سازی نوین معلمی، مهارت ها و آموزش های نظری، کمتر راهگشای حرفه ای معلمان تازه کار تربیت بدنی است، ازاین رو به جای تأکید بر محتوا، فنون تدریس و دانش حرفه ای، توسعه تجارب حرفه ای مهم تر به نظر می رسد.