هدف تحقیق حاضر، شناسایی و رتبه بندی عوامل مؤثر بر کسب مزیت رقابتی در باشگاه های حرفه ای فوتبال ایران بود. تحقیق حاضر، توصیفی- همبستگی بود و به روش آمیخته انجام گرفت. جامعه آماری تحقیق در مطالعه کیفی و کمی شامل کلیه نخبگان آگاه در صنعت فوتبال بود. در بخش کیفی از اشباع اطلاعاتی استفاده شد که اطلاعات با 13 مصاحبه به اشباع رسید، در این بخش نمونه ها به صورت گلوله برفی انتخاب شدند. همچنین در بخش کمی از نمونه گیری هدفمند استفاده شد که شامل 150 نفر از استادان مدیریت ورزشی و کارشناسان فوتبال بودند. ابزار مورد استفاده برای جمع آوری اطلاعات در بخش کمی، شامل پرسشنامه محقق ساخته بود. از روش تحلیل محتوا برای بررسی مصاحبه های متخصصان و از روش معادلات ساختاری و با استفاده از نرم افزار اسمارت پی. ال. اس برای بررسی مدل تحقیق استفاده شد. نتایج نشان داد که به ترتیب کارایی، نوآوری، پاسخگویی به مشتری و کیفیت با ضرایب مسیر 0/470، 0/239، 0/202 و 0/198، مهم ترین عوامل مزیت رقابتی در باشگاه های فوتبال بود. باشگاه های فوتبال باید با برنامه ریزی صحیح و ایجاد کارایی، کیفیت، نوآوری و پاسخگویی صحیح به مشتریان، با تکیه بر منابع سازمانی، به مزیت رقابتی دست یابند تا در عرصه های داخلی و بین المللی حضوری قدرتمند داشته باشند.