خود- انگاره چشم انداز تأمل گرا و طرح امکانات بدیل در مطالعه روابط بین الملل (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
با شکل گیری مناظره چهارم در روابط بین الملل، چشم انداز خِرَدگرا همچنان خود انگاره یا تصویر از خودِ ثابتی نشان می دهد. این خود انگاره ثابت وضعیتی تغییرناپذیر از روابط بین الملل را بر مبنای اصل برسازنده حاکمیت و راهبرد همیشگی معطوف به امنیت و بقا ترسیم می کند. تصویر مورد نظر در دیدگاه های چشم انداز خردگرا در روابط بین الملل ریشه دارد. این مقاله در صدد آن است که با ارائه نقطه نظرات دیدگاه های چشم انداز تأمل گرا در قالب مناظره چهارم و طرح مباحث فرانظری، امکانات بدیل در مطالعه رشته روابط بین الملل را مورد توجه قرار دهد. صحبت از امکانات بدیل در مطالعه رشته روابط بین الملل نه به معنای تحول ماهوی رشته، بلکه بیانگر رهایی رشته از تصویر ثابتی بوده که چشم انداز خِرَدگرا در مطالعه آن حاصل می کند. در این جهت دیدگاه های نظریه انتقادی، پساساختارگرایی/ پساتجدّدگرایی، فمینیسم و پسااستعمارگرایی ارائه می شوند. این مقاله با تحلیل دیدگاه های مذکور به این جمع بندی می رسد که خود انگاره یا تصویر از خود چشم انداز تأمل گرا به لحاظ هستی شناختی و معرفت شناختی با عدم تفکیک میان دانش پژوه روابط بین الملل و موضوع مورد مطالعه آن از یک سو، و گسترش موضوعات مورد مطالعه از سوی دیگر امکانات بدیلی را در مطالعه رشته روابط بین الملل مطرح می کند.The Self-Imagination of the Reflective Perspective and the Design of Alternatives in the Study of International Relations
With the formation of the fourth debate in international relations, the rationalist perspective continues to show a conception or image of a fixed self. This constant self-image depicts an unchanging state of international relations based on the principle of sovereignty and the everlasting strategy of security and survival. The image is rooted in the views of the rationalist perspective in international relations. This article seeks to consider alternative possibilities in the study of international relations by presenting the points of view of a reflective perspective in the form of a fourth debate and a discussion of transnational themes. Speaking of alternatives to the study of international relations does not mean the material evolution of the discipline, but rather the liberation of the discipline from the fixed image that the individualist perspective provides in its study. Critical theory, post-structuralism / postmodernism, feminism, and post-colonialism are presented in this regard. This paper concludes by analyzing these views that the very idea or image of the contemplative perspective - ontologically and epistemologically - with the discrepancy between the international relations scholar and the subject under study on the one hand and the extension of the subjects under study on the one hand and on the other. It offers alternative opportunities in the study of international relations.
تبلیغات
