زمینه و اهداف: با توجه به نقش مهم متغیرهای روان شناختی بر ابعاد مختلف سلامت و عملکرد تحصیلی دانشجویان، هدف پژوهش حاضر تدوین مدل علّی از رابطه بین کمال گرایی تحصیلی و تعلل ورزی تحصیلی دانشجویان با نقش میانجی گری خودآگاهی هیجانی است. روش بررسی: روش پژوهش همبستگی از نوع مدل معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه دانشجویان دختر دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه در سال تحصیلی 97-1396 تشکیل داد که از میان آن ها تعداد 140 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در پژوهش شامل پرسشنامه های کمال گرایی تحصیلی هویت و فلت (1991) تعلل ورزی تحصیلی سولومون و راث بلوم (1984) و پرسشنامه خودآگاهی هیجانی فرانکلین و لانگ فورد (2002) بود. برای تحلیل داده ها از مدل سازی ساختاری و الگوریتم حداقل مربعات جزئی ( PLS ) و نرم افزار ( SPSS ) استفاده شد. ابزارهای از روایی و پایایی مطلوب برخوردار بودند. در تحلیل داده ها از روش مدل یابی معادلات ساختاری برای بررسی مدل علّی بین متغیرها استفاده شد. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که کمال گرایی تحصیلی به صورت مستقیم بر تعلل ورزی تحصیلی و خودآگاهی هیجانی تأثیرگذار است همچنین خودآگاهی هیجانی نیز با تعلل ورزی تحصیلی رابطه منفی و معنی دار دارد. مقدار 44/0 = GOF بدست آمده نشان از برازش کلی و قوی مدل پژوهش دارد، که حاکی از برازش مناسب داده ها با مدل پیشنهادی پژوهش می باشد. نتیجه گیری: با توجه به یافته های تحقیق حاضر، می توان گفت که کمال گرایی تحصیلی نقش اثرگذاری در ایجاد تعلل ورزی تحصیلی و خودآگاهی هیجانی دانشجویان دارد و نیازمند توجه هر چه بیشتر مسئولان آموزشی به اهمیت مباحث و مداخلات روان شناختی و مشاوره ای در بهبود عملکرد و ارتقای سلامت دانشجویان دارد.
