مجله جهانی رسانه

با گسترش نفوذ فناوری اطلاعات و ارتباطات در حوزه های مختلف، بازاریابان از رسانه های اجتماعی برای تبلیغ محصولات خود استفاده می کنند. از این رو، مسئله اصلی پژوهش حاضر واکاوی پیشایندها و پیامدهای نگرش دانشجویان نسبت به تبلیغات رسانه های اجتماعی از دیدگاه دانشجویان دانشکده مدیریت، دانشگاه دولتی شهر سمنان است. با این هدف از جامعه موردنظر، تعداد 325 نفر به روش در دسترس انتخاب شده اند. جهت سنجش اطلاعات از پرسشنامه ای با 22 گویه و با طیف 5 گزینه ای لیکرت استفاده شد. این مطالعه از لحاظ هدف کاربردی، از نوع تحقیقات توصیفی و با روش پیمایشی است. برای تجزیه و تحلیل داده های پژوهش از مدلسازی معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج به دست آمده، حاکی از آن است که سهولت استفاده درک شده تأثیر مثبت و معناداری بر عادت رفتاری و نگرش نسبت به تبلیغات رسانه های اجتماعی دارد. همچنین عادت رفتاری تأثیر مثبت و معنی دار بر وابستگی روانی دارد. با این وجود بین عادت رفتاری و نگرش رابطه معناداری یافت نشد. سرانجام، بین نگرش نسبت به تبلیغات رسانه های اجتماعی و پاسخ های اطلاعاتی و رفتاری تأثیر مثبت و معناداری یافت شد.

در این پژوهش تلاش کرده ایم با مطالعه نقش فناوری نوین تجارت الکترونیک در قالب مدل های تبیینی، امکان بهره گیری موثر در ایجاد بازار جهت تعامل بنگاه ها و همکاران رسانه ای بر خط را ارزیابی کنیم.  در این راستا با مطالعه مدل های پیشین در این زمینه و با شناسایی عوامل اثرگذار در بازار سازی رسانه های بر خط، مدلی مفهومی برای نشان دادن اثر تجارت الکترونیک بر بازارسازی ارائه می شود.  برای پاسخ به سوالات پژوهش پرسشنامه ای به صورت محقق ساخته تدوین کردیم، که این پرسشنامه از نظر پایایی و روایی در سطح مطلوبی قرار داشت. پرسشنامه ها میان افراد دست اندکار در زمینه رسانه های بر خط و تجارت الکترونیک و کارشناسان این حوزه توزیع و برای آزمون فرضیه از مدلیابی معادلات ساختاری با رویکرد حداقل مربعات جزیی استفاده شد. یافته ها نشان می دهد تجارت الکترونیک به طور مستقیم و غیر مستقیم از طریق رسانه های دیجیتال بر خط، تأثیر مثبت و معنی داری بر بازارسازی دارد.  همچنین تجارت الکترونیک تأثیر مثبت و معنی داری بر رسانه بر خط دارد و رسانه های بر خط نیز تأثیر مثبت و معنی داری بر بازار سازی دارند. 

یکی از راه های توسعه ی یک کسب و کار، بزرگ شدن بازار هدف آن است و در کنار مشخصه های مختلف بازار هدف، مشخصه های جغرافیایی به عنوان یکی از تأثیرگذارترین معیارهای انتخاب همواره مدنظر کسب و کارها بوده است.  در این فرایند نیز افزایش گستره ی جغرافیایی بازار معمولاً به عنوان اولین راهبرد مورد توجه قرار می گیرد.  زمانی که این افزایش گستره از مرزهای جغرافیایی کشور مبدأ فراتر می رود، مقوله ی ورود به بازار بین المللی و بین المللی شدن کسب وکار موضوعیت می یابد.  سؤال اصلی پژوهش حاضر این است که یک مدل بازارگرا برای ورود استودیوهای انیمیشن ایرانی به بازار بین المللی چه ابعادی دارد.  در این پژوهش پس از مطالعه ی پیشینه ی نظری مقوله ی ورود به بازار بین المللی و معرفی جایگاه صنایع خلاقه و مشخصاً صنعت انیمیشن در بازار بین الملل، مدلی پارادایمی برای ورود استودیوهای انیمیشن ایرانی به بازارهای خارج از مرزهای ایران ارائه شده است.  پژوهش از نظر هدف توسعه ای کاربردی بوده و در زمره ی تحقیقات کیفی قرار می گیرد.  ضمن اینکه روش مورد استفاده نیز روش کیفی نظریه مبنایی بوده است.  مدل پارادایمی حاصل از تحلیل مصاحبه های عمیق، مشتمل بر پدیده اصلی (ورود استودیوی انیمیشن ایرانی به بازار بین المللی)، علت ها (انحصار دولتی، پیشرفتت رقبا و جذابیت بازار)، شرایط زمینه ای (پیشرفت تدریجی، سفارشی سازی، فعالیت مستقل، وابستگی به دولت) و مداخله گر (عوامل سیاسی، سیاستگذاری عمومی، رویکرد حرفه ای و تأمین سرمایه)، کنش ها و تعاملات (بازاریابی محصول، شناخت بازار، شبکه سازی خارجی، فرم و محتوای محصول، مدیریت استراتژیک) و پیامدها (توسعه بازار بین المللی، فروش خارجی و سودآوری) استخراج شده است. 

یکی از مهمترین کارویژه های دولت ها، حفظ، نگهداشت و انتقال ارزش های سیاسی حاکم است که این مهم از طریق عوامل مختلفی محقق می شود که شبکه های اجتماعی مجازی یکی از آن ها محسوب می گردد. هدف اصلی این تحقیق تعیین نقش شبکه های اجتماعی مجازی بر نوع جامعه پذیری سیاسی جوانان است. روش تحقیق حاضر بر اساس ماهیت داده ها از نوع کمی، به لحاظ زمان گردآوری جزو تحقیقات پیمایشی و بر اساس هدف جزو تحقیقات کاربردی است. جمعیت آماری، جوانان شهر تهران و شیوه ی نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای است. حجم نمونه از طریق فرمول کوکران 458 نفر محاسبه شده و ابزار گردآوری داده ها به صورت کتابخانه ای و استفاده از پرسشنامه بوده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که کاربر فعال به عنوان تاثیرگذارترین متغیر با میزان اثر 0.412، و اعتماد رسانه ای با 0.184 و متغیر میزان استفاده از فضای مجازی با 0.174 و متغیر سابقه استفاده از فضای مجازی با0.077 بر روی متغیر جامعه پذیری سیاسی تاثیرگذار بوده اند. متغیر نوع استفاده به لحاظ ماهیت ترتیبی از آزمون های غیرپارامتریک استفاده شد که معنادار بوده است. ولی متغیرهای زمینه ای و متغیر پایگاه اقتصادی- اجتماعی معنادار نبوده است. یافته های پژوهش حاکی از آن است که شبکه های اجتماعی مجازی در راستای جامعه پذیری سیاسی غیررسمی و به عبارتی مغایر با آنچه که جامعه پذیری سیاسی رسمی است، عمل می کنند. همچنین پیشنهاد می شود در راستای دفاع از فرهنگ سیاسی رسمی کشور، مدیریت و کنترل اینگونه رسانه در اختیار حاکمیت قرار گیرد.

فضای حاکم در هنر در دنیای پسامدرن، تغییر جهت داده به نوعی که گفتمان هنر به ابعاد عمومی جامعه وارد شده است. همچنین با گره خوردن به رشد فزاینده تکنولوژی، هنر در ارتباطات جامعه نمودی فعال تر یافته؛ چراکه عصر ارتباطات الکترونیک، نوعی ترادیسی یا استحاله در روابط و تغییر گفتمان است، به صورتی که کنش های هنری نیز شامل این تغییر است.  یکی از این تغییرات، هنر بازتولید به صورت تبلیغات در فضای عمومی به عنوان هنر عمومی است.  هنر که تا این زمان، ارتباطی بصری با محوریت هنرمند داشته، با امکاناتی که فناوری به آن اضافه کرده، رویکردی عمومی یافته است.  از این رو فرصت ایده های خیال انگیز، آفرینش و معناها و کارکرد هنر را دست خوش تغییر کرده است.  بنابراین جهان دیجیتالی در حال تبدیل شدن به واقعیتی است که فضایی برای ارتباط دوسویه بین مخاطب و هنرمند تحت عنوان تعامل در هنر عمومی را فراهم آورده است؛ با فرض تجلی و نمود گفتمان هنری پسامدرن در هنر تعاملی تبلیغات خدمات عمومی، به صورت کنش متقابل در هنر، به تحلیل و مطالعه گفتمان هنری عصر حاضر در کارکرد این گرایش پرداخته می شود. پژوهش حاضر، براساس هدف بنیادی-کاربردی و روش تحقیق به صورت توصیفی و تحلیلی است. گردآوری اطلاعات از طریق فیش برداری از منابع کتابخانه ای بوده و اطلاعات تصویری از نمونه های هنر عمومی و تبلیغات تعاملی است.  روش جمع آوری نمونه ها به صورت نمونه انتخابی است.  نتایج پژوهش با تحلیل دو نمونه تبلیغات تعاملی حاکی از آن است که: تبلیغات خدمات عمومی، فضای گفتمان هنر را به صورت هنر تعاملی نمایش می دهد. همچنین مشارکت مخاطبان، مشارکت اجتماعی هنر با ارتباط دوسویه درگفتمان کنش اجتماعی دموکراتیک در جامعه مدنی پست مدرن را بوجود آورده است.

ارتباط و نقش مادر و کودک و هویت یابی او همواره ذهن پژوهشگران را به خود جلب نموده است.  ژاک لاکان، روانکاو مشهور فرانسوی نیز در این خصوص، الگویی سه گانه را مطرح کرده است. این الگو که به نظم های سه گانه معروفند، عبارتند از؛ « نظم خیالی»، « نظم نمادین»، و « نظم واقع». با تجزیه و تحلیل این نظم های سه گانه که به عقیده ی لاکان به شکل گیری ضمیر نا خودآگاه می انجامد، می توان کنش و واکنش شخصیت ها را به خوبی تفسیر کرد. او همچنین معتقد است، که شکل گیری این سه نظم در ضمیر نا خودآگاه، متأثر از نقش «دیگری» در تکامل ذهنی انسان است. سریال امپراطوری بادها ، شخصیتی را به تصویر می کشد که به گونه ای متفاوت این سه دوران را تجربه می کند، تا سرزمینی را بسازد که اکنون با نام کره از آن یاد می شود. در این مقاله، سعی بر آن است تا ضمن تحلیل این نظم های سه گانه و همچنین مفهوم «دیگری» در شکل گیری این نظم ها و تأثیر آن بر شخصیت اصلی داستان، نشان دهد که چگونه فضای مرد سالارانه ی این سریال مغلوب تحقق آرزوی مادر برای فرزند می گردد.

در این مقاله هدف محقق گره گشایی از مفهوم شهادت به منظور روشن ساختن مسائل مبنایی در مطالعات رسانه است.  شهادت عملی بسیار پیچیده است که  مسائل مربوط به حقیقت و تجربه، حضور و غیاب، مرگ و درد، دیدن و گفتن، و قابلیت اعتماد و ادراک – به بیان کوتاه مسائل بنیادی ارتباطات – را مطرح می کند.  تاریخ طولانی سردرگمی ها و توصیه ها درباره شهادت درست که در فرهنگ های شفاهی و چاپی وجود دارند منبعی غنی برای تأمل درباره برخی از ابهامات رسانه های شنیداری-دیداری است.  مسائل فلسفی قدیمی (مانند وضعیت معرفت شناختی حواس) غالباً به طرق تعجب آوری در فعالیت های رسانه ای پدیدار می شوند.  به نوبه خود، فعالیت های رسانه ای می توانند، در صورتی که به خوبی و شفاف دیده شوند، باعث شفاف شدن نگرانی های فلسفی قدیمی شوند.