فیلتر های جستجو:
فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۲٬۰۶۱ تا ۲٬۰۸۰ مورد از کل ۲٬۲۶۸ مورد.
برآورد و تحلیل تابع مصرف بخش خصوصی در اقتصاد ایران(1374-1338) با استفاده از روش همگرایی
حوزه های تخصصی:
هدف ما در این مقاله، تخمین و تحلیل تابع مصرف بخش خصوصی با استفاده از روش‌همگرایی و فرایند دو مرحله‌ای انگل - گرنجر در طول دوره 1374-1338 برای اقتصاد ایران‌می‌باشد. نتایج تجربی اقتصادسنجی نشان می‌دهد که در طول دوره مورد مطالعه، میل نهایی به‌مصرف بلندمدت 0/76 و میل نهایی به مصرف کوتاه‌مدت 0/68 است. اثر بازخورد، که‌پویایی کوتاه‌مدت را نشان می‌دهد، حدود 0/46 می‌باشد. این نکته، بدان مفهوم است که 46درصد عدم تعادل منتجه بین مصرف کوتاه‌مدت و بلندمدت در هر سال از بین می‌رود. بااستفاده از تکنیک ضریبهای متغیر عطفی، در این مطالعه نشان می‌دهیم که میل نهایی به مصرف‌بلندمدت از سال 1338 تا 1360 با یک روند نزولی سالانه حدود 1/1 درصد کاهش داشته‌است، اما در طول سالهای 1361 تا 1374 با یک روند تدریجی سالانه حدود 0/40 درصدافزایش یافته است.
تقاضای بلند مدت پول
حوزه های تخصصی:
تقاضای پول و توزیع درآمد (1372-1338)
حوزه های تخصصی:
در این مقاله، پس از مرور کوتاهی بر اهمیت پول و مبانی نظری تقاضای پول، به‌تخمین تابع تقاضای پول در کوتاه‌مدت و بلندمدت می‌پردازیم. علاوه بر عوامل مؤثر برتقاضای پول که شامل متغیرهای هزینه فرصت از دست رفته، از قبیل نرخ تورم، نرخ بهره وهمچنین متغیرهای مقیاسی، از قبیل سطح درآمد کل و ثروت است، کوشیده‌ایم تا اثر توزیع‌درآمد بر تقاضای پول را نیز بررسی نماییم. این کار با لحاظ ضریب جینی به عنوان متغیرتوضیحی در تقاضای پول انجام شده است. نتایج تجربی به دست آمده در مقاله، با مبانی نظری‌تقاضای پول سازگاری دارد.
برآوردی از سرمایه‌گذاری خصوصی در ایران در سالهای 1371-1338
حوزه های تخصصی:
اهمیت تشکیل سرمایه خصوصی در رشد اقتصادی، و از آنجا در شاخصهای مهم‌اقتصادی و اجتماعی، از قبیل متوسط درآمد سرانه و توزیع درآمدها، بر کسی پوشیده نیست،ولیکن اوضاع و احوالی که عوامل اقتصادی را، از یک سو به پس‌انداز، و از سوی دیگرسرمایه‌گذاری، تشویق می‌کند، شایسته تأمل و بررسی است. در سطح خرد، درآمد واقعی، نرخ‌رجحان زمانی و هزینه اجاره سرمایه که خود از هزینه فرصت از دست رفته ناشی از تأخیر درمصرف حال و انتظارات درآمدهای احتمالی سرمایه‌گذاری نشأت می‌گیرند، بر سرمایه‌گذاری‌خصوصی تأثیر می‌گذارند. در سطح کلان، سیاستهای مالی و پولی دولت، از طریق تأثیر بر این‌متغیرها سطح سرمایه‌گذاری خصوصی را متأثر می‌سازند. در ایران، علاوه بر سیاستهای‌اقتصادی، حجم مخارج سرمایه‌گذاری دولت، که در دوره مورد مطالعه، بخش چشمگیری از کل‌تشکیل سرمایه را در کشور به خود اختصاص می‌داده است، می‌توانسته به طور مستقیم، ازطریق تحدید منابع سرمایه‌گذاری قابل دسترس از یک سو، و ایجاد تقاضا و حرفه‌های‌اقتصادی برای تولید کالاها و خدمات خصوصی از سوی دیگر، و به طور غیرمستقیم، از طریق‌افزایش درآمدها، بر تشکیل سرمایه خصوصی تأثیر بگذارد. در این مقاله، سرمایه‌گذاری‌خصوصی در ایران، طی دوره 1371-1338، از طریق یک مدل اقتصادسنجی مورد بررسی قرارگرفته است.