فیلتر های جستجو:
فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۳۴۱ تا ۳۶۰ مورد از کل ۱٬۶۳۰ مورد.
Priscianus of Lydia at the Sasanian Court: Solutionum ad Chosroem
حوزه های تخصصی:
Priscianus of Lydia’s Solutionum ad Chosroem is a series of answers to questions asked at a philosophical debate held at the Sasanian court c. 530 CE. Priscianus of Lydia was one of seven non-Christian philosophers from the Byzantine Empire who journeyed to the Sasanian Empire to take part in the debate. Long overlooked in the history of philosophy, Priscianus of Lydia’s text represents a branch of Neoplatonism that survived for centuries uninfluenced by the official Christianization of the Roman Empire. Priscianus of Lydia was one of the last remaining representatives of non-Christian Neoplatonism in Late Antiquity. Solutionum ad Chosroem provides a record of the world of Neoplatonism shortly before it disappeared under a tide of officially Christian philosophy and theology. I discusses the context of Priscianus’ work and its relation to activities in the Byzantine Empire, such as Emperor Justinians suppression of paganism and the closing of the Academy in Athens in 529 CE. I also discuss the specific contents of the Solutionum ad Chosroem, including questions on first principles, generation, natural history, and the relationship between the soul and the body.
کتاب: این ره که تو می روی (دکتر نقیب زاده در «نگرش های فلسفی در سده بیستم» کولاژی ناهمگون از مکاتب و مفاهیم فلسفی سده بیستم ارائه کرده است)
حوزه های تخصصی:
فلسفه: آزادی
حوزه های تخصصی:
نوشتاری درباره شخصیت شهید مطهری ایدئولوگ جهان اسلام (نماد دین داری عقلانی و خداپرستی روشن فکرانه)
منبع:
سوره پاییز ۱۳۸۸ شماره ۴۴
حوزه های تخصصی:
نقد نظریه «متناقض نمایی تجارب عرفانی» استیس در عرفان اسلامی؛.با تاکید بر آرای ابن عربی
حوزه های تخصصی:
این مقاله، نظریه متناقض نمائی تجارب عرفانی که توسط استیس، مؤلف کتاب «عرفان و فلسفه»، ارائه شده است را با توجه به مباحث عرفان اسلامی، به نقد کشیده و نشان می دهد این نظریه که متضمن غیرعقلانی بودن عرفان است، با مبانی عرفان اسلامی سازگار نیست. دلیل اصلی این عدم تطابق، نگرش نادرست استیس در تفسیر اندیشه وحدت وجود می باشد که در آن، تفکیک عمیق مقام احدیت و واحدیت را ناشی از توجیه عرفا دانسته و به هیچ می انگارد؛ حال آن که این تفکیک، به ویژه در عرفان اسلامی، ناشی از تفکیک وجود و مظاهر آن است.
وجود حقیقتی یگانه و موصوف به وحدت است، و مظاهر وجود متکثر و موصوف به کثرت هستند. کثرات از حیث هستی، اضافه و عین الربط به آن هستی یگانه بوده و هستی مستقل ندارند. از این رو، نظریه «وحدت در عین کثرت» حامل هیچ-گونه تناقضی نیست؛ هر چند که وحدت ضدین در ساحت هستیِ احد را به عنوان یک ضرورت عقلی می پذیرد.