هدف تحقیق حاضر، بررسی تاثیر مصرف کوتاه مدت و بلند مدت مکمل ترکیبی ویتامین C، کربوهیدارت بر روی برخی از اجزای دستگاه ایمنی در پی فعالیت بدنی شدید درمانده ساز تک جلسه ای و چند جلسه ای است. بدین منظور بیست نفر دانشجوی (داوطلب) رشته تربیت بدنی دانشگاه تهران با میانگین سن 1/56 20/8 سال، وزن 7/04 67/50 کیلوگرم، قد 6/33 175/77 سانتی متر و حداکثر اکسیژن مصرفی 5/64 50/60 ملی لیتر / کیلوگرم / دقیقه، انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه ده نفری (تجربی و شاهد) تقسیم شدند. دانشجویان نمونه، مکمل مورد نظر را که شامل 500 میلی گرم ویتامین C به اضافه 200 میلی لیتر محلول 5% ساکاروز بود یا دارونما را در سه مرحله (24 ساعت، 2 ساعت و بلافاصله قبل از فعالیت) مصرف کرده و پس از آن آزمون درمانده ساز بروس را انجام دادند. تمرین درمانده ساز و مصرف مکمل یا دارونما برای دو هفته ادامه داشت، مجدد در آزمون بروس شرکت کردند. نمونه های خونی به منظور تجزیه و تحلیل زیر رده های لنفوسیتی (سلول های nk، CD8 CD4 و نسبت سلول های CD4/CD8 ) در زمان صفر، قبل و بعد از هر آزمون بروس اخذ شد. نتایج نشان داد که دستکاری تغذیه ای دستگاه ایمنی را تحت تاثیر قرار می دهد.
هدف پژوهش حاضر مقایسه تاثیر دو روش تمرین تناوبی و تداومی موضعی بر استقامت عضلات شکم و محیط و چربی زیر پوستی شکم در دختران غیر ورزشکار است بدین منظور 36 دختر ورزشکار با دامنه سنی 18 تا 22 سال در دو گروه تمرینات تناوبی و تداومی به مدت دو ماه و هفته ای 2 جلسه شرکت داده شدند اندازه گیری ها جهت پیش آزمون و پس آزمون شامل محیط چربی زیرپوستی و استقامت عضلات شکم آزمودنی ها بود به منظور تجزیه و تحلیل های آماری از آزمون های T وابسته و غیر وابسته ونرم افزار SPSS Win95 استفاده شد تجزیه و تحلیل های آماری نشان داد که تمرینات تناوبی و تداومی سبب افزایش استقامت عضلات شکم شده اما تمرینات تداومی تاثیر بیشتر ی داشت تمرینات تناوبی و تداومی نتوانستند سبب کاهش محیط شکم گردند اما موجب کاهش چربی موضعی شکم شدند در این مورد تمرینات تناوبی تاثیر بیشتری داشت
هدف پژوهش حاضر برسی و مقایسه اثر تمرینات کشتی در شدت های HRR 90% - 95% و 85% - 80% HRR در پیش و صفصل مسابقه روی سلو های T CD4 ، T CD 8 نسبت CD4/CD8 و فراوانی گلبول های سفید و درصد های لنفوسیت نوتروفیل مونوسیت ائوزینوفیل و غلظت کورتیزول سرم کشتی گیران جوان بوده است بدین منظور 37 کشتی گیر جوان سبک آزاد با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی به دو گروه آزمون و شاهد تقسیم شدند گروه آزمون در فصل پیش از مسابقه (12 هفته) و فصل مسابقه (4 هفته) تمرینات معینی را انجام می دادند و گروه شاهد در برنامه تمرینات مورد نظر شرکت نمی جستند از هر دو گروه در وضعیت استراحت پایان فصل های پیش از مسابقه مسابقه و پایان دو هفته دوره بازیافت خونگیری از ورید بازویی به عمل آمد و شاخص های یاد شده در خون آنها مورد برسی قرار گرفت در وضعیت استراحت دو گوره از نظر شاخص های منتخب ایمنی سلولی و غلظت کورتیزول سرم یکسان بودند اما در فصل پیش از مسابقه و فصل مسابه و دوره بازیافت در گروه آزمون تغییرات معنی داری (p>%5) در برخی از شاخص های ایمنی سلولی و غلظت کورتیزول سرم مشاهده گردید نتایج این پژوهش طولانی مدت نشان می دهد که شاخص های ایمنی سلولی و کورتیزول سرم کشتی گیران جوان تحت تاثیر شدت تمرینات قرار می گیرد و دستگاه ایمنی با تضعیف و مهار روبرو می شود.
آمادگی قلبی تنفسی یکی از عوامل مهم آمادگی جسم است که بر اثر تمرینات منظم و برنامه ریزی شده توسعه می یابد تمرینات اینتروال که بر اساس توان هوازی طرح ریزی شده باشد یکی از برناه های تمرینی برای پیشرفت آمادگی قلبی و تنفسی است نمونه ای از این تمرینات هیپوکسی اینتروال کنتروال تنفس است که می تواند آمادگی استقامتی افراد را افزایش دهد منظور از هیپوکسی مواجه کردن بدن با کاهش فشار سهمی اکسیژن در سلول هاست تا بتوانند سازگاری لازم را با این وضعیت به دست آورند در این تحقیق 30 نفر از هنرجویان تربیت بدنی انتخاب و در سه گروه جایگزین شدند گروه اول به مدت هشت هفته تحت تاثیر دویدن اینتروال در شرایط عادی وگروه دوم به مدت هشت هفته تحت تاثیر دویدن اینتروال در شرایط هیپوکسی بودند گروه سوم ( گروه کنترل) در این مدت هیچ برنامه تمرینی نداشتند آزمون های توان هوازی بیشینه ضربان قلب استراحت و خونگیری جهت تعیین مقدار اریتروپویتین قبل و بعد از تمرینات از هر سه گروه گرفته شد نتایج به دست آمده نشان می دهد بین توان هوازی بیشینه وضربان قلب استراحت گروهی که تمرینات اینتروال انجام دادند و گروه کنترل اختلاف معنی داری وجود دارد اما در مورد اریتروپویتین این اختلاف معنی دار نیست بین توان هوازی بیشینه ضربان قلب استراحت و اریتروپویتین گروهی که تمرینات هیپوکسی اینتروال انجام دادند و گروه کنترل اختلاف معنی داری وجود دارد
پیشرفت های جوامع صنعتی موجب افزایش خطر ابتلا به بیمارهای قلبی – عروقی شده است تحقیق حاضر با هدف بررسی تاثیر تمرینات هوازی بر سایز لیپوپروتئین با چگالی پایین LDL آپوپروتئین A و B بعنوان مهمترین عوامل بر بیماری های قلبی – عروقی مردان بزرگسال انجام گرفت 23 نفر از کارکنان غیر فعال دانشگاه تربیت مدرس بعنوان آزمودنی انتخاب و به صورت تصادفی در یکی از دو گروه تجربی یا گواه قرار گرفتند آزمودنی های گروه تجربی به مدت هشت هفته و هر هفته سه جلسه ودر هر گلسه حداقل به مدت سی دقیقه فعالیتی با 60 تا 70 در صد ضربان قلب ذخیره بیشینه انجام می دادند یافته های تحقیق حاضر نشان داد که اندازه LDL در گروه تجربی افزایش معنی داری داشت 001/0>P اما در گروه گواه بدون تغییر باقی ماند 861/0=P میزان ApoA-1 آزمودنی های دو گروه در طول هشت هفته تغییر معنی داری نشان نداد در میزان ApoB دو گروه نیز تغییر معنی داری مشاهده نشد می توان گفت تغییرات عوامل خطر زای قلبی – عروقی به ویژه سایز LDL خطر ابتلا به بیماری های قلبی – عروقی آزمودنی های گروه تجربی را کاهش می دهدد بر همین اساس برنامه های فعالیت بدنی با ویژگی تمرینات مورد استفاده در تحقیق حاضر می تواند با هدف پیشگیری از بروز بیماری قلبی – عروقی در بین افراد میانسال به کار گرفته شود
هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر یک فعالیت هوازی زیر بیشنیه بر میزان تغییرات فریتین آهن و ظرفیت آهن خون بیماران جوان تالاسمی ماژور است ده بیمار مبتلا به تالاسمی ماژور و ابسته به تزریق خون به طور تصادفی انتخاب شدند و مورد آزمایش قرار گرفتند بیماران آزمون پیش رونده بالک را شامل 25 مرحله کار انجام دادند و سپس نمونه های خونی در سه مرحله قبل بلافاصله بعد و 36 ساعت بعد ازتمرین از بیماران گرفته شد اطلاعات به دست آمده با استفاد از روش های آماری T-Test ضریب همبستگی پیرسون و آنالیز رگرسیون چند متغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و نتایج زیر حاصل شد فریتین خون بیماران بلافاصله پس از تمرین کاهش معنی داری یافت در حالی که در دوره بازیافت نسبت به مرحله تمرین افزایشمعنی داری را نشان داد در دوره بازیافت بین فریتین با متغیرهای آهن و TIBC همبستگی مثبت و معنی داری به دست آمد 74/0=r نتایج نشان می دهد که انجام فعالیت های هوازی زیر بیشینه علاوه بر کاهش فریتین در هنگام تمرین در دوره بازیافت مقدار آزاد فریتین از بافت ها را افزایش می دهد ودر نتیجه تاثیر داروی دسفرال بیشتر می شود
به منظور بررسی و چگونگی بهره گیری از نوعی تمرینات تخصصی در ورزشکاران پژوهشی در زمینه بررسی چگونگی کاربرد برنامه تمرینی PRT انجام گرفت بدین منظور تعداد 60 نفر از دانشجویان دانشگاه ارومیه به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل به مدت نه هفته در قرار معرض برنامه RPT گرفتند ابزار جمع آوری اطلاعات شکل تغییر یافته پرسشنامه استرس سنج هایسکا والکساندر آزمون های مقدماتی و نهایی مربوط به استقامت عضلانی و چابکی حرکتی تست تعادلی نلسون بود یافته ها مشخص نمود که میزان استرس و تنش های ذهنی دانشجویان گروه آزمایش پس از اجرای تمرینات PRT نسبت به آزمون مقدماتی 38% کاهش نشان داد کهدر سطح 5%=P معنی دار بود در مورد زمان عکس العمل و هماهگی دست ها میان آزمون های مقدماتی ونهایی آزمون های گروه PRT تفاوت معنی داری در سطح 1%=P مشاهده شد اجرای برنامه تمرینی PRT بر روی گروه آزمایش نسبت به آزمون مقدماتی به صورت در صدی 25% بهبود استقامت عضلانی نسبت به گروه کنترل نشان داد که در سطح 1% بر =P معنی دار بود
هدف از این تحقیق، بررسی تاثیر هشت هفته تمرینات هوازی وبی هوازی بر برخی عوامل خطرساز قلبی –عروقی دانشجویان مرد دانشگاه شهید چمران اهوازبود. آزمودنی های تحقیق را 36 دانشجوی داوطلب 20 تا30 ساله از دانشکده های مختلف دانشگاه تشکیل می دادند که بطور تصادفی در سه گروه کنترل ،هوازی وبی هوازی قرار گرفتند. همه ی آزمودنی ها قبل از شروع تمرینات برای ارزیابی عوامل زیر موزد بررسی قرار گرفتند :کلسترول تام ‹C-T›،تری گلیسرید‹TG›،لیپوپروتئین پرچگال‹HDL-C›، لیپوپروتئین کم چگال‹LDL-C›، لیپوپروتئین بسیارکم چگال‹VLDL-C›،عامل خطر‹ › درصد چربی زیرپوستی‹Fat%›، اخص توده ی بدنی‹BMI›،فشارخون سیستولی‹ › وفشارخون دیاستولی‹ ›، سپس گروه های هوازی وبی هوازی به مدت هشت هفته تحت برنامه ی تمرینات هوازی وبی هوازی قرار گرفتند.پس از هشت هفته مجدداًآزمودنی های هر سه گروه از نظر عوامل ذکر شده آزمایش شدندسپس یافته های به دست آمده از آزمایش های قبل وبعد از تمرینات مورد تجزیه وتحلیل آماری درسطح5/0 = ? قرار گرفته است .به طور کلی نتایج نشان می دهدکه براثرهشت هفته تمرینات،چه از نوع هوازی وچه از نوع بی هوازی،در برخی عوامل خطرساز قلبی –عروقی تغییرات مطلوبی حاصل می شود.
هدف از اجرای این تحقیق بررسی و مقایسه آثار دو برنامه بیش تمرینی قدرتی و استقامتی روی تغییرات فیزیولوژیکی و بیوشیمیائی مردان جوان ورزشکار بوده است بیش تمرینی عارضه ای است که موجب کاهش عملکرد ورزشکار شده و تغییرات فیزیولوژیکی بیوشیمیائی ایمونولوژیکی و روانی متعددی را به وجود می آورد در طی سال های متمادی متخصصان و پژوهشگران سعی و تلاش کرده اند که با تعیین برخی شاخص های فیزیولوژیکی و بیوشیمیائی در تشخیص زود هنگم این عارضه قبل از کاهش در عملکرد ورزشکار کمک کنند نمونه آماری این تحقیق را 39 نفر از دانشجویان ورزشکار و غیر ورزشکار دانشگاه اراک که در سال تحصیلی 80-79 مشغول به تحصیل بوده اند تشکیل میدهند نتایج تحقیق حاضر نشان داد که برنامه بیش تمرینی قدتری موجب افزایش معنی داری در غلظت هورمون تستوسترون پلاسمای خون ونیز توان بی هوازی ورزشکاران قدرتی گردید از طرفی در غلظت هورمون کورتیزول کاهش معنی داری نشان داد همچنین متعاقب اجرای برنامه بیش تمرینی استقامتی غلظت هورمون تستوسترون کورتیزول و توان هوازی بیشینه کاهش معنی داری نشان داد