"بحرانها با وجود گونههای مختلف، از برخی ویژگیهای مشترک مانند زمان کوتاه برای تصمیمگیری و فشار بسیار در زمان اندک برخوردارند.
فرایند تصمیمگیری فرایندی است که طی آن، برای حل یک یا چند مسئله مشخص، گزینههایی طرح و مطلوبترین آنها با ارزیابیهای گوناگون انتخاب میشود. تصمیمگیری در شرایط بحرانی از حساسیت و احتمال خطر بالاتری نسبت به شرایط عادی برخوردار است. شرایط خاص بحرانی گاه به خودداری از تصمیمگیری منجر میشود و این در صورتی که به عمد و آگاهانه باشد، خود یک تصمیم شمرده میشود.
در یک نظام بحرانزده، رسانهها میتوانند در فرایند تصمیمگیری نقشهای مثبت یا منفی را بهصورت مستقیم و غیرمستقیم بر عهده بگیرند. از سوی دیگر، رسانهها در موارد لازم میتوانند با شفاف کردن وقایع و شرایط بحرانی از سوءاستفاده دولت یا گروهها و اشخاص بانفوذ جلوگیری کنند. همچنین میتوانند با افراط و تفریط در اطلاعرسانی و تحتتأثیر قرار دادن اشخاص یا گروههای خاص، تصمیمگیران را تحت فشار قرار دهند، به نحوی که اوضاع را بحرانی سازند یا خود را در شرایط بحران تصور کنند یا امکان اتخاذ تصمیم مناسب را از دست بدهند.
" "بحران، تصمیمگیری در بحران، رسانه، مسئلهسازی، مسئلهسوزی
"
"پیچیده شدن جوامع انسانی آثار متعددی درپی داشته است که از آنجمله میتوان به افزایش احتمال وقوع بحرانهای مختلف اشاره کرد. همین امر موجب شده است پرسش از الگوی مطلوب مدیریت بحران به دغدغهای جدی برای تمام نظامهای سیاسی تبدیل شود. بر این اساس، پژوهش در باب نقش عوامل مختلف در بحران، موضوعیت مییابد و بهطور مسلم «رسانه» یکی از مهمترین این عوامل است.
در این مقاله، نویسنده با عطف توجه به ماهیت رسانههای نوین که امکان انحصار آنها را در شأن ابزاری متعارف منتفی میسازد، به بررسی جایگاه «رسانه» در مقام مدیریت بحران پرداخته است. برای این منظور، نظریهای سهوجهی و جامع مبتنی بر «رسانه ـ بحران ـ سرمایه اجتماعی» طراحی و عرضه و بر مبنای آن الگویی عملیاتی طراحی شده است که سیر تکوین، تحول و فعالیت بحران را شامل میشود. در پایان نیز شش گزاره راهبردی که بایستههای فعالیت رسانهای را در مقام مدیریت بحرانها دربر میگیرد، ارائه شده است.
" "افکار عمومی، بحران، رسانه، مدیریت رسانهای، نظام سیاسی
"
"بحران نوعی جنگ صامت است که بیش از آنکه به سختافزارهای جامعه ضربه وارد کند، نظام نرمافزاری یا بهعبارتی، قدرت تصمیمگیری و عملکرد جامعه را در سطوح مختلف مختل میسازد. فرایند بحران بر مبنای تحلیل معناشناسی این واژه، با مرحله آشوب آغاز میشود و با رسیدن به مراحل موقعیت سخت، نقطه خطر و سرانجام، از دست رفتن قدرت تصمیمگیری، پایان مییابد. بنابراین، بحران از هیچ آغاز نمیشود و ریشه در نبود تعادل در نظامهای جامعه اعم از حکومتی یا غیرحکومتی دارد. مهمترین پیامد این وضعیت نیز نبود قطعیت و امکان تصمیمگیری است که موجب شکلگیری حوادث مختلف و رویارویی جامعه با مشکلات جدی میشود.
رسانهها در این زمینه و در بستر فرهنگهای مختلف میتوانند نقش دوگانه مدیریت و کنترل یا تصعید و گسترش بحران را با بهرهگیری از شیوههای مختلف برجستهسازی، اقناع، کاشت و آموزش عهدهدار شوند.
" "بحران، بحران رسانهها، رسانه، معناشناسی بحران
"