با پیشرفت روزافزون اجتماع بشری و پیچیدگی رابط اجتماعی و سیاسی و ... ضرورت سرعت بخشیدن در ابلاغ و مخابره خبر ، بیشتر احساس شده است به طوری که از قرن گذشته تا کنون تولید و گسترش وسایل ارتباط جمعی ، شتاب برق آسایی به خود گرفته است و در این میان تلویزیون یکی از مهمترین آن وسایل به شمار آمده است . گرایش و حساسیت افراد جوامع ، نسبت به خبر تاحدی است که حتی اگر در انتشار یک خبر ( به ظاهر ) معمولی و عادی خللی رخ دهد ، یا آن خبر ناقص به اطلاع برسد ، افکار عمومی نیز به نوعی دستخوش اختلال ( و حتی در برخی موارد دستخوش اضظراب ) خواهد شد . بنابراین با توجه به این حساسیت بالا بدیهی است که تصمیم گیرندگان و تنظیم کنندگان خبر عهده دار مسئولیت بزرگ و حساسی هستند ، چرا که برای تنظیم یک خبر علاوه بر آ«که ارزشهای خبری و واقع نمایی و ...را باید لحاظ کنند ، بسیار ضروری است که حتی در انتخاب الفاظ و کلمات نیز دقت لازم را به خرج دهند ، چرا که یک لفظ خبری (اعم از قید ،صفت یا مصدر و ..) اگر بجا و درست و واقعی به کار گرفته نشود ،ذهن مخاطبان بسیاری را از واقعیت دور خواهد کرد . به عنوان مثال ( هلاک شدند ) و کشته شدند) در واقع یک مفهوم را بیان می کنند ، اما تصورات متفاوتی را در ذهن مخاطب ایجاد می کنند، به همین ترتیب (رزمندگان چچن ) و (مردان مسلح چچن).
جستجوی راه حل برای مشکلات و دشواریهایی که در بخشهای عملیاتی سازمانهای رسانهای به وجود میآیند، به غیراز برخورداری از دانش فنی، مستلزم تجربه و آشنایی مستقیم با عملیات و اقداماتی است که در این بخشها به انجام میرسد. ازجمله مهمترین و تاثیرگذارترین این بخشها در رسانه، بخشهای تهیه، تنظیم و پخش خبر است که در هرنوع از رسانهها-مطبوعات،رادیو،تلویزیون و غیره-علیرغم برخی تشابهات، از خصوصیات ویژه و منحصر به فردی برخوردارند. نگارنده این مقاله، میکوشد ضمن تاکید بر تفاوتهای تولید، پردازش و پخش خبر در تلویزیون با سایر رسانهها ویژگیهای کار درهریک از این بخشها را با تلفیق نظریه وتجربه عملی در مراحل گوناگون از جمله «تهیه فیلم و گردآوری الکترونیکی خبر»،«اتاق تدوین و تنظیم خبر»،«نگارش خبر» و سایر مراحل بیان کند و راهکارهایی را برای مشکلاتی که اغلب دراین مراحل روی میدهند، ارائه دهد.
میزگردها و برنامههای محاورهای، بخش عمدهای از برنامههای رادیویی و تلویزیونی ایران و جهان است. از آنجا که این برنامهها به بسیاری از معضلات حیاتی مخاطبان میپردازند، میتوانند در زمره بهترین برنامه های رادیویی و تلویزیونی قرارگیرند؛ اما چون این برنامهها از نظر ماهیتی عاری از جلوههای تصویری و هنری هستند و به صورت مصاحبه و یا مباحثه بین دو و یا چند نفر اجرا میشوند، کیفیت تهیه و اجرای آنها در جلب مخاطبان موثر است. به این معنی که اگر تهیه کننده و مجری با مطالعه و شناخت دقیق مخاطبان، برنامهای را به شکل مطلوب ارائه کنند، مورد توجه قرار میگیرد و در غیر این صورت، برنامه آنان خسته کننده و بیفایده خواهد بود. هدف این مقاله، ارائه روشها و توجه به مطالب و نکاتی است که تهیه کنندگان و مجریان برنامه های محاورهای را در ارتقای کیفیت این برنامهها و تاثیرپذیری مخاطبان آنان یاری دهد. برای سهولت، این مقاله به سه عنوان اصلی تحقیق، نگارش و تولید تقسیم شده و با تقسیمات جزئی تر هرعنوان، به روشها و نکات قابل توجه آنها پرداخته شده است.
"محور تمام فراگردهای ارتباط شفاهی و غیر شفاهی ( ساختار) است . همه هنرها حتی در شکلهای بسیار افراطی مدرن یا ابتدایی خود دارای ساختار هستند . حتی ساختار زدایی نیز مستلزم رویکردی منتظم و سازمان یافته است . ساختار در بر گیرنده روشی است که اخبار تلویزیون در چارچوب وسیع تر بخش خبری ، که خود یک واحد سازمان یافته است ، تولید فیلمبرداری ، تدوین و پخش می شوند .این مفهوم از ساختار ، مولفه اصلی چگونگی بر قراری ارتباط میان خبرپردازان و مخاطبان است و برای یک خبر پرداز تلویزیون از اهمیت بیشتری برخوردار است زیرا از طریق آن با بیننده ارتباط برقرار می شود . با در نظر داشتن این مفهوم ، به بررسی برخی از اجزاء تشکیل دهنده ساختار اخبار تلویزیون می پردازیم . این اجزاء عبارتند از :نشان دادن و بازگو کردن ، رابطه میان گویندگان اخبار و بینندگان ، گزارشگری ، وضوح خطی و ساختار بصری.
"