فیلتر های جستجو:
فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۱٬۴۶۱ تا ۱٬۴۸۰ مورد از کل ۱٬۷۲۵ مورد.
مطبوعات ایران: مسأله شناسی مطبوعات ایران
منبع:
رسانه بهار ۱۳۷۷ شماره ۳۳
حوزه های تخصصی:
گزارش ویژه: مطبوعات، با مشکلاتی از همه رنگ (مسایل مطبوعات از نگاه روزنامه نگاران)
منبع:
رسانه بهار ۱۳۷۷ شماره ۳۳
حوزه های تخصصی:
تاریخ: صنف گرایی در مطبوعات ایران
حوزه های تخصصی:
جایزه ویژه یونسکو به مناسبت روز جهانی آزادی مطبوعات
منبع:
رسانه بهار ۱۳۷۶ شماره ۲۹
حوزه های تخصصی:
مطبوعات جهان: قدرت و تئوری های مطبوعات
منبع:
رسانه بهار ۱۳۷۶ شماره ۲۹
حوزه های تخصصی:
توزیع جراید در ناهماهنگی دستگاه ها
حوزه های تخصصی:
مطبوعات کودک و نوجوان و تشکل پذیری
حوزه های تخصصی:
یادداشت سردبیر: بحران در مطبوعات ایران
منبع:
گزارش بهمن ۱۳۷۶ شماره ۸۴
حوزه های تخصصی:
بحث هایی درباره رسانه ای غول آسا
حوزه های تخصصی:
تماشای تلویزیون درکشورهای توسعه یافته و درحال توسعه ، ازخصیصه های عمده زندگی امروزی بشمار می آید. این جعبه که در میان رسانه ها از همه مهمتر است به یکی از موضوعات عمده در بحثها و گفتگو ها تبدیل شده است . از عمده مسایلی که موجب نگرانیهای عملی و اخلاقی بسیاری شده است ، مدت زمان تماشای آن و نیز نحوه و دلیل تماشای آن بوده است . به هر حال مقوله ( تلویزیون ) به طور دائم توجه خبرگان زیادی را به خود جلب کرده و دامنه سئوالات و موضوعات مورد بحث در این زمینه وسیع و گسترده است . به عنوان مثال : آیا تماشای تلویزیون اتلاف وقت است ؟ آیا باید به همین صورت فعلی اداره شود یا احتمال اداره بهتر آن وجود دارد ؟
تلویزیون وانتظارات تماشاگران
حوزه های تخصصی:
"زمانی که شخصی در مقابل دستگاه تلویزیون می نشیند یک عمل بده بستان صورت می گیرد، اگر چه شخص اصلا به این عمل فکر نمی کند . بیننده به طور ضمنی توافق کرده است تا تماشای تعدادی آگهی را تحمل کند و در عوض انتظار دارد انواع تعیین شده ای راتصورات تخیلی ارضاء کننده از نوع خیلی خاص به اوالقاء شود ، در غیر این صورت تمایلی به تماشای تلویزیون نخواهد داشت. بشر دقیقا از این رسانه چه می خواهد ؟ برخی از ناظران در مورد عادات تماشای تلویزیون توصیه هایی کرده اند.
"
متن تلویزیونی ومخاطب غیر منفعل
حوزه های تخصصی:
مفهوم (دموکراسی نشانه شناختی) که فیسک آن را در آثار خود مطرح کرده است ودر مواردی از طرف پژوهشگران دیگر از جمله مارلی مورد نقد قرار گرفته ، دیدگاه جدیدی را عرصه مطالعه و بررسی عملکرد تلویزیون واثر آن بر مخاطب مطرح می سازد که در آن مخاطب نه به عنوان عنصری منفعل بلکه به عنوان عنصری فعال در عرصه تبادل معانی فرهنگی به شمار آمده است مقاله حاضر در واقع بسط این رویکرد جدید است.