در سال های پس از انقلاب اسلامی، هویت ملی ایرانی از فرهنگ سیاسی نخبگان جمهوری اسلامی ایران تاثیر گرفته است. این تاثیر را می توان از لحاظ ایدئولوژی انقلاب بر تحکیم و تداوم هویت سرزمینی ایران در چارچوب گفتمان انقلاب اسلامی، تحول این ایدئولوژی از گفتمان انقلاب به گفتمان اصلاحات، وتوسعه اقتصادی و شناخت بسترهای تکوینی گفتمان مردم سالاری دینی او نیز از لحاظ تاثیر بر مشارکت توده ای و بسیج سیاسی در چارچوب گفتمان انقلاب اسلامی بر تحکیم و تداوم ناسیونالیسم ایرانی، تحول مفهوم مشارکت، و تاثیر رویکرد اصلاحات بر این ناسیونالیسم دید. در مقاله ، در راستای آزمون فرضیه های پیشنهادی، از مباحث مطرح نتیجه گیری به عمل آمده است
ایران پس از وقوع انقلاب اسلامی و طی جنگ با عراق شاهد افزایش نرخ زاد و ولد بود. زاد و ولد کودکان آن اندازه هشدار دهنده بود که مقامات مذهبی و دولتی همراه با دانشگاهیان و سیاستگذاران مبارزه ای هماهنگ شده را برای کنترل ازاد و ولد آغاز کردند. با وجود موفقیت آمیز بودن فوق العاده این مبارزه نکته مبهم این است که ایران چگونه توانست نرخ زاد و ولد 5/6 درصد را در سال 1970 به نرخ رشد 2 درصد در سال 2002 کاهش دهد. این موفقیت را تنها در پرتو چگونگی درگیری شدن زنان در سیاستگذارای عمومی و نقش داوطلبانه آنها در این کار می توان درک کرد. نقش زنان...