فرناز ترابی

فرناز ترابی

مدرک تحصیلی: دانشیار گروه تربیت بدنی دانشگاه پیام نور، تهران، ایران

مطالب
ترتیب بر اساس: جدیدترینپربازدید‌ترین

فیلتر های جستجو: فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۱ تا ۲۰ مورد از کل ۲۲ مورد.
۱.

تاثیر سن بر سازگاری های جسمانی ناشی از تمرینات آمادگی جسمانی در دوره کودکی تا جوانی(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده:
منبع: رفتار حرکتی زمستان ۱۳۹۲ شماره ۱۴

کلید واژه ها: نوجوانی آمادگی جسمانی جوانی کودکی سازگاری جسمانی

حوزه های تخصصی:
  1. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی رفتار حرکتی
  2. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی رفتار حرکتی آموزش تربیت بدنی
تعداد بازدید : ۱۱۲۵۳ تعداد دانلود : ۵۰۴۶
آمادگی فیزیولوژیک و عملکرد حرکتی بین افراد در دامنه های سنی مختلف متفاوت است اما اینکه آیا تفاوت های کمّی در سازگاری به تمرینات آمادگی جسمانی بین کودکان، نوجوانان و جوانان وجود دارد یا خیر، مشخص نشده است. لذا تحقیق حاضر قصد دارد تا ضمن بررسی این سازگاری ها تأثیر سن را به عنوان یک عامل رشدی بر آنها ارزیابی کند. به این منظور 96 آزمودنی در سه دامنه سنی 8 تا 10 سال، 12 تا 14 سال و 17 تا 19 سال انتخاب و در هر گروه به صورت تصادفی به دو گروه کنترل و تجربی تقسیم بندی شدند. میانگین و انحراف استاندارد سن، قد و وزن در گروه کودکان 5/0±83/8 سال، 1/0±3/1 متر، 8/2±1/34 کیلوگرم و نوجوانان 5/0±5/12 سال، 1/1±5/1 متر، 3/6±5/40 کیلوگرم و جوانان 6/0±3/16 سال، 1±7/1 متر، 8/4±6/69 کیلوگرم می باشد. برنامه تمرین شامل تمرینات استقامتی، قدرتی و انعطاف پذیری به صورت 3 جلسه تمرین در هفته اجرا شد. چابکی، سرعت حرکت، توان انفجاری، هماهنگی، استقامت عضلانی، تعادل، استقامت قلبی تنفسی و انعطاف پذیری قبل و بعد از 12 هفته برنامه تمرینی در آزمودنی ها اندازه گیری شد. تجزیه و تحلیل میانگین تغییرات داده ها با استفاده از آنالیز واریانس یک سویه با آزمون تعقیبی بن فرنی در سطح معنی داری (05/0P≤) انجام شد. یافته اصلی این تحقیق عدم تاثیر سن بر پاسخ کاهش وزن و درصد چربی به فعالیت ورزشی می باشد. گرچه در هر سه گروه کاهش معنی دار پیش تا پس آزمون مقادیر درصد چربی بدن مشاهده شد. تغییرات چابکی، هماهنگی، پرش سارجنت، پرتاب توپ طبی، شنای تعدیل شده، استقامت قلبی – تنفسی در هر گروه تجربی معنی دار می باشد ولی در بین گروه ها اختلاف معنی داری وجود ندارد(05/0P>). از سوی دیگر بین تغییرات ناشی از تمرین در قدرت انفجاری اندام تحتانی (آزمون پرش جفت) ، دو سرعت، بالا کشیدن شانه ها و استقامت عضلات شکم در بین گروه ها تفاوت معنی داری مشاهده شد(05/0P<). نتایج آزمون تعقیبی بن فرونی نشان داد که افزایش این متغیر ها در کودکان بیش از نوجوانان و جوانان می باشد.
۲.

اثرات شدت تمرین بر شاخص های التهاب سیستمیک مردان چاق کم تحرک(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده:
منبع: فیزیولوژی ورزشی زمستان ۱۳۸۹ شماره ۸ (پیاپی ۲۹)

کلید واژه ها: شدت تمرین مردان چاق التهاب سیستمیک

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۲۲۳۶ تعداد دانلود : ۱۰۶۴
چاقی در نتیجه کم تحرکی، از مشکلات اصلی سلامتی به شمار می رود. شدت فعالیتی که موجب جلوگیری از افزایش وزن و تعدیل عوامل التهابی شود، مشخص نشده است. برای مقایسه اثرات شدت تمرین بر شاخص های التهاب سیستمیک و رابطه آن با درصد چربی بدن و نیم رخ لیپیدی مردان چاق کم تحرک، 36 آزمودنی از جامعه آماری افراد چاق کم-تحرک با میانگین و انحراف استاندارد سن، درصد چربی، وزن و شاخص توده بدنی (26/1± 4/20سال، 95/3±6/26 درصد، 16/9±4/93 کیلوگرم و 81/2±6/30 کیلوگرم بر مترمربع) انتخاب و به صورت تصادفی به چهار گروه تقسیم بندی شدند. برنامه تمرین استقامتی طی چهار ماه، سه جلسه در هفته و هر جلسه به مدت 60- 45 دقیقه اجرا شد. گروه تجربی 1 برنامه تمرینی را با شدت 45-40% ، گروه تجربی 2 با شدت 65- 60% و گروه تجربی 3 با شدت 85-80% ضربان قلب ذخیره اجرا کردند. مرحله اول خون گیری پس از 12 ساعت ناشتایی و در پایان، 48 ساعت پس از از خاتمه تمرینات در شرایط تجربی اجرا شد. پس از تحلیل داده ها مشخص شد غلظت hs-CRP و فیبرینوژن در گروه تجربی 3 (پرشدت) به طور معنی داری کاهش یافته است (به ترتیب 28%، 03/0 P= و 17% ، 03/0P=). سطوح hs-CRP در گروه تجربی 1 (کم شدت) و گروه تجربی 2 (شدت متوسط) نیز به ترتیب 13% و 11% کاهش یافت که از نظر آماری معنی دار نبود (05/0P>). کاهش مقادیر استراحتی فیبرینوژن در گروه های تمرینی کم شدت و شدت متوسط (به ترتیب 5% و 9%) معنی دار نبود (05/0P>). همبستگی تغییرات بین قبل و بعد CRP و فیبرینوژن با تغییرات ترکیب بدنی و نیم رخ لیپیدی، رابطه معنی داری نشان نداد (05/0P>). در نهایت، تمرین با شدت های مختلف، بهبود ترکیب بدن و چاقی مرکزی را به دنبال دارد، اما برای بهبود سطوح hs-CRP و فیبرینوژن سرم، تمرین باید در شدت های بالاتر اجرا شود. از سوی دیگر، احتمالاً تغییر سطوح شاخص های التهابی با تغییرات درصد چربی بدن در افراد جوان همسو نیست.
۳.

پاسخ عوامل (شاخص های) آمادگی جسمانی به توالی های زمانی تمرین در دوره های رشدی مختلف(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده:
منبع: علوم زیستی ورزشی سال ششم زمستان ۱۳۹۳ شماره ۴ (پیاپی ۲۳)

کلید واژه ها: نوجوانی آمادگی جسمانی جوانی کودکی پاسخ های جسمانی

حوزه های تخصصی:
  1. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی رفتار حرکتی رشد حرکتی
  2. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی فیزیولوژی ورزشی فیزیولوژی ورزشی کاربردی
تعداد بازدید : ۲۲۳۱ تعداد دانلود : ۱۰۶۳
پاسخ به تمرین بین افراد در دامنه های سنی مختلف متفاوت است، اما آیا تفاوت های کمّی با توجه به توالی های تمرینی در پاسخ شاخص های آمادگی جسمانی بین کودکان، نوجوانان و جوانان در مراحل مختلف تمرین وجود دارد یا خیر؟ به همین منظور تحقیق حاضر درصدد آن است تا ضمن بررسی این پاسخ ها، تأثیر سن را به عنوان یک عامل رشدی بر آنها ارزیابی کند. 36 آزمودنی پسر در سه دامنه سنی 8 تا 10 سال، 12 تا 14 سال و 17 تا 19 سال به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند و در دامنه های سنی گروه کودکان 5/0±83/8 سال، نوجوانان 5/0±5/12 سال و جوانان 6/0±3/16 سال قرار گرفتند. برنامه تمرین شامل تمرینات استقامتی، قدرتی و انعطاف پذیری به صورت 3 جلسه تمرین در هفته به مدت 12 هفته اجرا شد. چابکی، سرعت حرکت، توان انفجاری، هماهنگی، استقامت عضلانی، تعادل، استقامت قلبی تنفسی و انعطاف پذیری قبل و بعد از شش هفته اول برنامه تمرینی (پس آزمون 1) و در شش هفته دوم برنامه تمرینی (پس آزمون 2) در آزمودنی ها اندازه گیری شد. تجزیه وتحلیل میانگین تغییرات داده ها با استفاده از آنالیز واریانس مکرر و آنالیز واریانس یکسویه با آزمون تعقیبی بن فرونی در سطح معناداری 05/0P≤ انجام گرفت. براساس نتایج تحقیق حاضر بهبود بیشتر شاخص های جسمانی به صورت تغییرات درون گروهی در هر سه گروه به ویژه در پس آزمون 1 ایجاد شد. به علاوه تغییرات بین گروهی در شاخص های جسمانی به ویژه در گروه نوجوانان مشاهده شد (05/0P≤). بهبود بیشتر شاخص های جسمانی به صورت تغییرات درون گروهی در هر سه گروه به ویژه در پس آزمون 1 احتمالاً به دلیل تجربیات حرکتی کمتر در اوایل تمرین بود، همچنین تغییرات بین گروهی در شاخص های جسمانی در پس آزمون 2 به ویژه در گروه نوجوانان احتمالاً به دلیل استرس مضاعف ورزش با استرس رشدی همراه است که در این دوره تجربه می کنند.
۴.

بررسی تأثیر برنامه هشت هفته ای تمرینات هوازی بر چربی های خون مردان مبتلا به پرفشاری خونی(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده:
منبع: حرکت پاییز ۱۳۸۵ شماره ۲۹
حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۲۲۰۶ تعداد دانلود : ۱۱۳۳
هدف از تحقیق حاضر، بررسی تاثیر برنامه هفته ای تمرینات هوازی بر کاهش لیپیدهای سرم خون بیماران پر فشار خون مرد است . به همین منظور 20 بیمار مبتلا به فشار خون بیش از 90/140 میلی متر جیوه با دامنه سنی 65 - 25 سال در تحقیق حاضر شرکت کردند. این بیماران به صورت تصادفی به دو گروه کنترل و تجربی تقسیم شدند. گروه تجربی در تمرینات هفته ای شرکت کردند، اما گروه کنترل در هیچ مداخله ای شرکت نداشتند و فقط از مراقبت های رایج پزشکی استفاده کردند. از هر دو گروه تجربی و کنترل در قبل و بعد از شروع برنامه تمرینی ، پیش و پس آزمون به منظور اندازه گیری چربی های خون به عمل آمد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS و روش آماری یک متغیره (uni variate) استفاده شد. کلیه عملیات آماری در آلفای درصد و فاصله اطمینان درصد معنی دار است . نتایج تحقیق نشان داد که TG، TC، LDL پس از 8 هفته تمرین به طور معنی داری کاهش یافتند (05/0< P )، اما HDL نه تنها افزایش معنی داری نشان نداد، بلکه کاهش یافت (05/0 P> ). در گروه کنترل هیچ یک از متغیرهای مذکور تغییر معنی داری را نشان نداد (05/0 > P ).
۵.

تأثیر یک دوره آموزش مهارت های پایه شنا بر مهارت های حرکتی درشت کودکان اوتیسمی 7 تا 11 سال(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده:
منبع: رشد و یادگیری حرکتی - ورزشی سال هفتم تابستان ۱۳۹۴ شماره ۲ (پیاپی ۲۰)

کلید واژه ها: مهارت های پایه آزمون اولریخ بهره حرکتی درشت تمرین شنا کودکان اوتیسمی

حوزه های تخصصی:
  1. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی ورزش معلولین
  2. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی رفتار حرکتی یادگیری حرکتی
  3. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی رفتار حرکتی آموزش تربیت بدنی
تعداد بازدید : ۲۱۳۴ تعداد دانلود : ۸۵۸
هدف از پژوهش حاضر، تأثیر یک دوره آموزش مهارت های پایه شنا بر مهارت های حرکتی درشت کودکان پسر اوتیسمی 7 تا 11 سال بود. بدین منظور 20 کودک اوتیسمی با میانگین ± انحراف استاندارد سن 05/1±3/10 سال و شاخص توده بدن 76/1±9/18 کیلوگرم بر متر مربع به صورت تصادفی به دو گروه ده نفری تجربی و کنترل تقسیم شدند. برنامه تمرینی شامل گرم کردن با حرکات کششی، آموزش و تمرین استاندارد شنا و حرکات توپی در خارج و داخل آب به مدت شش هفته در گروه تجربی اجرا شد. گروه کنترل نیز به فعالیت های معمول می پرداختند. در آغاز و پایان پژوهش از هر دو گروه آزمون بهره حرکتی درشت اولریخ 2 به عمل آمد. یافته های پژوهش نشان داد، برنامه تمرینی منتخب بر بهبود هر سه گروه مهارت های دستکاری (40 درصد)، مهارت های جابه جایی (31 درصد) و پایه (35 درصد) تأثیر معناداری داشته است (05/0P<). در همین راستا نیز تفاوت تغییرات پیش تا پس آزمون هر سه مهارت بین دو گروه معنادار است (05/0P<). در نهایت به نظر می رسد تمرینات شنا با تکیه بر مهارت های دستکاری و جابه جایی قادر است آثار مفیدی بر توانایی های حرکتی کودکان دچار اختلال اوتیسم داشته باشد.
۶.

مقایسة تاثیر تماشاگر و موسیقی بر اجرا و یادگیری یک مهارت مجرد (پرتاب آزاد بسکتبال)(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده:
منبع: رشد و یادگیری حرکتی دانشگاه تهران دوره اول دی ۱۳۸۸ شماره ۳

کلید واژه ها: موسیقی اکتساب انتقال یادداری تماشاگر مهارت مجرد

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۱۹۵۵ تعداد دانلود : ۹۹۴
هدف از پژوهش حاضر، مقایسة تاثیر تماشاگر و موسیقی بر اجرا و یادگیری پرتاب آزاد بسکتبال است. به این منظور 36 دختر سالم غیرورزشکار با میانگین و انحراف استاندارد سن (59/1±8/22 سال)، قد (63/5±1/163 سانتیمتر) و وزن (06/7±5/54 کیلوگرم) به صورت تصادفی به سه گروه تماشاگر (12 نفر)، موسیقی (12 نفر) و کنترل (12 نفر) تقسیم شدند. برنامة تمرین در مرحلة اکتساب شامل پرتاب آزاد بسکتبال به مدت 6 هفته تمرین، در هر هفته سه جلسه و در هر جلسه 15 کوشش با حضور مؤلفه های انگیزشی در گروه های مجزا برگزار شد. امتیاز آزمون پرتاب آزاد بسکتبال در هر جلسه ثبت و سپس پس آزمون گرفته شد، در نهایت بعد از دو هفته بی تمرینی آزمون یادداری در شرایط یکسان برای تمام گروه ها و پس از 24 ساعت آزمون انتقال در شرایط جدید (متفاوت از شرایط تمرین) به عمل آمد. از شاخص ضربان قلب برای همسانی سطح پایة انگیختگی آزمودنی ها و در حین تمرین به منظور اطمینان از رسیدن به سطح مطلوب انگیختگی استفاده شد. نتایج با استفاده از آزمون آماری آنالیز واریانس یک سویه، آنالیز واریانس با اندازه گیری های مکرر و آزمون تعقیبی بن فرنی تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد که در هر سه گروه یادگیری مهارت در مرحلة اکتساب پیشرفت کرده است و تفاوت معنی داری در امتیاز پرتاب آزاد بسکتبال بین سه گروه در مرحلة اکتساب مشاهده نشد (145/0 = P). اما در آزمون یادداری و انتقال، نتایج به سود گروه موسیقی و تماشاگر بود، به این صورت که در آزمون یادداری گروه موسیقی بیشترین امتیاز را کسب کرد و در آزمون انتقال دو گروه موسیقی و تماشاگر امتیاز بالاتر معناداری از لحاظ آماری نسبت به گروه کنترل به دست آوردند (000/0 = P).
۷.

تأثیر انگیختگی (با ارائه مؤلفه های انگیزشی تماشاگر و موسیقی) بر اجرا و یادگیری یک مهارت مداوم (دریبل بسکتبال)(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده:
منبع: رشد و یادگیری حرکتی - ورزشی بهار و تابستان ۱۳۹۰ شماره ۷

کلید واژه ها: موسیقی اکتساب انتقال یادداری تماشاگر انگیختگی مؤلفه انگیزشی مهارت مداوم

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۱۸۷۲ تعداد دانلود : ۱۰۸۸
هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر انگیختگی با حضور مؤلفه های انگیزشی تماشاگر و موسیقی و مقایسه این مؤلفه ها بر اجرا و یادگیری مهارت مداوم دریبل بسکتبال بود. به این منظور 36 دختر سالم غیرورزشکار با میانگین و انحراف استاندارد سن 23 /2 ± 8 /21 سال، قد 19 /6 ± 4 /163 سانتی متر، وزن 13 /10 ± 5 /57 کیلوگرم، به صورت تصادفی به سه گروه تماشاگر (12 نفر)، موسیقی (12 نفر) و کنترل (12 نفر) تقسیم شدند. برنامه تمرین در مرحله اکتساب شامل دریبل از بین موانع بسکتبال هریسون به مدت 6 هفته تمرین بود که هر هفته سه جلسه و هر جلسه 30 ثانیه با حضور مؤلفه های انگیزشی در گروه های مجزا برگزار شد. امتیاز آزمون دریبل بسکتبال در هر جلسه ثبت و سپس پس آزمون گرفته شد و در نهایت بعد از دو هفته بی تمرینی آزمون یادداری در شرایط یکسان و پس از 24 ساعت آزمون انتقال مشابه شرایط واقعی مسابقه و با حضور تمام مؤلفه ها (موسیقی و تماشاگر) به عمل آمد. از شاخص ضربان قلب استراحت جهت همسانی سطح پایه انگیختگی در آزمودنی ها استفاده شد. نتایج با استفاده از آزمون آماری آنالیز واریانس یک سویه، آنالیز واریانس با اندازه گیری های مکرر و آزمون تعقیبی بن فرنی تجزیه وتحلیل شدند. نتایج نشان داد که در هر سه گروه یادگیری مهارت در مرحله اکتساب پیشرفته داشته است. همچنین تفاوت معنی داری در امتیاز مهارت دریبل بسکتبال بین سه گروه در مرحله اکتساب مشاهده شد (0001 /0 = P) که این تفاوت به نفع گروه کنترل بود، یعنی گروه های انگیزشی تماشاگر و موسیقی عملکرد ضعیف تری در پس آزمون مرحله اکتساب نشان دادند. اما در آزمون یادداری و انتقال، نتایج به سود گروه موسیقی و تماشاگر بود. به این صورت که در آزمودن یادداری گروه تماشاگر بیشترین امتیاز را کسب کرد و در آزمون انتقال دو گروه موسیقی و تماشاگر امتیاز بیشتر و معناداری از لحاظ آماری نسبت به گروه کنترل به دست آوردند (0001 /0 = P) .
۸.

بررسی تأثیر موسیقی بر اجرای فاکتورهای آمادگی جسمانی پسران نوجوان(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده:
منبع: رشد و یادگیری حرکتی بهار ۱۳۹۲ شماره ۱۱

کلید واژه ها: موسیقی تند و کند پسران نوجوان سالم فاکتورهای آمادگی جسمانی

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۱۷۵۲ تعداد دانلود : ۸۳۶
هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر عامل مداخله­گر بیرونی (انواع موسیقی) بر شاخص­های آمادگی جسمانی در پسران نوجوان است. به این منظور 30 پسر 9 تا 12 ساله با میانگین و انحراف استاندارد قد 40/2±8/133 سانتی­متر، وزن 97/2±6/35 کیلوگرم و شاخص تودة بدنی (BMI) 21/1±9/19 انتخاب شدند و با استفاده از روش تعادل مخالف در سه مرحلة اجرا در شرایط موسیقی ریتم تند، کند و کنترل (بدون موسیقی) به اجرای آزمون­ها پرداختند. از آزمون­های استقامت عضلانی، آزمون­های هماهنگی، چابکی و توان انفجاری استفاده شد. همچنین از موسیقی با ضرباهنگ تند ( bpm140- 135) و ضرباهنگ کند ( bpm120-115) استفاده شد. براساس تحلیل واریانس یکطرفه و آزمون تعقیبی بانفرنی تغییرات نتایج آزمون­های استقامت عضلانی شامل شنای سوئدی، دراز و نشست و پرس سینه در هر سه مرحله معنی­دار است (05/0P<). نتایج شنای سوئدی در مرحلة موسیقی تند و کند نسبت به مرحلة کنترل بهبود معنی­داری را نشان داد (74/237=26و1F). در مورد نتایج آزمون دراز و نشست (12/528=26و1F) و استقامت قدرتی (60/81=26و1F) در هر دو گروه مداخله نسبت به گروه کنترل تفاوت معنی­داری مشاهده شد (05/0P<). تغییرات نتایج آزمون هماهنگی در مراحل آزمون معنی­دار است (01/0=P). آزمودنی­ها در مرحلة کنترل و شرایط بدون موسیقی نسبت به دو مرحلة تجربی عملکرد بهتری را نشان دادند (05/0P<). در آزمون چابکی تفاوت معنی­داری بین سه مرحلة موسیقی کند، تند و کنترل مشاهده نشد (05/0P>). آزمون توان انفجاری در مرحلة موسیقی تند نسبت به مرحلة کنترل و موسیقی کند تغییرات معنی­داری را نشان داد (38/553=26و1F و 05/0P<). در نهایت گوش دادن به موسیقی هنگام اجراهای استقامتی و قدرتی موجب افزایش کارایی اجرا می­شود. احتمالاً موسیقی ریتم تند نیز در جلوگیری از بروز خستگی مرکزی مؤثر است. از سوی دیگر با توجه به نتایج تحقیق حاضر، موسیقی از هر نوع بر اجرای آزمون هماهنگی اثر منفی می­گذارد و بر چابکی تأثیری ندارد.
۹.

مقایسه آثار انواع مداخله های انگیزشی بر اکتساب، یادداری و انتقال(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده:
منبع: رفتار حرکتی و روانشناسی ورزشی پاییز و زمستان ۱۳۹۱ شماره ۱۱

کلید واژه ها: هدف گزینی بازخورد اکتساب مداخله انگیزشی اهمیت تکلیف یادداری و انتقال

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۱۶۹۶ تعداد دانلود : ۷۴۳
هدف از پژوهش حاضر بررسی مقایسه آثار انواع مداخله های انگیزشی بر اکتساب، یادداری و انتقال پرتاب آزاد بسکتبال در زنان جوان مبتدی می باشد. بدین منظور تعداد 48 نفر دختر سالم غیر ورزشکار با دامنه سنی 25-20 سال به صورت تصادفی به چهار گروه هدف-گزینی، اهمیت تکلیف، بازخورد و کنترل تقسیم بندی شدند. برنامه تمرین در مرحله اکتساب شامل پرتاب آزاد بسکتبال به مدت 6 هفته و 3 روز در هفته تمرین با حضور مؤلفه-های انگیزشی در گروه های مجزا برگزار شد و امتیاز آن در هر جلسه ثبت شد. سپس پس-آزمون گرفته شد و در نهایت بعد از دو هفته بی تمرینی آزمون یادداری در شرایط یکسان با پیش آزمون و پس از 24 ساعت، آزمونِ انتقال بعمل آمد. نتایج با استفاده از آزمون آماری آنالیز واریانس یک طرفه، آنالیز واریانس با اندازه گیری های مکرر و آزمون تعقیبی بن فرنی تجزیه و تحلیل شدند. یافته های پژوهش حاکی از آن است که تمرین مهارت پرتاب آزاد بسکتبال در 18 جلسه اکتساب، منجر به بهبود عملکرد تمام گروه های تحقیق (گروه های تجربی و کنترل) شد ، با این تفسیر که دو گروه تجربی هدف گزینی و بازخورد تفاوت معنی دار آماری در بهبود عملکرد با گروه های دیگر در پس آزمون داشتند (05/0p<). همچنین این تفاوت در آزمون یادداری نیز پس از دو هفته استراحت و بی تمرینی حفظ و مشاهده شد (05/0p<). در آزمون انتقال، تمام گروه ها افت در عملکرد داشتند با این تفاوت که در دو گروه هدف گزینی و بازخورد این افت کمتر بوده است. بنابراین یادگیری مهارت پرتاب آزاد بسکتبال در شرایط هدف گزینی و ارائه بازخورد نسبت به شرایط دیگر مؤثرتر بوده است.
۱۰.

تاثیر ضرباهنگ های موسیقی بر شاخص های خستگی مرکزی و محیطی زنان جوان غیرورزشکار(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده:
منبع: علوم زیستی ورزشی پاییز ۱۳۹۰ شماره ۱۰

کلید واژه ها: ضرباهنگ های موسیقی خستگی مرکزی و محیطی زنان جوان غیرورزشکار

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۱۶۵۶ تعداد دانلود : ۷۵۶
هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر ضرباهنگ های مختلف موسیقی بر برخی شاخص های خستگی مرکزی و محیطی در زنان جوان غیرورزشکار است. به این منظور 38 دانشجوی دختر سالم انتخاب و به صورت تصادفی به سه گروه، تجربی 1 شامل 13 نفر، 2 ± 22 سال، تجربی 2؛ 13 نفر 2 ± 23 سال و گروه کنترل 12 نفر، 2 ± 23 سال تقسیم شدند. در ابتدا پیش آزمون مشابه شرایط تمرین از تمام گروه ها به عمل آمد، سپس برنامة تمرین اصلی به صورت 2 جلسه در هفته به مدت 6 هفتة متوالی با ارائة متغیرهای مستقل اجرا شد و در نهایت پس از اتمام آخرین جلسة تمرین، پس آزمون گرفته شد. برنامة تمرین در هر جلسه شامل رکاب زدن روی دوچرخة کارسنج تا مرز واماندگی برای هر سه گروه بود. گروه های تجربی طی تمرین با هدفون به موسیقی گوش می کردند. گروه کنترل نیز هیچ گونه مداخله موسیقی دریافت نکردند. تحلیل نتایج آزمون ضربه زنی با انگشت تفاوت زیادی را در خستگی محیطی گروه های تجربی و کنترل نشان نداد. نتایج آزمون نامیدن رنگ ها خستگی مرکزی حاصل از تمرین در گروه کنترل نسبت به دو گروه موسیقی کند و تند را تأیید کرد. تحلیل یک طرفه داده ها نشان داد که در پیش آزمون بین شاخص های خستگی اندازه گیری شده، در سه گروه اختلاف معنی داری وجود نداشت (05 /0P>). اما در مرحلة پس آزمون مقدار بار کاری حالت واماندگی (022 /0=P) بین گروه ها معنی دار بود. آزمون تعقیبی توکی نشان داد بین گروه کنترل و گروه های تجربی اختلاف معنی داری در همة متغیرها وجود دارد (05 /0 P<)، ولی بین گروه های تجربی این اختلاف معنی دار نیست (05 /0 P>). به طور کلی می توان گفت موسیقی همزمان با تمرین خستگی مرکزی و محیطی را به تعویق می اندازد و در نهایت عملکرد ورزشی را افزایش می دهد
۱۱.

مقایسه تاثیر خودگفتاری آموزشی بر عملکرد و یادگیری پرتاب دختران در اواخر کودکی و دوره نوجوانی(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده:
منبع: رفتار حرکتی و روانشناسی ورزشی بهار و تابستان ۱۳۹۲ شماره ۱۲

کلید واژه ها: نوجوان کودکان پرتاب دارت خودگفتاری آموزشی

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۱۵۶۷ تعداد دانلود : ۹۴۱
هدف از این تحقیق، بررسی تاثیر خودگفتاری آموزشی بر عملکرد و یادگیری پرتاب دارت در دوره های کودکی و نوجوانی بود. به این منظور تعداد 100 نفر (50 نفر از رده سنی 11-9 سال با میانگین سنی10.1 و 50 نفر از رده سنی 17-15 سال با میانگین سنی 16.08 ) به روش تصادفی ساده از بین داوطلبین انتخاب شدند، که هیچ کدام آشنایی با مهارت پرتاب دارت نداشتند و همگی راست برتر بودند . آزمودنی ها پس از شرکت در جلسه آموزشی و پیش آزمون به گروههای تجربی و کنترل تقسیم شدند. آزمودنی ها پس از 5 جلسه تمرین که در هر جلسه 7 بسته 3 کوششی تمرین را ادامه دادند و پس از 24 ساعت بی تمرینی در آزمون یادداری و انتقال شرکت کردند. در این پژوهش، برای طبقه بندی داده ها به لحاظ میانگین و انحراف معیار از آمار توصیفی و برای تحلیل داده ها از روش های غیر پارامتریک ( کروسکال والیس و ویلکاکسون) از نرم افزارspss نسخه ی 17 در سطح معنی داری آلفای 0.05 استفاده شد. نتایج نشان داد که خودگفتاری آموزشی موجب تسریع اکتساب، یادداری و انتقال مهارت پرتاب دارت در هر دو رده سنی شد، اما تاثیر آن در رده سنی نوجوانان بیشتر مشاهده شد. بنابراین می توان نتیجه گرفت که خودگفتاری به عنوان یک راهکار شناختی در کنار تمرین بدنی می تواند مورد تاکید مربیان در هر دو رده سنی بویژه نوجوانان قرارگیرد.
۱۲.

تاثیر مداخله بیرونی (آهنگ های مختلف موسیقی) بر برخی شاخص های خستگی جسمانی در زنان جوان سالم(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده:
منبع: رفتار حرکتی و روانشناسی ورزشی بهار ۱۳۸۸ شماره ۱ (پیاپی ۲۲)

کلید واژه ها: مداخله بیرونی موسیقی کلاسیک کند و تند زنان جوان سالم شاخص های خستگی جسمانی

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۱۴۷۵ تعداد دانلود : ۱۲۰۰
هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر مداخله بیرونی (موسیقی) بر برخی از شاخص های خستگی جسمانی در زنان جوان سالم است. بدین منظور تعداد 38 دانشجوی دختر سالم انتخاب و بصورت تصادفی به سه گروه با مشخصات تجربی (1): 13نفر شامل 2 22 سال تجربی (2): 13 نفر 2 23 سال و گروه کنترل 12 نفر: 2 23 سال تقسیم بندی شدند. برنامه آزمایشی تمرین در هر جلسه شامل رکاب زدن روی دوچرخه کارسنج با شدت 20 وات و 50 دور در دقیقه با افزایش بار 10 وات در دقیقه تا مرز واماندگی بود. پروتکل تمرین به صورت 2 جلسه در هفته به مدت 6 هفته متوالی اجرا شد. گروه های تجربی در طی تمرین با گوشی به موسیقی گوش می کردند. گروه تجربی (1) در کلیه جلسات تمرین به موسیقی با آهنگ تند (اثر کلاسیک آل گروه آسای موزارت با آهنگ و سرعت 180 مترنم) و گروه تجربی2 نیز به موسیقی با آهنگ کند (اثر کلاسیک آدانته موزارت با آهنگ ½ و سرعت 60 مترنم) گوش کردند. گروه کنترل نیز هیچ گونه مداخله موسیقی دریافت نکردند. تحلیل واریانس یک طرفه نشان داد که در پیش آزمون بین شاخص های خستگی اندازه گیری شده در سه گروه اختلاف معنی داری وجود نداشت (05/0>P): اما در مرحله پس آزمون بین میزان بارکاری حالت واماندگی (022/0=P) و ضربان قلب حالت واماندگی (013/0=P) و زمان رسیدن به حالت واماندگی (028/0=P) در هر سه گروه اختلاف معنی داری مشاهده شد. نتایج آزمون توکی نشان داد بین گروه کنترل و گروه های تجربی در هر متغیر اختلاف معنی داری وجود دارد (05/0P).
۱۳.

تأثیر نوع تداخل زمینه ای در یادگیری مهارت های حرکتی دختران قبل از بلوغ(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده:
منبع: رشد و یادگیری حرکتی - ورزشی سال هشتم تابستان ۱۳۹۵ شماره ۲ (پیاپی ۲۴)

کلید واژه ها: یادگیری حرکتی آرایش تمرین تداخل زمینه ای افزایشی و کاهشی قبل از بلوغ

حوزه های تخصصی:
  1. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی رفتار حرکتی
  2. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی رفتار حرکتی یادگیری حرکتی
تعداد بازدید : ۷۵۰ تعداد دانلود : ۴۳۹
هدف از اجرای پژوهش حاضر بررسی آرایش تمرین مسدود، تصادفی، فزاینده تدریجی و کاهنده تدریجی بر اکتساب و یادداری انواع مختلف پاس بسکتبال (بالای سر، داخل سینه، بغل با دست برتر) در دختران 8 تا 10 سال است. بدین منظور 60 دانش آموز دختر کلاس دوم، سوم و چهارم ابتدایی داوطلبانه انتخاب و به صورت تصادفی به چهار گروه مسدود، تصادفی، فزاینده تدریجی، کاهنده تدریجی تقسیم شدند. پس از اجرای پیش آزمون در هر مهارت، مرحله اکتساب شامل پنج جلسه تمرین و هر جلسه 81 کوشش آغاز شد. گروه مسدود در هر جلسه هر مهارت را به صورت 27 کوشش پشت سر هم انجام دادند. گروه تصادفی در هر جلسه با آرایش تصادفی سه مهارت مورد نظر را تمرین کردند و گروه فزاینده تدریجی در هر جلسه 27 کوشش اول را به صورت مسدود، 27 کوشش دوم را به صورت زنجیره ای و 27 کوشش سوم را به صورت تصادفی تمرین کردند. گروه کاهنده تدریجی نیز در هر جلسه 27 کوشش اول را به صورت تصادفی و 27 کوشش دوم را به صورت زنجیره ای و 27 کوشش سوم را به صورت مسدود تمرین کردند. آزمودنی ها در پایان پروتکل تمرین 405 کوشش را انجام دادند. پس از پایان جلسه پنجم آزمون اکتساب گرفته شد و 3 روز پس از آن آزمون یادداری به عمل آمد. نتایج نشان داد که در آزمون اکتساب و یادداری تفاوت معنا داری بین میانگین ها وجود ندارد و این تمرینات با سطح تداخلی متفاوت آثار شایان توجهی بر مراحل مختلف یادگیری نداشته است (05/0 P>).
۱۴.

آثار پاسخ وابسته به تعداد جلسات تمرین در هفته بر فاکتورهای روان شناختی و حافظه سالمندان کم تحرک(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده:
منبع: رشد و یادگیری حرکتی - ورزشی سال هشتم زمستان ۱۳۹۵ شماره ۴ (پیاپی ۲۶)

کلید واژه ها: سالمندان حافظه تمرین ورزشی پاسخ وابسته به تعداد فاکتورهای روان شناختی

حوزه های تخصصی:
  1. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی روانشناسی ورزشی
  2. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی روانشناسی ورزشی آموزش و پژوهش در روانشناسی ورزشی
تعداد بازدید : ۷۳۴ تعداد دانلود : ۴۴۵
هدف از پژوهش حاضر، بررسی آثار تعداد جلسات تمرین در هفته بر عوامل روان شناختی و حافظه سالمندان کم تحرک بود. به این منظور، 45 مرد سالمند کم تحرک با میانگین سنی 54/6±15/73 سال، قد 10/3±5/166 سانتی متر، وزن 06/4±45/64 کیلوگرم و نمایه توده بدنی (BMI) 51/1±49/23 کیلوگرم بر متر مربع داوطلبانه انتخاب شدند و با تمایل خود در دو گروه تمرین و یک گروه کنترل جای گرفتند. برنامه تمرینی هشت هفته ای در گروه دوجلسه ای، شامل دویدن با شدت 55-40 درصد حداکثر ضربان قلب به مدت هفته ای دو جلسه بود. آزمودنی های گروه چهارجلسه ای نیز از برنامه تمرینی با همان شدت برنامه تمرین گروه دوجلسه ای؛ هفته ای چهار جلسه استفاده کردند. به منظور بررسی افسردگی، اضطراب، شادکامی و وضع حافظه آزمودنی ها از آزمون های افسردگی بک، اضطراب بک، شادکامی آکسفورد و حافظه وکسلر استفاده شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون آماری تی زوجی و آنالیز واریانس یکطرفه استفاده شد (05/0P<). نتایج مطالعه، بهبود معناداری را در فاکتورهای روان شناختی و حافظه در گروه های تجربی نسبت به گروه کنترل نشان داد (05/0P<). افرادی که چهار جلسه در هفته تمرین کرده بودند، از نظر فاکتورهای افسردگی، اضطراب، شادکامی و برخی از فاکتورهای حافظه بهبود بیشتری را نشان دادند. به طور کلی می توان گفت که اجرای هر دو برنامه تمرینی، سازگاری مفیدی را در پی داشته است و افزایش تعداد جلسات تمرین در بهبود فاکتورهای روان شناختی و حافظه سالمندان، تأثیر بیشتری دارد.
۱۵.

تأثیر یک دوره فعالیت اسپارک بر سطح هورمون رشد و مهارت حرکتی پسران 4 تا 7 ساله دارای اختلال نارسایی توجه/بیش فعالی(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده:
منبع: رشد و یادگیری حرکتی - ورزشی سال یازدهم تابستان ۱۳۹۸ شماره ۲ (پیاپی ۳۶) 199 - 214

کلید واژه ها: اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی آزمون اوزرتسکی تبحر حرکتی فعالیت اسپارک

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۶۰۳ تعداد دانلود : ۴۳۲
هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر یک دوره فعالیت اسپارک بر سطح هورمون رشد و مهارت حرکتی پسران 7-4 ساله دارای اختلال نارسایی توجه/بیش فعالی بود. روش بررسی: در این مطالعه نیمه تجربی، 20 کودک مبتلا به اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی (ADHD) به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای از مهدهای کودک مناطق 2 و 5 شهر تهران انتخاب شدند. سپس آزمودنی ها به طور تصادفی در دو گروه کنترل (تعداد=10 نفر) و تجربی (تعداد=10 نفر) قرار گرفتند. گروه تجربی به مدت 24 جلسه فعالیت اسپارک را دریافت کردند و گروه کنترل در این مدت فعالیت های روزمره خود را انجام دادند. به منظور سنجش میزان هورمون رشد نمونه گیری خونی از آزمودنی ها قبل و بعد از مداخله صورت گرفت. از آزمون برونینکز- اوزرتسکی برای ارزیابی تبحر حرکتی استفاده شد. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از روش های آماری تی زوجی و کوواریانس در سطح معناداری 05/0 P< انجام گرفت. یافته ها نشان داد بین گروه های کنترل و تجربی در امتیاز مهارت حرکتی درشت و ظریف تفاوت معناداری وجود دارد که در گروه تجربی بالاتر از گروه کنترل بود (001/0P=). تفاوت معناداری در سطح هورمون رشد بین دو گروه مشاهده نشد (399/0P=). براساس نتایج به دست آمده می توان نتیجه گرفت که یک دوره فعالیت اسپارک می تواند نقش مؤثری بر بهبود مهارت حرکتی ایفا کند و این بهبود با سطح هورمون رشد ارتباطی ندارد.
۱۶.

مقایسه میزان سروتونین سرمی و برخی از فاکتورهای آمادگی جسمانی سالمندان فعال(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده:
منبع: علوم زیستی ورزشی سال نهم زمستان ۱۳۹۶ شماره ۴ (پیاپی ۳۵) 473 - 487

کلید واژه ها: آمادگی جسمانی تمرین هوازی تمرین مقاومتی سالمندی سروتونین ورزش زورخانهای

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۳۹۱ تعداد دانلود : ۴۳۳
هدف تحقیق حاضر مقایسه میزان سروتونین سرمی و برخی از فاکتورهای آمادگی جسمانی سالمندان فعال شهر قم بود. نمونه آماری را مردان سالمند بالای 60 سال شهر قم تشکیل می دادند که در گروه های تمرین هوازی (15 نفر)، کار با وزنه (15 نفر)، ورزش زورخانه ای (15 نفر) و کنترل (15 نفر) قرار گرفتند. برای سنجش آمادگی جسمانی چهار عامل تعادل (تست تعادل تک پا)، استقامت عضلانی (شنا روی دست)، انعطاف پذیری (آزمون انعطاف ولز) و توان (پرش سارجنت) بررسی شد. سطح سروتونین خون به روش الایزا در آزمودنی ها اندازه گیری و از آزمون آماری آنالیز واریانس یکطرفه در سطح معناداری 05/0P< استفاده شد. نتایج حاکی از آن بود که سطوح سروتونین خون در گروه های فعال نسبت به گروه کنترل بالاتر بود (05/0P). میزان آمادگی جسمانی در افراد فعال در مقایسه با افراد گروه کنترل بهتر بود. علاوه بر این، گروه کار با وزنه در آزمون های تعادل و استقامت عضلانی سطح بهتری از آمادگی را نشان دادند (05/0P
۱۷.

تاثیر مهارت های حرکتی ظریف بر حرکات کلیشه ای کودکان مبتلا به طیف اوتیسم(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده:
منبع: رشد و یادگیری حرکتی - ورزشی سال دوازدهم زمستان ۱۳۹۹ شماره ۴ (پیاپی ۴۲) 515 - 531

کلید واژه ها: طیف اوتیسم حرکات کلیشه ای رفتاری کلامی حرکتی مهارت های حرکتی ظریف

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۳۲۶ تعداد دانلود : ۳۵۷
پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر مهارت های حرکتی ظریف بر حرکات کلیشه ای کودکان مبتلا به اوتیسم 7تا 15 سال شهرستان خمین در سال 1399 انجام شد. در این مطالعه نیمه تجربی، 20 کودک مبتلا به اختلال اوتیسم به روش نمونه گیری در دسترس از مرکز توانبخشی اوتیسم ماندگار خمین انتخاب شدند. سپس آزمودنی ها به طور تصادفی در دو گروه کنترل (تعداد 10نفر) با میانگین سنی ( 3/16± 10) و میانگین قد ( 23/42± 118) و میانگین وزن ( 7/16± 42) و گروه تجربی (تعداد 10نفر) با میانگین سنی (2/79± 12) و میانگین قد ( 34/67± 116) و میانگین وزن ( 8/34± 38) قرار گرفتند. گروه تجربی 15 جلسه 40 دقیقه ای(سه جلسه در هفته) آموزش مهارت های حرکتی ظریف را دریافت کردند و گروه کنترل در این مدت فعالیت های روزمره خود را انجام دادند. از آزمون اوتیسم گیلیام ( گارز) برای ارزیابی حرکات کلیشه ای استفاده شد. تجزیه و تحلیل اطلاعات از طریق آزمون لون، کلوموگروف-اسمیرنف و واریانس چندمتغیره در سطح معناداری 01/0>P انجام گرفت. یافته ها نشان داد بین گروه تجربی و کنترل در کاهش حرکات کلیشه ای تفاوت معناداری وجود دارد که در گروه تجربی این کاهش بیشتر از گروه کنترل بود (001/0=p). براساس نتایج به دست آمده میتوان نتیجه گرفت که یک دوره تمرینات مهارت های حرکتی ظریف می تواند منجر به نتایج درمانی بهتر شود و حرکات کلیشه ای را کاهش دهد.
۱۸.

تأثیر تحریک الکتریکی فراجمجمه ای مغز با استفاده از جریان الکتریکی مستقیم بر تمرکز و رکورد تیراندازان تپانچه(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده:
منبع: رشد و یادگیری حرکتی - ورزشی سال سیزدهم زمستان ۱۴۰۰ شماره ۴ (پیاپی ۴۶) 409 - 427

کلید واژه ها: تحریک الکتریکی فراجمجمه ای مغز تمرکز تیراندازی رکورد

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۲۲۹ تعداد دانلود : ۹۸
تمرکز، در تیراندازی نقش مهمی دارد. برخی توانایی تمرکز را از استعدادهای طبیعی و ذاتی ورزشکاران دانسته اند، حال آنکه این توانایی ها ذاتی نیست و مهارت هایی است که ورزشکاران می توانند از طریق تمرین و آموختن به دست آورند. یکی از راه های افزایش تمرکز، استفاده از تحریک الکتریکی فراجمجمه ای مغز با استفاده از جریان الکتریکی مستقیم (tDCS) است. بدین منظور به بررسی تأثیر تحریک الکتریکی فراجمجمه ای مغز با استفاده از جریان الکتریکی مستقیم بر تمرکز و رکورد تیراندازان تپانچه 16-26 ساله شهر اصفهان پرداخته شد. در پژوهش 30 آزمودنی (خانم و آقا) حضور داشتند که 15 نفر آنها در گروه تجربی و 15 نفر برای گروه کنترل انتخاب شدند. پیش از شروع کار از آزمودنی های هر دو گروه پیش آزمون شامل تست استروپ و فرم کامل تیراندازی شامل 60 تیر با دستگاه اسکت گرفته شد و پس از آن افراد گروه تجربی تحت تأثیر تحریک الکتریکی فراجمجمه ای مغز با استفاده از جریان الکتریکی مستقیم از ناحیهT3 و CZ به مدت 20 دقیقه با ولتاژ یک میلی آمپر در یک روز و به مدت 10 جلسه به صورت مداوم قرار گرفتند. پس از پایان کار و گذشت 7 روز از همه آزمودنی ها پس آزمون گرفته شد که همان موارد پیش آزمون بود. داده های به دست آمده با استفاده از SPSS و سپس تحلیل کوواریانس بررسی شد. در این تحقیق، سطح معناداری برای آمار بخش تمرکز 005/0 و برای آمار بخش رکورد 0001/0 به دست آمد. نتایج به دست آمده هم در آمار توصیفی و هم در آمار استنباطی با 05/0 >P نشان دهنده این بود که تحریک الکتریکی فراجمجمه ای مغز بر تمرکز و رکورد تیراندازان تپانچه تأثیر معنا داری داشته و بهبود یافته است.
۱۹.

تاثیر آموزش خطی و غیرخطی بر الگوی هماهنگی مهارت دراپ فورهند بدمینتون در دختران نوجوان(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده:
منبع: پژوهش در یادگیری آموزشگاهی و مجازی سال نهم زمستان ۱۴۰۰ شماره ۳ (پیاپی ۳۵) 53 - 62

کلید واژه ها: آموزش خطی آموزش غیرخطی الگوهای هماهنگی دراپ فورهندبدمینتون دختران

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۲۰۹ تعداد دانلود : ۹۹
پژوهش حاضر با هدف مقایسه تاثیر آموزش خطی و غیرخطی بر الگوی هماهنگی مهارت دراپ فورهند بدمینتون دختران نوجوان شهر تهران انجام شد. روش پژوهش نیمه تجربی بود و به صورت پیش آزمون و پس آزمون انجام شد. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه دختران نوجوان10 تا 12 سال باشگاه شیرودی منطقه هفت شهر تهران تشکیل دادند. نمونه آماری این پژوهش را 30 نفر از دختران مبتدی در رشته بدمینتون که سابقه فعالیت کمتر از 3 ماه در رشته بدمینتون داشتند، تشکیل دادند که به شیوه نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند و به صورت تصادفی به دو گروه آموزش خطی و غیرخطی تقسیم شدند. 30 شرکت کننده مهارت دراپ فورهند را با استفاده از دو روش آموزش خطی و غیرخطی آموزش دیدند. روش خطی بر پایه روش های سنتی و مرسوم و در مقابل روش غیرخطی برگرفته از پویایی های بوم شناختی با استفاده از قیود تکلیف (قوانین مربوط به فعالیت و تجهیزات) طرح ریزی و اجرا شد. برای تحلیل اطلاعات از روش های آماری توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و استنباطی (آزمون t زوجی و تحلیل کوواریانس) بر روی نرم افزار آماری Spss نسخه 22 استفاده شد. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که دو گروه در الگوی هماهنگی و دقت مهارت دراپ فورهند تفاوت معناداری با هم داشتند و گروه آموزش غیرخطی نسبت به گروه خطی از عملکرد بهتری برخوردار بود (05/0>p). نتایج پژوهش حاضر نشان داد که آموزش غیرخطی روش مناسبی در جهت بهبود الگوهای هماهنگی مهارت دراپ فورهند بدمینتون در نوجوانان می باشد.
۲۰.

تأثیر تمرین های واقعیت مجازی بر عملکرد ادراکی - حرکتی دختران تکواندوکار نوجوان(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده:
منبع: پژوهش در یادگیری آموزشگاهی و مجازی سال دهم پاییز ۱۴۰۱ شماره ۲ (پیاپی ۳۸) 71 - 78
تعداد بازدید : ۱۲۸ تعداد دانلود : ۷۵
هدف از این مطالعه تأثیر تمرین های واقعیت مجازی بر عملکرد مهارت های ادراکی - حرکتی دختران تکواندوکار بود. پژوهش از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل بود. با توجه به دسترس بودن انتخاب نمونه ها، جامعه آماری پژوهش حاضر را 24 تکواندوکار (با رده کمربند سفید، زرد، سبز) تشکیل می دهند که با مقدمات ورزش تکواندو آشنایی کامل دارند و با کسب رضایت از خانواده و آزمون های استقامت قلبی عروقی و سطح نسبتا خوب ورزشی انتخاب گردیدند. یک گروه تجربی (12 نفر) و گروه کنترل (12 نفر) تقسیم شدند و پیش آزمون با استفاده از آزمون اوزرتسکی، فرم پارکیو و آزمون های استقامت قلب عروقی به عمل آمد. پروتکل گروه تجربی 12 جلسه تمرین 30 دقیقه ای به مدت 4 هفته انجام شد. در طی این بازه زمانی هیچ تمرینی حتی به صورت تفریحی انجام ندادند. تجزیه و تحلیل داده ها از طریق آزمون مانوا انجام شد. نتایج نشان داد که بین گروه های آزمایشی و کنترل تفاوت معنادار وجود دارد (p≤0/05). تمرین های واقعیت مجازی باعث افزایش عملکرد ادراکی - حرکتی تمامی مؤلفه ها شده و تأثیر معناداری بر روی چابکی، استقامت، قدرت، تعادل و انعطاف پذیری و ادراک تکواندوکاران در مقایسه با گروه کنترل دارد ((p≤0/05 و پیشنهاد می شود در برنامه تمرین های ورزشکاران تکواندو مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه‌های مرتبط

پدیدآورندگان همکار

تبلیغات

پالایش نتایج جستجو

تعداد نتایج در یک صفحه:

درجه علمی

مجله

سال

حوزه تخصصی

زبان