داوود ربیعی

هدف پژوهش عوامل روانشناختی موثر در مهارت تیراندازی مراکز آموزش پلیس بود. یافته ها، در دو بخش یافته های حاصل از مطالعات اسنادی و یافته های حاصل از مصاحبه ها در قالب روش نظریه پردازی داده بنیاد با رویکرد استراوس و کوربین با هم ترکیب شد. مشارکت کنندگان در پژوهش شامل خبرگان دانشگاهی ورزشی، علوم انتظامی، مراکز آموزشی، اساتید و مربیان تیراندازی پلیس با نمونه گیری قضاوتی بودند. جامعه آماری شامل 300 نفر بود که با استفاده از جدول مورگان تعداد 170 نفر به عنوان نمونه انتخاب و ابزار پژوهش پرسشنامه محقق ساخته در بین آنها توزیع شد که طی مصاحبه با صاحب نظر بیستم اشباع نظری حاصل گشت. روش مورد استفاده برای جمع آوری داده های پژوهش، به صورت ترکیبی آمیخته اکتشافی متوالی بکار برده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با کدگذاری های باز، محوری و انتخابی اسناد و مصاحبه های نیمه ساختار یافته در طی سه دور مصاحبه تا رسیدن به اجماع نظری جهت شناسایی مقوله های پدیده مرکزی، شرایط علّی، زمینه ای، مداخله گر، راهبردها و پیامدها انچام شد. ابزار پژوهش کدگذاری طبق دستورالعمل محقق ساخته بودند که روایی آن توسط اعضای گروه پژوهش تأیید شد و پایایی آن نیز با معیار پی اسکات 95/0 محاسبه شد. عوامل روانشناختی موثر در مهارت تیراندازی مراکز آموزشی پلیس این گونه شناخته شد: 1- عوامل محیطی در اجرای عملکرد تیرانداز 2- اضطراب و ترس هنگام مسابقه، 3- آگاه نبودن از دلیل و انگیزه شرکت در مسابقات، 4- نسبت دادن ارزش خود به توانایی ها در اجرای مسابقه ورزشی،5-تغییر پذیری در تمرکز توجه، 6-عملکرد ضعیف پس از برگشت به حالت اولیه،7- اعتماد به نفس، 8-انگیزه ،9-کنترل عاطفی، 10- تمرکز.

زمینه و هدف: هوش اجتماعی توانایی شناخت افراد و توانایی عمل خلاقانه در روابط انسانی است که برای نیروهای پلیس ضروری است. هدف پژوهش، تدوین مدل ارتباطی هوش اجتماعی و مسئولیت پذیری اجتماعی دانشجویان ورزشکار دانشگاه علوم انتظامی امین می باشد. روش شناسی: تحقیق حاضر از جهت هدف، کاربردی و روش پژوهش نیز توصیفی-همبستگی می باشد. جامعه آماری دانشجویان ورزشکار رشته های مختلف ورزشی دانشگاه علوم انتظامی امین 700 نفر تخمین زده شد که با نمونه گیری تصادفی و جدول کرجسی و مورگان، 248 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه های استاندارد هوش اجتماعی سیلورا و همکاران (2001) و مسئولیت پذیری اجتماعی کارول (1991) بودند. روایی محتوایی آن به تأیید اساتید دانشگاه رسید و پایایی با ضریب آلفای کرونباخ در تمام ابعاد بالاتر از 0/7 محاسبه شد. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات و برازش مدل از روش حداقل مربعات جزئی با مدل سازی معادلات ساختاری از نرم افزار آماری (3)Smart PLS  استفاده شد. یافته ها: بین هوش اجتماعی و مسئولیت پذیری اجتماعی و تمام مؤلفه های مسئولیت پذیری (اقتصادی، قانونی، اخلاقی و بشردوستانه) رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. میزان ضریب اندازه اثر هوش اجتماعی بر مؤلفه های مسئولیت پذیری اجتماعی: بشردوستانه 0/530، قانونی 0/720، اخلاقی 0/739 و اقتصادی 0/728 از مهم ترین عوامل تأثیرگذار بودند. مقدار شاخص نیکویی برازش مدل (0/718=GOF) به دست آمد. نتیجه گیری: هوش اجتماعی به عنوان مؤلفه ی مهمی از سرمایه ی انسانی بر ابعاد اخلاقی، اقتصادی و قانونی مسئولیت پذیری اجتماعی دانشجویان ناجا، بسیار اثرگذار است. بنابراین تلاش ها برای شناسایی و پرورش هوش اجتماعی دانشجویان می تواند اولین اقدام برای افزایش و بهبود مؤلفه های مسئولیت پذیری اجتماعی پلیس در جامعه و افزایش کارآیی و اثربخشی نیروی انتظامی در کشور شود.