آرشیو

آرشیو شماره ها:
۵۱

چکیده

دنیای چندبُعدی شده در تمام امور خود نیازمند داشتن متغیر جدید به نام دیپلماسی علمی است. هیچ واحد بین الملل و دولت مستقلی نمی تواند این بُعد نوین سیاست را نادیده بگیرد. دیپلماسی علم به عنوان ساحتی نرم از قدرت نه تنها با استفاده از متغیر علم سیاست و روابط بین الملل، بلکه با درون مان کردن ساختارهای فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی و وابسته گی جدید آنها به ماهیت علم، مرزهای جدیدی در مفهوم شناسی نوینی تأسیس کرده است. یکی از این مفهوم شناسی ها ارتباط درهم تنیده دیپلماسی علم و توسعه است. کشور ایرن در منطقه غرب آسیا با داشتن نیروی جوان و تحصیل کرده و دارای تجربه رشد مداوم شاخص های علمی و فناورانه، زمینه قطعیِ استفاده از این متغیر در توسعه سیاست خارجی خود را داراست. بنابراین، مهمترین وجه عمومی کشور ایران در شرایط کنونی استفاده کامل از این ظرفیت بی بدیل در توسعه منطقه ای با در نظر گرفتن اولویت های اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و سیاسی است. این پژوهش در روشی کیفی و با بررسی اسناد مختلف در حوزه های مدنظر و با برشمردن ویژگی های هر کدام از این متغیرها، منطق ارتباط دیپلماسی علمی و توسعه منطقه ای را واکاوی کرده است.

Scientific and technological diplomacy and regional development of Iran

The multidimensional world needs a new variable called scientific diplomacy in all its affairs. No international unit or independent government can ignore this new dimension of politics. Science diplomacy as a soft field of power, not only by using the variable of political science and international relations, but also by internalizing cultural, social and economic structures and their new dependence on the nature of science, establish new boundaries in modern conceptualization. has done. One of these concepts is the interwoven relationship between science diplomacy and development. The country of Iran in the West Asia region, having a young and educated workforce and having the experience of continuous growth of scientific and technological indicators, has a definite ground for using this variable in the development of its foreign policy. Therefore, the most important aspect of the country of Iran in the current situation is the full use of this irreplaceable capacity in regional development, taking into account the economic, cultural, social and political priorities. This research has analyzed the logic of the relationship between scientific diplomacy and regional development in a qualitative way by examining various documents in the considered fields and by enumerating the characteristics of each of these variables.

تبلیغات