جایگاه امنیت و تاب آوری درسیاست گذاری فضای مجازی بر اساس الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
ویژگی های خاص فضای مجازی همانند جهانی بودن، فراهم آوردن امکان گمنامی و تحولات سریع در کنار تأثیرگذاری فراوان آن در زندگی فردی و جمعی باعث می شود سیاست گذاری و تنظیم گری آن چالش برانگیز گردد. امنیت و تاب آوری فضای مجازی به عنوان یکی از جنبه های پیچیده سیاست گذاری فضای مجازی و نقطه تقاطع نقطه نظرهای فنی، امنیتی، فرهنگی و اجتماعی، در اسناد بالادستی نیز مورد توجه بوده است و تدبیر شماره ۱۵ سند الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت به امنیت و تاب آوری فضای مجازی و لزوم استفاده از دانش بومی و مشارکت های جهانی در آن اختصاص دارد؛ مسأله ای که به نظر می رسد در بسیاری از سیاست گذاری ها و تصمیمات عملی مرتبط با فضای مجازی به نفع نگاه امنیتیِ غیرتخصصی کنار گذاشته شده است. این نوشتار مبتنی بر روش تحقیق کیفی و روش توصیفی-تحلیلی، با بررسی برخی از مهم ترین چالش های فضای مجازی و امنیت و تاب آوری آن در ایران و مقایسه با نمونه های مشابه جهانی، تلاش می کند تا پیشنهادهایی برای سیاست گذاری در خصوص فضای مجازی در ایران ارائه کند. فاصله گرفتن از گفتمان امنیتی در مسائل زندگی روزمره، کاهش جرم انگاری ها، بهبود شرایط و جذب شرکت های خارجی حوزه فضای مجازی به جای دفع آن ها، بهبود شرایط اقتصادی-فرهنگی برای عدم مهاجرت متخصصین این حوزه، باز گذاشتن فضا برای تنظیم گری مردمی فضای مجازی به دور از دخالت های حاکمیتی و توجه به اسناد بالادستی از جمله سند الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت برخی از راهکارها و پیشنهادهای سیاستی مطرح شده در این نوشتار هستند.The position of security and resilience in cyberspace policymaking based on the Islamic-Iranian model of progress
The special features of cyberspace, such as universality, providing the possibility of anonymity and rapid changes, along with its great impact on individual and collective life, make its policymaking and regulation challenging. The security and resilience of cyberspace as one of the complex aspects of cyberspace policymaking and the intersection point of technical, security, cultural and social points of view has also been considered in upstream documents and Tadbir No. 15 of the document of the Islamic-Iranian model of progress is dedicated to the security and resilience of cyberspace and the need to use local knowledge and global partnerships in it. An issue that seems to have been left aside in many policies and practical decisions related to cyberspace in favor of a non-specialist security perspective. This article based on qualitative research methodology and analytical-descriptive research method, by examining some of the most important challenges of cyberspace and its security and resilience in Iran and comparison with similar global samples, tries to provide suggestions for policy regarding cyberspace in Iran. Staying away from the security discourse in everyday life issues, reducing criminalization, improving the conditions and attracting foreign companies in the field of cyberspace instead of repelling them, improving the economic and cultural conditions for the non-immigration of specialists in this field, leaving space for popular regulation of cyberspace away from governmental interventions and attention to upstream documents, including the Islamic-Iranian Model document, are the progress of some of the solutions and policy proposals presented in this article.
تبلیغات
