آموزش دینی علم: از رویکرد بین رشته ای تا آموزش خداباورانه علم (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
هدف: هدف از نگارش این مقاله، بررسی راه حلهایی برای پاسخ این پرسش بود که چگونه می توان در پرتو نظریه های علم دینی، آموزش دینی علم سازگار داشت. این پرسش که خود ذیل مسئله «کاربست علم دینی در آموزش علوم» تلقی می شود، در تحلیل دقیق تر مسئله، به پرسش از امکان و سازگاری «آموزش دینی علم» تقلیل یافته بود. روش : در راستای هدف تحقیق، سه فرضیه مطرح شد و فرضیه ها با روشی تحلیلی- فلسفی، هم در پرتو نظریه علم دینی مهدی گلشنی که متناسب ترین نظریه با علوم طبیعی است و هم از منظر سازگاری برساخته «آموزش دینی علم»، بررسی شدند. یافته ها: پس از تحلیل و بررسی و تدقیق فرضیه ها، یافته های این پژوهش نشان داد که در حوزه آموزش علوم: نخست، «آموزش خداباورانه علم» رویکردی حداکثری برای «آموزش دینی علم سازگار» است؛ دوم، «آموزش خداباورانه علم» در ساحت نگرش قابل تحقق است؛ سوم، رویکرد بین رشته ای، رویکردی منصفانه و حداقلی در برنامه «آموزش دینی علم سازگار» است. نتیجه گیری : برای دستیابی به «آموزش دینی علم سازگار»، می توان در طیفی از راه حلها از رویکرد بین رشته ای(رویکرد حداقلی) تا آموزش خداباورانه علم(رویکرد حداکثری) عمل کرد.Religious Education of Science: From Interdisciplinary Approach to Theistic Science Education
Objectives: The aim of this paper is to examine some solutions to the question of how a "religious education of science" can be compatible and adapted in the light of theories of religious science. This question can be considered under the issue of "application of religious science in science education", which in a more detailed analysis of the problem, has been reduced to the question of the possibility and compatibility of "religious science education". Method: by philosophical analysis, hypotheses of this research examined, in the light of Golshani's theory of religious science and from compatibility perspective of "religious science education". Results: the results of this study showed that in the field of science education, first, the theistic education of science is a maximal approach to the compatible "religious education of science". Second, the "theistic education of science" is achievable in the attitude dimension of learning. Third, the "interdisciplinary approach" is a fair and minimalist approach to the compatible curricula of "religious science education". Conclusion: Finally, in order to achieve a compatible religious education of science it can be act in a range of solutions from the interdisciplinary approach (minimalistic approach) to the theistic approach to science education (maximal approach).