تأثیر سیاستهای دولت بر وقوع توسعه سیاسی و شکل گیری جامعه مدنی در ایران (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
هدف : پژوهش حاضر درصدد پاسخگویی به این سؤال بود که اساساً سیاست چه تأثیری بر روند توسعه سیاسی و به دنبال آن، تحقق جامعه مدنی منتج از آن در ایران داشته است. روش: در این تحقیق از روش کیفی برای سنجش فرضیه پژوهش استفاده شد تا مفاهیم سیاسی، فرهنگی و اجتماعی در بافت طبیعی خود بررسی شوند. ماهیت تحلیلهای پژوهشگر در این رویکرد، بیشتر مبتنی بر سعی در توصیف و تحلیل موضوع بوده است. یافته ها: وابستگی دولت به نظام ایل تباری، رویکرد مبتنی بر تابعیت(قیّم مآبانه) به آحاد جامعه، هم پذیری، عدم تکثّرگرایی و روشنفکری معیوب ناشی از روشنفکران ناکارامد، از جمله علل عمده و مؤثر در عقیم ماندن فرایندهای توسعه سیاسی و به تبع آن، عدم تحقق جامعه مدنی در ایران بوده است که یا بر دولت تحمیل شده یا به عنوان سیاست متخذه از سوی آن در کشور اعمال شده و عرصه فعالیت و تلاش دولت را به منظور تحقق توسعه سیاسی در کشور محدود کرده است. نتیجه گیری: با در نظر گرفتن یافته های تحقیق و این فرض که نقش دولت و سیاستهای دولتی، امری لازم در روند توسعه سیاسی ایران بوده، به این نتیجه می رسیم که دستیابی به جامعه مدنی نیازمند بسترسازی هایی است که دولت باید برای تحقق توسعه سیاسی و نمایان شدن حاصل آن، که همان جامعه مدنی است، فراهم کند.The Role of Government Policy on the Political Development and Formation of Civil Society in Iran
Objectives: The present study tries to answer the question of what the policy essentially has on the political development process, followed by the realization of the civil society resulting from it, in Iran and it follows that the role of government policy on the occurrence of civil society and the formation of civil society has been significant. Method: In this study, a qualitative method to measure the proposed hypothesis is used to examine the political, cultural and social concepts in their natural context and the nature of researcher analyses in this approach is more focused on trying to describe and analyze the subject. Results: The findings indicate that factors such as the government's dependence on the Tribalism system, the approach based on adherence (paternalism) to different sectors of society, the acceptance of one another, the lack of political pluralism and the consequent lack of civil society in Iran are imposed or imposed on the state, and limited the activity and effort of the government in order to realize the political development in the country. Conclusion: Finally, considering the above issues and assuming that the role of government and government policies is essential in the Iranian political development process, it follows that the achievement of civil society needs the underpinnings that the government should provide for the realization of political development and coming from which is the civil society.
تبلیغات
