آرشیو

آرشیو شماره ها:
۶۷

چکیده

قوانین متعالی اسلام، با هدف کمال و سعادت جامعه و افراد آن تشریع شده است. حرمت رشوه یکی از احکام الهی است که جهت جلوگیری از مفاسد اجتماعی واقتصادی، و پایمال شدن حقوق بیان گردیده است. حرمت رشوه اجمالا، بین همه فِرَق اسلامی مسلّم می باشد؛ امّا مسئله ای که همواره محل بحث بوده، حکم پرداخت رشوه به منظور استیفای حق، به خصوص در صورت انحصار إحقاق حق در آن است. تحقیق حاضر با تحلیل و نقد مبانی و ادّله دیدگاه های طرح شده در این زمینه، نظریه غیر مشهور را برگزیده و به این نتیجه دست یافته است که رشوه به منظور احقاق حق، مطلقاً بر رشوه دهنده و رشوه گیرنده حرام است. برای یافتن پاسخ مسئله، بعد از تحلیل و پرداخت صحیح به هر یک از دیدگاه ها، و علاوه بر به کارگیری اصول مسلّم فقهی، در نهایت با رویکرد حکومتی و اجتماعی به فقه، و همچنین استفاده از ره آورد تجمیع ظنون، به حلّ مسئله پرداخته شده است.

متن

Paying a bribe in order to achieve the right (criticism of popular opinion, with a social approach to jurisprudence)

The sublime laws of Islam are legislated with the aim of perfection and happiness of the society and its people. The sanctity of bribery is one of the divine commandments that has been stated to prevent social and economic corruption and violation of rights. The sanctity of bribery is common among all Muslim sects. However, an issue that has always been a subject of debate is the ruling on paying bribes in order to fulfill the right, especially in the case of exclusive rights. By analyzing and criticizing the bases and arguments of the views proposed in this field, the present research has chosen the unpopular theory and reached the conclusion that bribery in order to achieve justice is absolutely forbidden for the bribe giver and the bribe taker. In order to find the answer to the problem, after analyzing and correctly addressing each of the points of view, and in addition to applying the principles of Muslim jurisprudence, finally, with the governmental and social approach to jurisprudence, as well as using the method of gathering suspicion, the problem has been solved.

تبلیغات