هدف این پژوهش بررسی راهکارهای بی نالمللی شدن برنامه های آموزشی در حوزه فنی مهندسی و همچنین بررسی موانع احتمالی در این مسیر است. جامعه آماری پژوهش شامل اساتید هیأت علمی گروههای دانشکده فنی و مهندسی دانشگاه های شهر سنندج (اعم از دانشگاه کردستان، دانشگاه پیام - نور، دانشگاه آزاد، دانشگاه علوم تحقیقات سنندج و دانشگاه علمی کاربردی)، که در سال تحصیلی 91 92 مشغول به تدریس و آموزش هستند. تعداد اعضای هیات علمی مذکور 85 نفر بود و بنا بر محدود بودن جامعه آماری از روش سرشماری استفاده شد. راهبرد پژوهش کمی و روش پژوهش از نوع توصیفی است که برای جمع آوری اطلاعات از شیوه پیمایش استفاده شده است. ابزار جمع آوری داده ها شامل یک پرسشنامه است که بر مبنای طیف لیکرت و بر اساس مؤلفههای اصلی پژوهش، یعنی موانع و راهکارهای احتمالی بین المللی شدن برنامه های آموزشی (برنامه های درسی، سیاستگذار یهای آموزشی، t مدیریت آموزشی، محیط آموزشی و ...)، طراحی شده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های مستقل و تحلیل واریانس یک طرفه استفاده شد است. براساس نتایج تحلیل داده ها، می- t ، تک نمونه ای توان گفت که بین نظرهای اعضای هیئت علمی به تفکیک جنسیت آنها در خصوص موانع بینالمللی کردن آموزشها تفاوت معناداری وجود ندارد. بین نظرهای اعضای هیئت علمی به تفکیک گروه آموزشی آنها در خصوص موانع بینالمللی کردن، تفاوت وجود دارد. همچنین نظرات اعضای هیات علمی با مرتبه های دانشگاهی مختلف در مورد تاثیر راهبرد سیاستگذاری بر بین المللی شدن دانشگاه ها در حوزه فنی مهندسی معنی دار نبود در حالی که این تفاوت برای راهبردهای رابطه محور، ساختاری، خدمت محور معنی دار بود.
