راهنمای خط مشی گذاری آموزشی سرمایه انسانی: یک تحلیل اهمیت –عملکرد برای ایران (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
سلامت و مهارت ها دو رکن مولفه سرمایه انسانی هستند. این مقاله به دنبال بررسی وضعیت سرمایه انسانی ایران در مقایسه با کشورهای منطقه موجود در چشم انداز 1404 برای توسعه خط مشی آموزشی است. از روش های تصمیم گیری چند شاخصه جبرانی استفاده شد. برای تشکیل ماتریس تصمیم، 10 شاخص سرمایه انسانی بررسی شد. ابتدا با روش آنتروپی اهمیت هر یک از شاخص ها تعیین شد؛ سپس با روش آنتروپی تعدیل شده، وزن نهایی شاخص ها به دست آمد. در ادامه با روش تاپسیس کشورهای منطقه بر اساس سرمایه انسانی رتبه بندی شدند و برای هر شاخص بهترین کشور جهان و منطقه برای الگوبرداری مشخص شد. در انتها بر اساس وضعیت عملکرد ایران در منطقه، تحلیل اهمیت-عملکرد صورت گرفت. طبق یافته ها، اولویت اول حکمرانان کشور برای توسعه خط مشی سرمایه انسانی مربوط به «تفکر انتقادی در تدریس» شناسایی شد. همچنین «نسبت دانش آموز به معلم در آموزش ابتدایی»، «میانگین سال های تحصیل» و «امید به تحصیل» در اولویت دوم قرار گرفتند. همچنین «مهارت دانش آموختگان»، «کیفیت آموزش مرتبط به شغل برای کارکنان»، «گستره آموزش ضمن خدمت کارکنان» و «میزان سهولت یافتن کارکنان ماهر» در اولویت بعدی قرار گرفتند. توسعه خط مشی در نیازسنجی آموزشی، برای یادگیری اولویت های اصلاح و بهبود سرمایه انسانی و الگوبرداری از تجارب موفق جهانی و منطقه ای مهم است.Education Policy Guide for human capital: An Importance- Performance Analysis in Iran
Health and skills are two pillars of human capital in Global competitiveness Index. This paper aims to examine the situation of human capital in Iran in comparison with the countries of the region in the 1404 Vision as a guide for developing Iran's educational policy. The research use a compensatory multi-criteria decision making methods. Firstly, the importance of each indicator was determined based on the modified Shannon entropy.Then, by TOPSIS method, the countries of the region were prioritized based on their human capital calcluted score, and for each index, the best performance in the world and the region was identified for benchmarking. Finally, based on Iran’s human capital situation in the region, the importance-performance matrix of Iran was drawn. Based to findings, the first policy makers' priority to develop a human capital policy refer to "Critical thinking in teaching". In addition, "Pupil-to-teacher ratio in primary education", "Mean years of schooling" and "School life expectancy" were also identified in the second priority. Also, "Skillset of graduates", "Quality of vocational training", "Extent of staff training" and "Ease of finding skilled employees" were also given the next priority. The results are a guide to training needs assessment for public administrators to better understand the priorities for improving human capital and identifying benchmarks for successful global and regional experiences