نقش میرزا مهدی خان استرآبادی در روابط ایران عصر نادری با دولت عثمانی ( 1160 -1148 ه.ق ) (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
ظهور نادر با حکمرانی بیگانگان در شرق، غرب و شمال ایران همراه بود. وی درمدت کوتاهی اوضاع سیاسی را به سامان آورد. در این مدت، روابط ایران و عثمانی با مشکلاتی همراه بود. بنابر این جهت نشان دادن هیبت و دوستی، بر آن شد تا با یادداشت ها، نامه ها، پیام ها، و هیئت های اعزامی به دولت عثمانی، دشمنی و تعصب حکومت صفوی را به دوستی و اتحاد تبدیل نماید؛ که میسَّر واقع نشد. لذا چاره را در آن دید، که سفارت میرزا مهدی خان استر آبادی را در اولویت سیاست خود قرار دهد تا از جایگاه قدرت، منویات خود را به باب عالی اعلام نماید. مقاله حاضر، متضمن پرداختن به نقش میرزا مهدی خان استر آبادی به عنوان سفیر نادر شاه در روابط میان ایران با دولت عثمانی در عصر نادری است. از این رهگذر، عملکرد سیاسی وی در باب عالی و نتایج مثبت یا منفی سفارت وی مورد وا کاوی و باز بینی قرار گرفته است. سوال اصلی این مقاله به این شرح است سفارت میرزا مهدی خان به عثمانی با چه اهدافی انجام شده است؟ فرضیه تحقیق بدین قرار است میرزا مهدی خان به دنبال تأمین نظریات نادر شاه در باب عالی بود و قصد داشت تا منازعات بیهوده و طولانی دربار های افشاری و عثمانی را که موجب تضعیف هر دو قدرت شرقی می شد و به سود رقبای اروپایی آنها بود، از میان بردارد. روش تحقیق در این مقاله نیز، تاریخی است.Mirza Mahdi Khan Aster Abadi in the relations between Iran during the period of Nadir and the Ottoman government (1148 AH-1160 AH)
Nader's emergence was associated with the rule of foreigners in the east, west and north of Iran. He settled the political situation in a short period of time. During this period, Iran-Ottoman relations were accompanied by problems. Therefore, in order to show awe and friendship, he decided to convert the hostility and prejudice of the Safavid government into friendship and alliance with notes, letters, messages, and delegations to the Ottoman government. That was not possible. Therefore, he saw the solution in this, that the embassy of Mirza Mehdi Khan Estrabadi should be the priority of his policy, so that from the position of power, he would announce his wishes to the highest chapter. It is rare in the relations between Iran and the Ottoman government. In this way, his political performance and the positive or negative results of his embassy have been analyzed and reviewed. In this way, his political performance and the positive or negative results of his embassy have been analyzed and reviewed.