تحلیل نقش های نشانه ای در دو شعر حافظ موسوی و ودیع سعاده: رویکرد امبرتو اکو (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
نقش های نشانه ای از دیدگاه اُمبرتو اکو (1932-2016م) نشانه شناس ایتالیایی رابطه همبسته دوسویه میان دو نقشگر بیان ومحتوا است که در بستری فرهنگی و براساس رمزگان برآمده از دانش دانشنامه ای پدید آمده است. شعر "مکالمه غیابی" از حافظ موسوی شاعر معاصر ایرانی و «إنّها الکلمات الأخیره... وها أنا أهجرها» (این آخرین کلمات است... و بدان که من آنها را رها می کنم) از ودیع سعاده شاعر لبنانی دارای لایه های فرهنگی و گفتمانی پربسامدی است که با زبانی تصویری به ترسیم اغراض این دو شاعر می پردازد. نظر به تعدد رابطه قراردادی میان بیان و محتوای این دو شعر، بر آن شدیم تا با روش توصیفی_ تحلیلی و از منظر مکتب آمریکایی ادبیات تطبیقی به بررسی شیوه های تولید نقش های نشانه ای در این دو شعر براساس نظریه نشانه شناسی اُمبرتو اکو بپردازیم. نتایج پژوهش بیانگر آن است کهپیوستار مادی بیان و محتوای این دو شعر، شامل دگرماده های انگیخته و اختیاری با بسامدی مشترک است. فعالیت های فیزیکیِ دو شاعر برای تولید بیان، منحصر در بازشناسی، واگویه و ابداع است که محرک های برنامه ریزی شده بیشترین بسامد را دارند.Analyzing Semiotic Functions in Two Poems by Hafez Mousavi and Wadī’ Sa’ādah: From Umberto Eco’s Semiotics
As Umberto Eco (1932-2016), the Italian semiotician, believes, semiotic functions correlate with expression and content, emerging in a cultural context based on codes derived from encyclopedic knowledge. Replacing the typology of signs with the methods of producing Semiotic function is one of the most apparent initiatives of eco semiotics. The poems “Absentee Conversation” by Hafez Mousavi (1954), a contemporary Iranian poet, and “These are the last words ... and know that I will leave them” by Wadī’ Sa’ādah (1984), a contemporary Lebanese poet, have rich cultural and discourse layers drawing their intentions with visual language. Given the diversity of contractual correlations between the poets’ expression and content, a descriptive-analytical method and the American School of Comparative Literature were employed to probe the typology of methods for producing semiotic functions in the poems based on Umberto Eco’s semiotics. The research results indicate that these two poets, relying on literary, social, and cultural codes, have developed semiotic functions of their poems in two under-coded and over-coded types
تبلیغات
