زیست سیاست و تولد اردوگاه؛ شکل گیری «حیات برهنه» در نمایشنامه ی زاده شده اثر ادوارد باند (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
ادوارد باند ازجمله نویسندگان معاصر انگلستان است که سلطه ی سرمایه داری غربی بر جامعه ی معاصر و تأثیر سازوکارهای مبتنی بر آن را بر زیست اجتماعی افراد بررسی می کند. از دیدگاه باند، سرمایه داری متأخر و عناصر تشکیل دهند ی آن، نظیر فناوری عنان گسیخته و سازمان های اداری-مالیِ غول آسا، این قدرت را دارند که ساحت زیست اجتماعی افراد را تسخیر کنند. نتیجه ی دست اندازی های این سازوکارها بر زندگی شهروندان نیز ضعیف تر شدن خدمات اجتماعی، تخریب روابط انسانی و تبدیل شدن جامعه به میدانِ خشونت است؛ ازاین رو، باند جامعه ی برساخته توسط سرمایه داری متأخر را جامعه ای اردوگاهی تصویر می کند که ساکنانش مردمانی بی روح و مردگانی متحرک هستند. او در نمایشنامه ی زاده شده جامعه ای آخرالزمانی در آینده را به تصویر می کشد که انسان هایی در حال احتضار در جای جای آن گام می زنند و خشونت سراسر آن را فرا گرفته است. دو انگار ی «پیکرهای درهم شکسته» و « جامعه ی اردوگاهی» مفاهیمی است که جورجو آگامبن، جامعه شناس ایتالیایی، از آنها برای تبارشناسی خود از زیست سیاست غربی بهره می گیرد. از دیدگاه او، دولت های غربی از دوران یونان باستان تا عصر حاضر زیست طبیعی انسان ها را در گستر ه ی دولت شهر در اختیار خود گرفته و آن را بر اساس امیال و صلاح دید خود دائماً تعریف کرده اند؛ ازاین رو، این پژوهش بر آن است با استفاده از نظریه های آگامبن دربار ه ی چگونگی شکل گیری زیست سیاست در جامعه ی معاصر، مفاهیمی نظیر «حیات برهنه» و «شکل گیری اردوگاه» را در نمایشنامه ی زاده شده بررسی کند. نتیجه ی این پژوهش حاکی از آن است که سازوکارهای موجود در زیست سیاست غربی عاملِ تولد «اردوگاه» و ایجاد «حیات برهنه» در سطح جامعه ی جهانی است.Biopolitics and the Birth of Camp: The Formation of “Bare Life” in Edward Bond’s Born
Edward Bond is among those contemporary British playwrights who stage the influence of late capitalism on contemporary society and the individual’s social life. Bond’s work depicts the ways in which late capitalism and its components, including rampant technology and gratuitous bureaucracy, intrude into people’s lifeworld. Such impingements result in the impoverishment of social welfare, the impairment of human relations, and the escalation of violence in society. Bond effectively portrays the capitalist society as a camp inhabited by the walking dead. In Born (2006), he presents an apocalyptic, violent society within which posthumous bodies wander. Comparable to Bond’s views, in his archeology of the Western bio-politics, the Italian sociologist Giorgio Agamben utilizes the two concepts of “camp” and “broken bodies” in order to argue that Western governments from Ancient Greece to present time have seized the biological life (zoe) of citizens and politicized it within the polis according to the political exigencies. Accordingly, employing Agamben’s ideas about the formation of bio-politics, this paper examines the concepts of “bare life” and “camp” in Born so as to demonstrate how Bond’s play regards the biopolitical mechanisms of Western governments as the key factor in the generation of “bare life” within the global community.