شاهنامه منسوب به محرمی، برگی دیگر از شاهنامه سرایی در سرزمین عثمانی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
بعد از فتوحات سلجوقیان در آسیای صغیر، زبان و فرهنگ پارسیان با آنان وارد این خطه شد و در دوره های سپس تر به دلیل انس و علاقه شاهان سلجوقی و عثمانی به فرهنگ پارسی، بخصوص اثر گران قدر فرزانه توس، از دو جهت این اثر ارزشمند را مد نظر قرار دادند: سرودن آثاری به سبک و سیاق شاهنامه و ترتیب دادن ترجمه هایی از این نامه خسروان. یکی از آثار پدیدآمده در دوران یادشده، شاهنامه منسوب به محرمی است که کشورگشایی و لشکرکشی های بایزید دوم را به رشته تحریر درآورده و بسیار از نکته های ارزشمند تاریخی را در این گیتی ستانی یادآور شده است. نگارندگان در این پژوهش ابتدا به معرفی مفصّلی از شاهنامه منسوب به محرمی پرداخته، تأثیرپذیری شاعر از شاهنامه فردوسی نشان داده اند. حاصل این پژوهش این است که شاعر سبک حماسی را با الگوی سرودن قصاید مدحی در هم آمیخته و سعی کرده در صورت های بیانی بخصوص تشبیه نوآوری هایی داشته باشد. این اثر در چندین مورد تحت تأثیر شاهنامه بوده است: تأثیر مستقیم از ابیات بخصوص توصیف دقایق جنگ، استفاده از تعبیرات و اصطلاحات، ذکر مضامین حماسی، یادکرد قهرمانان شاهنامه.Shahnameh Attributed to Moharrami; another Document on Shahnameh Composing in Ottoman Territory
Epics are literary works on the heroes of a nation and show their ideals in the best possible way. A Shahnameh, attributed to Moharrami, is an epic written in a style similar to that of Ferdowsi's Shahnameh. This study tried to see where and when the Shahnameh attributed to Moharrami was written, what textual features it has, and in what aspects the Shahnameh has followed Ferdowsi's Shahnameh. This study adopted as descriptive-analytical method and used library resources. The comparative study focused on the text of the Shahnameh attributed to Moharrami and introduced it. It then examined its impact from Ferdowsi’s Shahnameh. Finally, the rhetoric and aesthetic issues of the work were explored. Malek al-Shoara Bahar mentions “Moharrami” or “Mojremi and Kashf al-Zhonoun mentions the name of a poet called Moharrami. Moharrami holds the linguistic and literary traditions of Khorasan in his descriptions and praises. Many issues clearly show that the poet has directly followed Ferdowsi. Among the issues are: Enormous use of the characters and heroes, the use of words and expressions specific to Shahnameh, and following Ferdowsi’s style in his description of the scenes and characters.