تاثیر ائتلاف راهبردی امارات و رژیم صهیونیستی بر امنیت خلیج فارس (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
روابط اعراب و رژیم صهیونیستی را می توان از مهمترین مسائل امنیتی چند دهه اخیر جهان اسلام دانست. مسئله ای که ابتدا با اتحاد و ائتلاف اعراب علیه رژیم صهیونیستی همراه بود و حتی به جنگ های چندگانه منتهی شد؛ اما با شکست اعراب در این جنگ ها و نیز نبود رهبران کاریزماتیک همچون ناصر، در ادامه دامنه تنش ها به تدریج به سمت و سوی تنش زدایی و حتی برقراری روابط منجر شد. در این مقاله هدف بررسی و تجزیه و تحلیل ازسرگیری روابط دوباره میان امارات و رژیم صهیونیستی و تأثیر آن بر امنیت خلیج فارس است. یافته های مقاله با استفاده از نظریه موازنه تهدید و بهره گیری از روش تحلیلی توصیفی و منابع مکتوب و مجازی نشان می دهد که: 1. گسترش مرجعیت نظامی جمهوری اسلامی ایران در منطقه به ویژه در پساداعش 2. نبود وابستگی صرف به امریکا به ویژه در زمینه های نظامی و امنیتی 3. رقابت های شدید امیر دوبی و ابوظبی بر سر سیاستگذاری آینده امارات 4. مزایای اقتصادی صهیونیست ها از حضور در امارات (نفت، استفاده از پایگاه های نظامی امارات و فروش تسلیحات نظامی) 5. موفقیت ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری امریکا از دلایل شکل گیری ائتلاف راهبردی امارات و رژیم صهیونیستی است. پیامدهای این مسئله را می توان در چهار بعد کلان مورد مداقه قرارداد. نخست؛ عادی شدن تدریجی روابط سیاسی اعراب غرب آسیا با رژیم صهیونیستی؛ دوم تعمیق بحران ناامنی برای امارات متحده عربی؛ سوم؛ تشدید دامنه ناامنی ها برای جمهوری اسلامی ایران و چهارم نفوذ بحران ناامنی به مرزهای تمام کشورهای منطقه به ویژه کشورهای حاشیه خلیج فارس.The Effect of the Strategic Alliance of the UAE and the Zionist Regime On the Security of the Persian Gulf
The relationship between the Arabs and the Zionist regime in recent decades can be regarded as one of the most critical security challenges for the Islamic world. Initially, it started with the unity of the Arabs against the Zionist regime, and even resulted in several wars between them. However, the Arabs’ defeat in these wars and the absence of charismatic leaders like Nasser, tensions gradually reduced and eventually changed into close relationships. This research is intended to review and analyze the resumption of relationship between the UAE and the Zionist regime and its effects on the security of the Persian Gulf. Using the theory of threat balance and analytical-descriptive method and written and virtual sources, the research ended in these results: 1. Expansion of the military authority of the Islamic Republic of Iran in the region, especially after the fall of Daesh. 2. Freedom from exclusive dependence on America, especially in military and security fields. 3. Aggressive rivalries between the Emirs of Dubai and Abu Dhabi over the future policy of the UAE 4. The economic advantages of Zionists from attendance in the UAE (oil, making use of UAE military bases and selling military weapons). Trump’s attempt to win the presidential election brought about this coalition between UAE and the Zionist regime. The consequences of this phenomenon can be categorized in four major dimensions. First, the gradual normalization of the political relations of the West Asian Arab countries with the Zionist regime; second, intensification of the insecurity crisis for the UAE; third, threatening the security of the Islamic Republic of Iran; and fourth, devastation of security crisis to the borders of all regional countries, especially the countries bordering the Persian Gulf.