بررسی مناسبات امنیتی امریکا و عربستان سعودی بر پایه نظریه نورفتارگرایی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
نظریه نورفتارگرایی، مفهوم امنیت را بیش از هر چیز، به عنصر فرهنگ وابسته می داند و سازه های آیکونوگرافیک همچون تاریخ و فرهنگ را در تثبیت امنیت، مهم تلقی می کند. ازسوی دیگر، برجسته بودن مفهوم قدرت در این نظریه، باعث می شود تا امنیت از مفهومی چندبعدی و سلسله مراتبی برخوردار شود. بنابراین، می توان رفتارهای امنیتی همگرایانه میان امریکا و عربستان را که از سال 2011 بدین سو افزایش روزافزونی یافته و پس از تغییرات در ریاست جمهوری امریکا از سال 2017 به این سو خصلتی راهبردی یافته است، در چند بعد بررسی کرد. این ابعاد شامل بنیادهایی چون هژمونی، ایدئولوژی و فرهنگ است. بنابر پیش فرض نظریه نورفتارگرایی، فقدان ساختارهای تثبیت شده فرهنگی و غلظت ایدئولوژی از زمینه های مهمی است که می تواند فقدان امنیت را در یک کشور نشان دهد. پژوهش حاضر با روش توصیفی تحلیلی به این دو پرسش، پاسخ داده است که رفتارهای فزاینده امنیتی عربستان سعودی در منطقه چگونه قابل تبیین است و نیز مناسبات فزاینده امنیتی این کشور با امریکا به ویژه پس از روی کار آمدن دونالد ترامپ، چه بازخوردهایی دارد؟ نتایج، نشان می دهد که مفاهیمی همچون وابستگی ایدئولوژیک، فقدان تاریخی دولت ملت، نقصان در هویت های نرم افزاری فرهنگی و قدرت تک لایه ای، رفتار فزاینده امنیتی عربستان در محیط بیرونی را تعیین و توجیه می کند. به سخن دیگر، عربستان سعودی با برون فکنی کاستی های ایدئولوژیک، از میدان های منازعه در محیط بیرونی برای پرکردن گسست های تاریخی و فرهنگی دولت ملت خود بهره می برد. به همین دلیل، رفتارهای امنیتی و قدرت سخت افزاری در منطقه خلیج فارس و غرب آسیا بازتولید می شود.An Investigation of US-Saudi Security Dealings on the Basis of the Theory of Neo-Behaviorism
According to the theory of neo-behaviorism, the concept of security concerns cultural element more than other elements, and considers iconographic constructions such as history and culture, as essential factors of stabilizing security. Moreover, the significance of the concept of power in this theory gives a multi-dimensional and hierarchical concept to security. Therefore, the convergent security behaviors of the United States and Saudi Arabia, which was established since 2011, and extended to strategic levels since 2017, after presidential changes in America, are investigated in several respects. These dimensions include fundamental issues such as hegemony, ideology and culture. According to the theory of neo-behaviorism, lack of established cultural structures, and the ideological accumulation are important features that signify vulnerability of security of a country. Employing a descriptive-analytical method, this study tries to answer two questions regarding how the increasing security measures of Saudi Arabia in the region can be explained, and what its increasing security relationship with the United States, especially after Donald Tramp, will bring about. The results designate that concepts such as ideological dependence, the loss of historical background of nation-state situation, the deficiency in soft-cultural identities and single-party power determine and justify Saudi’s growing external environmental security. In other words, using its ideological shortcomings, Saudi Arabia tries to exploit conflicts in the external environment to fill the historical and cultural gap in its nation-state background. Consequently, security behaviors and hard power are being reproduced in the Persian Gulf region and West Asia.
تبلیغات
