آرشیو

آرشیو شماره ها:
۵۴

چکیده

مفهوم نفوذ در ادبیات سیاسی و راهبردی ایران مربوط به شرایطی است که نشانه هایی از استحاله خزنده در الگوی رفتاری کارگزاران اجرایی و مقامات سیاسی شکل گرفته است. دهه نود «پروژه نفوذ» محور اصلی کنش قدرت های بزرگ برای اثرگذاری بر روندهای سیاسی و سیاست خارجی ایران بوده است. در فرایند اثربخشی مفهوم نفوذ در سیاست خارجی، ایستارهای بوروکراتیک و مبتنی بر سازش جای گزین ایستارهای انقلابی می شود. طبیعی است که فرایندهایی همانند کارگزاران بوروکراتیک و سیاست های عملگرایانه نیز جای گزین سیاست و کارگزاران انقلابی می شود. به طور کلی نفوذ در عصر «شبکه های اجتماعی» و «فضای مجازی»، براساس نشانه های هنجاری شکل گرفته است و هرگونه هنجارسازی می تواند آثار و پیامدهای خاص خود را در سیاست خارجی امنیتی ایجاد کند. نشانه های نفوذ شکل گیری فرایندی است که نیروهای گریزازمرکز در دو جهت ایفای نقش می کنند: گروه اول را باید سوژه هایی دانست که تحت تأثیر محیط بیرونی در جهت ایجاد تضادهای هنجاری در ساختار سیاسی ایران قرار می گیرند؛ گروه دوم مربوط به نیروهایی است که در فضای تضاد ساختاری بر ضرورت های کنش بوروکراتیک به مفهوم سازش سیاسی و بین المللی تأکید دارند. در این مقاله، هر نیرو یا کارگزاری که زمینه ساز ترمیدور باشد، به عنوان نماد و نشانه نفوذ تلقی می شود. پرسش مقاله به این امر اشاره دارد که «نشانه ها، کارگزاران و فرایندهای نفوذ در جهت تغییر نقش ملی سیاست خارجی ایران شامل چه نشانه هایی است؟» فرضیه مقاله به این موضوع اشاره دارد که «تضادهای ایستاری کارگزاران کنش بوروکراتیک و انقلابی هدف محوری زمینه ساز ترمیدور و به عنوان نماد نفوذ در سیاست خارجی ایران شمرده می شود.» تبیین مقاله براساس روش شناسی «استیون لوکس» در قالب «بعد سوم قدرت» به مفهوم اغوا و فریب انجام می گیرد.

The Semiotics of Influence on Iranian Foreign Policy (with Emphasis on the 1990s)

The notion of influence in Iranian political and strategic literature is related to conditions that show signs of a creeping upturn in the behavioral patterns of executives and political officials. The nineties of the "project of influence" were at the heart of the great powers' action to influence Iranian political and foreign policy trends. In the process of influencing the notion of influence in foreign policy, bureaucratic and compromise-based approaches replace the revolutionary ones. It is natural that processes such as bureaucratic brokers and pragmatic policies also replace revolutionary brokers. In general, infiltration in the era of "social networks" and "cyberspace" is shaped by normative signs, and any kind of normalization can have its own implications and consequences in foreign security policy. Signs of influence are a process that forces the centrifugal forces to act in two directions: the first group must consider the entities that are affected by the external environment to create normative contradictions in Iran's political structure; The necessities of bureaucratic action emphasize the concept of political and international compromise. In this article, any force or agency that underlies the termidor is regarded as a symbol of influence. The question in the paper is that "What are the signs, agents, and processes of influence to change the national role of Iran's foreign policy?" It is a symbol of influence in Iranian foreign policy. ”The article is based on Steven Lux's methodology of“ third dimension of power ”in the sense of seduction and deception.

تبلیغات