آرشیو

آرشیو شماره ها:
۲۹

چکیده

زمینه و هدف:  چاقی و اضافه وزن به دلیل اثر بر اختلات متابولیکی، از اهمیت ویژه ای برخوردار است. بنابراین هدف از پژوهش حاضر اثر تمرین تناوبی شدید و تداومی با شدت متوسط بر سطح آیریزین سرمی و مقاومت به انسولین در مردان دارای اضافه وزن بود. روش تحقیق : در پژوهش حاضر، 30  مرد با میانگین سنی 98/3±6/38 سال و شاخص توده بدنی 17/6±5/28 کیلوگرم بر متر مربع انتخاب شدند و به طور تصادفی در سه گروه 10 نفری شامل تمرین تناوبی شدید، تمرین تداومی با شدت متوسط و کنترل تقسیم گردیدند. تمرینات تناوبی شدید و تمرینات تداومی با شدت متوسط ، به مدت هشت هفته و تکرار سه جلسه در هفته به اجرا درآمدند. قبل و بعد از هشت هفته تمرین، نمونه های خونی آزمودنی ها جمع آوری و میزان سرمی آیریزین و نیمرخ لیپیدی به ترتیب با استفاده از روش های الایزا و کالریمتریک اندازه گیری گردید. سپس تغییرات درون گروهی با استفاده از آزمون t وابسته و تغییرات برون گروهی با کمک آزمون تحلیل واریانس یک راهه و بونفرونی، در سطح معنی داری 05/0>p مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته ها: بهبود سطوح سرمی آیریزین و مقاومت به انسولین در هر دو گروه تمرینی نسبت به گروه کنترل معنی دار بود، به گونه ای که این تغییرات در گروه تمرین تداومی بیشتر از گروه تمرین تناوبی شدید بود. همچنین لیپوپروتئین کلسترول با چگالی بالا در هر دو گروه تمرینی نسبت به گروه کنترل  افزایش معنی داری داشت، در حالی که این تغییرات بین گروه های تمرینی معنی دار نبود. لیپوپروتئین کلسترول با چگالی کم در هر دو گروه تمرینی نسبت به گروه کنترل کاهش معنی داری داشت، به شکلی که این کاهش در گروه تمرین تناوبی شدید به طور معنی داری بیشتر از گروه تمرین تداومی بود. نتیجه گیری: تحقیق حاضر نشان داد که تمرینات تناوبی و تداومی با اثرگذاری بر آیریزین، مقاومت به انسولین  و بعضی از متغیرهای نیمرخ های لپییدی؛ می توانند در کاهش عوارض ناشی از اضافه وزن موثر باشند.

The effect of high-Intensity interval training and moderate-intensity continuous training on serum irisin levels and insulin resistance in overweight men

Background and Aim: Obesity and overweight can be considered as important factors due to their effect on metabolic disorders. Therefore, the aim of the present research was to study the effect of intermittent intense and continuous moderate intensity training on serum irisin levels and insulin resistance in overweight men. Materials and Methods: In the current study, 30 men with an average age of 38.6±3.98 years and a body mass index of 28.5±6.17 kg/m2 were selected and randomly divided into three equal groups including intense interval training, continuous tranining with moderate intensity and control. The training including Intense intermittent and moderate intensity continuous training were performed for eight weeks and repeated three sessions a week. Before and after eight weeks of training, the subjects’ blood samples were collected and the serum irisin and lipid profile were measured using ELISA and calorimetric methods, respectively. Then, intra-group changes were evaluated using the dependent t-test and extra-group changes were evaluated with one-way analysis of variance and Bonferroni test at a significance level of p<0.05. Results: The improvement of irisin serum levels and insulin resistance was observed in both training groups compared to the control group, so that the changes were more obvious in the continuous training group than the intense intermittent training group. Also, high-density lipoprotein cholesterol increased significantly in both training groups compared to the control group, while these changes were not significant between training groups. Moreover, low-density lipoprotein cholesterol was significantly reduced in both training groups compared to the control group, so that this reduction was significantly greater in the intense intermittent training group than continuous training group. Conclusion: The current study showed that intermittent and continuous trainings can be considered as a important training, because of effectiveness on irisin, insulin resistance and some variables of lipid profile; they can be very useful in reducing complications caused by overweight.

تبلیغات