تاثیر 4 هفته تمرین مهارت پرش عمودی بر تغییرپذیری نیروهای عکس العمل زمین در اجرای پرش عمودی در مردان جوان فعال (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
زمینه و هدف: پرش عمودی در بسیاری از فعالیت های ورزشی دیده می شود و به عنوان یک مدل تحقیقی در بسیاری از مطالعات بیومکانیکی مورد استفاده قرار می گیرد. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر چهار هفته تمرین بر تغییرپذیری نیروهای عکس العمل در اجرای پرش عمودی در مردان جوان فعال بود. روش تحقیق: در این تحقیق نیمه تجربی 20 مرد جوان در دو گروه تمرین و کنترل شرکت کردند. داده های نیروی عکس العمل زمین قبل و بعد از برنامه تمرینی با استفاده از دستگاه صفحه نیرو سنج در اجرای پرش عمودی ثبت شد. با استفاده از روش نمودار اثر کلی، ضریب تغییرات 10 نمودار نیروی عکس العمل زمین قبل و بعد از تمرین برای هر آزمودنی محاسبه شد. یافته ها: نتایج تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر تفاوت معنی داری را بین میزان ضریب تغییرات نیروی عکس العمل زمین در راستای عمودی و داخلی- خارجی پیش آزمون و پس آزمون نشان نداد، در حالی که در راستای قدامی- خلفی میانگین ضریب تغییرات در پس آزمون بیشتر از پیش آزمون بود (0/03=p). نتیجه گیری: به نظر می رسد تغییرپذیری نمودار نیروی عکس العمل زمین از تمرین تاثیر می پذیرد. مطالعه تغییرپذیری در نمودار نیروی های عکس العمل زمین می تواند به عنوان شاخص عملکرد در پرش عمودی در نظر گرفته شود.Effect of 4 weeks training on variability of Ground Reaction Forces during vertical jump in active young men
Background and Aim: Vertical jump is seen in many sports activities and it use in many biomechanical researches. The purpose of this study was to investigate the effect of four weeks training on variability of Ground Reaction Forces (GRF) during vertical jump in active young men. Materials and Methods: Twenty young men (Exercise group: agd: 21.20 ± 1.47 yrs., Height: 170±6 cm, Weight: 65.21±10.92 kg and Control group: age: 19.85±0.69 yrs, Height: 177±71 cm, Weight: 67.77±11.59 kg) participated in this study. GRF data were recorded before and after training protocol using force plate during the vertical jump maneuver. Coefficient of variation (CV) was calculated in 10 GRF curves pre and post training protocol for each subject using mean ensemble curve method. Results: The results of repeated measure showed no significant differences in CV in Mediollateral and vertical GRFs but Significant differences was observed in Anteroposterior GRF (p≤0.05). Conclusion: It seems GRF variability is influenced by exercise. The variability in the GRF can be considered as an indicator of performance in the vertical jump.