تاثیر تمرینات طناب زنی بر کنترل پاسچر، تعادل ایستا و پویای دانش آموزان پسر دارای کف پای صاف (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
زمینه و هدف: کف پا از بخش های بسیار فعال در فعالیت های جهشی مانند طناب زنی بوده و با سطح اندک خود، نقش مهمی در حفظ تعادل ایفا می کند. هدف این تحقیق بررسی تاثیر 12 هفته تمرینات طناب زنی بر کنترل پاسچر، تعادل ایستا و پویای دانش آموزان پسر 13-10 ساله دارای کف پای صاف بود. روش تحقیق: جامعه آماری این مطالعه نیمه تجربی 450 نفر از دانش آموزان پسر 10 تا 13 ساله بخش جرقویه سفلی بودند. پس از ارزیابی اولیه با دستگاه پدسکوپ (کیفی) و سپس اندازه گیری با اسکنر کف پا (کمی) و شاخص استاهلی، تعداد 30 نفر از دانش آموزان به عنوان نمونه انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه 15 نفری تجربی و کنترل تقسیم شدند. جهت اندازه گیری کنترل پاسچر از دستگاه فوت اسکن استفاده و تغییرات مرکز فشار در کف پاها به مدت 20 ثانیه ثبت گردید. تعادل ایستا با آزمون لک لک و تعادل پویا با آزمون تعادل Y ارزیابی گردید. آزمودنی های گروه های تجربی به مدت 12 هفته، هر هفته سه جلسه 45 دقیقه ای در یک پروتکل تمرین طناب زنی شرکت کردند. در طی این مدت آزمودنی های گروه کنترل در هیچ برنامه فعالیت بدنی منظمی شرکت نداشتند. داده ها با روش های آزمون t مستقل و تحلیل واریانس ترکیبی در سطح معنی داری 0/05>p تحلیل آماری شد. یافته ها: تغییرات درون گروهی (پس آزمون نسبت به پیش آزمون) و همچنین اثرات تعاملی (نوبت آزمون×گروه) در تمام متغیرها معنی دار بود (0/001>p) ولی تفاوت های بین گروهی تنها در متغیر تعادل ایستا معنی دار بود (0/01>p). نتیجه گیری: تمرینات طناب زنی تمریناتی مفید جهت بهبود تعادل ایستا، پویا و کنترل پاسچر افراد دارای کف پای صاف منعطف است. از این رو استفاده از این تمرینات در کنار سایر روش های بهبود تعادل و کنترل پاسچر، به این افرادی توصیه می شود.The effect of rope jumping training on postural control, static and dynamic balance in boy students with flat foot
Background and Aim: The plantar foot is a very active part during leap activities such as jumping rope and with his small plane has important role in balancing. The aim of this study was to evaluate the effects of 12 week of rope jumping on postural control, static and dynamic balance in 10 to13 years’ old boy students with flat foot. Materials and methods: The population of this semi-experimental study was including of 450 boy students 10 to 13 years old of Jarghoyeh sofla. After the initial evaluation by the Pedescope (qualitative) and then measurement by foot scanner and Staheli index (quantitative), 30 students were selected as sample research and randomly divided into experimental and control groups (Each group 15 cases). For measurement the postural control, the foot scan device was used and changes in feet center of pressure was recorded for 20 seconds. Static balance with stork stand balance test and dynamic balance with Y balance test was assessed. Subjects in the experimental group exerted of 12 weeks in jumping rope training; three times per week for 45 minutes. The control group subjects did not perform any regular physical activity program in this time. Data were statistically analyzed by independent t test and Mixed ANOVA and significance level was set as pResults: The within subject changes (posttest than pretest) and also the Interaction effect (Testing times*group) in all variables were signified (p<0.001). The difference between the subject only in static balance was signified (p<0.01). Conclusion : jumping rope trainings are useful exercises to improve static and dynamic balance and postural control in patients with flexible flat foot. So use these trainings along with other methods to improve balance and postural control, recommended for these Individuals.