گونه شناسی نقد ادبی در نشریه ارمغان (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
با شکل گیری و انتشار مطبوعات از میانه دوره قاجار، بخشی از محتوای مطبوعات به مطالب و موضوعات ادبی اختصاص پیدا کرد و اندک اندک مجلات تخصصی در زمینه ادبیات در ایران شکل گرفت. یکی از حوزه هایی که نشریات ادبی به آن پرداخته اند، انتشار مقالاتی درباره نقد متون ادبی بود. هر نشریه ای با توجه به رویکرد گردانندگان، به یک یا چند گونه ادبی توجه می کردند و آثار ادبی را بر آن اساس مورد بررسی و نقد قرار می دادند. نشریه ارمغان که از بهمن ماه 1298 در تهران با مدیریت حسن وحیددستگردی تا اسفندماه 1357 منتشر شد، یکی از نشریات تخصصی ادبیات در ایران است که قریب به شصت سال منتشر گردید و مقالات گوناگونی در حوزه نقد ادبی منتشر نمود. در پژوهش حاضر با بررسی تمامی شماره های نشریه از سال 1298 تا 1357 گونه ها و جریان های نقد ادبی نشریه به دست آمده است. بر همین اساس از میان 183 مقاله به دست آمده از نشریه ارمغان، طی 9 گونه عمده دسته بندی شده اند که از میان آن ها، گونه مطالعات تطبیقی با 59 مقاله و چهار رویکرد یکی از گونه های پر بسامد در نشریه ارمغان است که هدف آن تثبیت جایگاه ادبیات فارسی در میان ادبیات ملل بوده است. پس از آن به ترتیب نقد گونه ادبی با 31 و نقد زبانی با 27 مقاله و نقد بلاغی با 22 مقاله از پربسامدترین گونه های نقد در این نشریه هستند.Typology of Literary Criticism in Armaghan Magazine
With the formation and spread of the press from the middle of the Qajar period, the press devoted part of their content to literary topics, and specialized literary magazines were gradually took shape in Iran. One of the sections that literary publications included was critiques of literary texts. In line with the editors' approach, each publication focused on one or more literary genres and reviewed and critiqued the literary works accordingly. Armaghan magazine, which was published in Tehran under the management of Hassan Vahid Dastgerdi from January 1920 until February 1979, was a specialized literary magazine that was published for approximately sixty years in Iran and included various articles on literary criticism. Examining all the issues of the magazine from 1920 to 1979, the present study analyzed the types and currents of literary criticism in the magazine. The 183 articles found in the magazine were categorized into 9 major types, among which ‘comparative studies’, with 59 articles and four approaches, was the most frequent type of criticism in Armaghan magazine, which aimed to establish the position of Persian literature within the world literature. Next, ‘literary genre criticism’, with 31 articles; ‘linguistic criticism’, with 27 articles; and, ‘rhetorical criticism’, with 22 articles, were among the most frequent types of criticism in the said publication.
تبلیغات
