مبانی رادیکالیسم سیاسی در ایران پهلوی؛ 1357- 1340 (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
از دهه 1340 به بعد شرایط خاصی از نظر سیاسی، اجتماعی- اقتصادی و فرهنگی (مدرنیزاسیون) بر جامعه ایران حکمفرما شد که تغییرات گسترده ای را در سطح جامعه به وجود آورد و موجی از مخالفت های گسترده را از سال 1340 موجب گردید که همگی سبب نوعی رادیکالیسم سیاسی شد. سؤال اصلی ما در این تحقیق این است که چرا رادیکالیسم سیاسی در میان نیروهای اسلامی در دهه های 40 و 50 شیوع پیدا کرده است؟. فرضیه تحقیق حاضر این است که ماهیّت، ساختار و عملکرد نظام سیاسی پهلوی دوم (نوسازی ناموزون) موجب به وجود آمدن رادیکالیسم سیاسی میان گروه های سیاسی اسلامی در دهه های 40 و 50 شده است. یافته های پژوهش حاضر نیز نشان می دهد، اجرای سیاست هایی چون؛ بی اعتنایی به مذهب و روحانیت، ترویج و تبلیغ فرهنگ غربی و موارد دیگر سبب نوعی رادیکالیسم سیاسی شد. لذا ظهور جنبش های اسلامی ویژگی عمده این مقطع از تاریخ معاصر ایران است. بنابراین مقاله حاضر سعی می نماید با استفاده از روش تحلیلی- تبیینی و استفاده از منابع کتابخانه ای به بررسی رادیکالیسم در ایران معاصر(1357- 1340) بپردازد..Fundamentals of Political Radicalism in Pahlavi Iran; 1357-1340
From the 1940s onwards, certain political, socio-economic, and cultural conditions (modernization) prevailed in Iranian society that led to widespread changes in society, and a wave of widespread opposition from 1340, all of which led to a kind of political radicalism. Was. Our main question in this study is why political radicalism has spread among Islamic forces in the 1940s and 1950s. The hypothesis of the present study is that the nature, structure and function of the second Pahlavi political system (unbalanced modernization) has led to the emergence of political radicalism among Islamic political groups in the 1940s and 1950s. The findings of the present study also show that the implementation of policies such as; Disregard for religion and the clergy, the promotion of Western culture, and so on, led to a kind of political radicalism. Therefore, the emergence of Islamic movements is a major feature of this period in the contemporary history of Iran. Therefore, the present article tries to study radicalism in contemporary Iran (1978-1997) by using analytical-explanatory method and using library resources.
تبلیغات
