نظریه جهانشمولی نسبی در روابط بین الملل (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
این مقاله در صدد تبیین همپیوندی و هم تکمیلی امور نسبی و جهانشمول در روابط بین الملل است. با این باور که بر اساس "نظریه وحدت در عین کثرت"، می توان دارای وحدت جهان بینی و کثرت روش بود، در نظریه جهانشمولی نسبی نیز می توان در عین بهره مندی از اصول اولیه ثابت و عام و جهانشمول، دارای الگوها و قواعد ثانویه، متکثر، متنوع، متعدد، متغیر و خاص مبتنی بر عدم قطعیت و تحول پذیری بود. مقاله در صدد تسری نظریه "جهانشمولی نسبی" جک دانلی در زمینه حقوق بشر به مفاهیم عمده روابط بین الملل از قبیل: حاکمیت، دولت، قدرت، امنیت، سود، منافع ملی، نظم و ارزش است. در پاسخ به این پرسش که چرا مفاهیم روابط بین الملل در هسته مرکزی خود جهانشمول و مطلق و در پوسته سیال، نرم و ژلاتینی خود نسبی و اقتضایی هستند، مقاله با بهره گیری از روش تبیینی، چنین نتیجه می گیرد که علت ان ماهیت تناقض نمای عصر جهانی- محلی شدن است که در ان دیالکتیک وحدت ارزش ها و کثرت روش ها منجر به برسازی متقابل و تعامل پویای عام و خاص در چارچوب جهانشمولی نسبی می شود.Theory of Relative Universality in International Relations
The present study aimed to clarify the connectivity and complementarity of relative and universal affairs in international relations. Believing that, based on the “unity despite plurality” approach, it is possible to have one worldview despite the plurality of methods, it would be possible to have the basic, fixed, general, and universal principles, despite having secondary, multiple, diverse, numerous, changing, and specific models and rules based on uncertainty and evolution in the relative universality theory. The article tries to extrapolate the theory of « relative universality » developed by Jack Donnelly as regards the concept of human rights to the main concepts of IR such as sovereignty, State, power, security, gain, national interest, order and values. In response to the question of why the IR concepts are universal and absolute in their pivotal core as well as relative and contextual in their fluid, soft and gelatinous shell, the article concludes, through an explicative method, that it is due to the paradoxical nature of glocalization era in which the dialectics of unity in values and plurality in methods leads to the mutual construction and dynamics interaction of particularity and generality in the framework of « relative universality ».
تبلیغات
