هدف این پژوهش بررسی تاثیر جهانی شدن و مسائل بنیادین مدیریت نظام تعلیم و تربیت ایران در راستای جهانی شدن بود. روش انجام این پژوهش اسناد پژوهشی و بررسی مقالات و دیدگاه های منتشر شده در مجلات علمی پژوهشی کشور در بازه زمانی 1390 تا 1394 و همچنین پیمایش دیدگاه های روسا و اعضای هیئت علمی دانشگاه های کشور بوده است. به منظور گردآوری داده ها از طریق سندکاوی و پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد، نتایج پیمایش نظرات نشان داد؛ دانشگاهیان، جهانی شدن را یک نمود فرهنگی مثبت ارزیابی کرده اند و عمده ترین چالش تعلیم و تربیت ایران در راستای جهانی شدن را، ناهماهنگی بین سیاست های آموزشی ایران با سایر ملل پیشرفته، چالش محتوایی و عدم تسلط بر زبان خارجه ارزیابی کرده اند. تاثیر گذارترین عوامل بر روند جهانی سازی تعلیم وتربیت ایران را مدیریت تمرکز زدا و برخورد پویا با پدیده جهانی شدن دانسته اند. همچنین میزان آمادگی تعلیم و تربیت ایران در مسیر جهانی شدن را نسبتاً خوب ارزیابی کرده و معتقدند جهانی شدن تعلیم وتربیت ایران می تواند مزایای خوبی به همراه داشته باشد.