آرشیو

آرشیو شماره ها:
۸۸

چکیده

هدف این مقاله بررسی نحوه ی بازنمایی فرایند روان زخم و پیامدهای آن در داستان کوتاه «منظره ای با اتوی چُدنی» نوشته ی هاروکی موراکامی است. از نظر کروت روان زخم زمانی روی می دهد که رویداد آسیب زا یک لحظه دیرتر و قبل از درک آگاهانه تجربه شود. در حقیقت ذهن آن رویداد را در لحظه تجربه می کند، اما درک نمی کند. درک رویداد آسیب زا تنها در زمان و مکان دیگر و پس از تحمیل های مکرر و ناخودآگاه خاطره ی آن میسر می گردد. روان زخم سازوکار تجربه ی ذهن را نقض می کند و گویی خویشتنِ فرد را می شکافد و به دو نیم تقسیم می کند: نیمه ی قبل از روان زخم و نیمه ی بعد از آن. واکنش افراد مختلف به روان زخم متفاوت است، اما به زعم ژیژک هر نوع رویارویی با رویداد آسیب زا به نتیجه ی واحدی منجر می گردد که همانا خلق سوژه ی پساترومایی است. سوژه ی پساترومایی سوژه ی جدیدی است که با گذشته ی خود بیگانه است. موراکامی در داستان کوتاه مذکور با استفاده از نمادها و جابه جایی زمانی و مکانی به بازنمایی مهمترین فرایند روان زخم و پیامد فقدان انگیزه برای زندگی می پردازد.

Representing Trauma in Haruki Murakami's "Landscape with Flatiron"

This study is concerned with interrogating the short story of "Landscape with Flatiron" by Haruki Murakami in the context of trauma theory and identifying the ways of representing the process and consequences of trauma. For Caruth trauma occurs when the traumatic event is experienced a moment too late, before the self can realize it. Indeed it is experienced, but not understood. Traumatic event is fully comprehended in connection with another place and in another time and through repetitious imposition of its memory. Trauma deviates the mechanism of experiencing and effects an incision in the self, splitting the psyche into two halves: before and after trauma. Different people show various reactions to trauma, but Žižek believes that any confrontation with traumatic events ends into the birth of posttraumatic subject. Posttraumatic subject is a new subject who is a stranger. In "Landscape with Flatiron" Murakami represents the process of trauma through symbolism and displacement. He also represents the consequence of trauma by depicting posttraumatic subjects concerned with death.

تبلیغات