آرشیو

آرشیو شماره ها:
۸۸

چکیده

به طور کلی در بررسی متون ادبی، ارجاع به متون قبلی اجباری است و مفهوم کلی بینامتنیت و در هم تنیدگی متون همین است. یکی از این نمونه ها گردابی چنین هایل جین ریس متأثر از جین ایر شارلوت برونته  است، هر چند که دیدگاه قرن بیستمی ریس دنیای جدیدی خلق کرده است. دیوید هرمان ،آفرینش این دنیای جدید را در استفاده ریس از فن «ارزش گذاری» می داند که طبق آن اتفاقات جین ایر در گردابی چنین هایل نیز حضور دارند، اما زاویه دید ریس برای ارزیابی اتفاقات جین ایر متفاوت و حاصلش گردابی چنین هایل است. در این مورد ولفگانگ آیزر  معتقد است که هنگام خواندن متن ادبی بخش هایی که نویسنده تدارک ندیده، خواننده فراهم شان می کند و در این پروسه، از تجربه اش استفاده می کند. در مقاله حاضر، با اشاره به خوانش ریس از جین ایر و تجمیع اطلاعات مورد نیاز که نویسنده تدارک شان ندیده، به چگونگی خلق گردابی چنین هایل و ارزش گذاری ریس از اتفاقات جین ایر پرداخته می شود.

Wide Sargasso Sea, Rhys' Reading of Jane Eyre

Generally, when studying texts, reference to other texts is obligatory and this is what intertextuality and the interconnectedness of texts means. One example is Rhys’ Wide Sargasso Sea, influenced by Bronte’s Jane Eyre, though Rhys with her twentieth century point of view has created a new world. David Herman knows the creation of this new world as the result of Rhys’ use of “weighing” technique based on which the occurrences of Jane Eyre’s exist in Wide Sargasso Sea, but Rhys’ point of view for evaluating the occurrences differs and the result becomes Wide Sargasso Sea. Wolfgang Iser believes that, while reading a literary text, the reader provides the parts not provided by the author. The present article, by referring to Rhys’ reading of Jane Eyre and her providing needed information not brought by the author, attends to the creation of Wide Sargasso Sea and Rhys’s weighing of Jane Eyre’s occurrences.

تبلیغات