هدف کلی این تحقیق بررسی نقش فناوری های اطلاعات و ارتباطات (ICT)[1] در توانمندسازی اعضای شرکت های تعاونی تولید روستایی زنان استان تهران است. این تحقیق از نوع تحقیق پیمایشی در قالب تحقیقات توصیفی و روش تحقیق بر حسب هدف از نوع کاربردی و برحسب نحوۀ گردآوری داده ها از نوع توصیفی همبستگی است. جامعه آماری تحقیق حاضر کلیه زنان عضو شرکت های تعاونی تولید روستایی استان تهران (835N=) را در برمی گیرد که از میان آنان بر اساس فرمول کوکران، 146 نفر به عنوان نمونه به کمک روش نمونه گیری تصادفی ساده با انتساب متناسب انتخاب شدند. ابزار اصلی این تحقیق پرسش نامه با ضریب آلفای کرونباخ 79/0 - 95/0 بود. با توجه به یافته های تحقیق، عواملی نظیر قابلیت دسترسی، قابلیت مشارکت، میزان آشنایی با فناوری های اطلاعات و ارتباطات، میزان دسترسی به این فناوری های و سن با 99% اطمینان رابطۀ معنی داری با متغیر توانمندسازی اعضای شرکت های تعاونی تولید روستایی زنان استان تهران داشتند. همچنین نتایج رگرسیون چندگانه نشان داد که متغیرهای میزان آشنایی با فناوری های اطلاعات و ارتباطات و قابلیت دسترسی نقش مثبتی در میزان توانمندسازی اعضای شرکت های تعاونی تولید روستایی زنان استان تهران داشته و 6/55 درصد از تغییرات متغیر وابسته را تبیین کرده اند.