هدف این پژوهش، بررسی تصویر بدن ادراک شده و ایده آل در رده های سنی مختلف زنان و مطالعه نقش انعطاف پذیری تصویر بدنی بود. این پژوهش از نوع ارتباطی و علی مقایسه ای بود و 345 نفر از زنان در استان های خراسان، سمنان و البرز در این پژوهش مشارکت کردند. تصویر بدن ایده آل و تصویر بدن ادراک شده بر اساس مقیاس تصویری استانکارد و همکاران (1983) و بدن واقعی از طریق محاسبه شاخص توده بدن اندازه گیری شد. همچنین انعطاف پذیری تصویر بدنی از طریق پرسش نامه انعطاف پذیری تصویر بدنی ساندوز و همکاران (2013) اندازه گیری شد. نتایج پژوهش نشان داد در حال حاضر انتخاب بدن ایده آل زنان با واقعیت و شرایط کنونی آنها فاصله دارد. زنان در ادراک صحیح بدن خود و با شدت بیشتر در ادراک صحیح بدن ایده ال خود درست عمل نمی کنند. اثر سن و وزن تا حدی در انتخاب نمایه ایده آل تأثیر گذار بوده است، با این وجود، تقریباً همه زنان بدن لاغرتر از بدن ادراک شده خود را به عنوان بدن ایده آل انتخاب کرده اند. سه متغیر "بدن واقعی"، "بدن ادراک شده" و "بدن ایده آل" در دوره های سنی نوجوانی و جوانی تفاوت معناداری با دوره های بزرگسالی و میانسالی دارد. انعطاف پذیری تصویر بدنی، پیش بینی کننده معنادار تصویر بدن ایده آل است و افراد منعطف تر، بدن ایده آل واقع بینانه تری را انتخاب می کنند. ایجاد انعطاف پذیری مثبت از تصویر بدنی و انتخاب بدن ایده آل واقع بینانه به زنان گروه های سنی مختلف کمک می کند تا رویکردهای تمرینی متناسب خود را انتخاب نمایند.