بیتا عرب نرمی

مقدمه: هدف این تحقیق تحلیل گزارش تلویزیونی بازی فوتبال ایران و ژاپن در رقابت های جام ملت های آسیا 2019 بود. این رقابت، به دلیل تماشاگران تلویزیونی بسیار، موقعیت زمانی خاص، عدم موفقیت مکرر در دوره های پیشین (بیش از40 سال) و عملکرد قابل قبول در مسابقات قبلی این دوره، انتخاب شد. مسابقه با شکست 3 بر صفر برای ایران به پایان رسید. پژوهش در پی پاسخگویی به این پرسش بود که چه راهبردهای زبانی برای گزارش این رویداد به کار گرفته شد؟ و این راهبردها پس از تغییر نتیجه بازی چگونه تغییر کردند؟روش پژوهش: روش این پژوهش کیفی و با رویکرد تحلیل گفتمان است. تحلیل ها با الگوی مربع ایدئولوژیک وندایک (2004) و در دو سطح کلان و خرد انجام گرفت.یافته ها: تحلیل سطح کلان مربع ایدئولوژیک وندایک «تأکید و پررنگ کردن ویژگی های مثبت خودی» را با بالاترین بسامد نشان داد. راهبردهای کلان و خرد پس از تغییر نتیجه بازی، تغییر کردند؛ برای مثال «عدم تأکید و کمرنگ سازی ویژگی های منفی خودی» به طور چشمگیری افزایش یافت. گزارشگر همچنین از راهبردهای سطح خرد «واژه گزینی»، «قربانی شدن»، «همدلی» و «دراماتیزه شدن» استفاده کرد.نتیجه گیری: به نظر می رسد اقتضای گزارشگری در فضای تلویزیون، حفظ انگیزه، غلبه بر ناامیدی و احساس شکست بوده و تا حدودی تلاش در جهت توجیه و تعدیل شرایط شکست را داشته است.

هدف این پژوهش، بررسی تصویر بدن ادراک شده و ایده آل  در رده های سنی مختلف زنان و مطالعه نقش انعطاف پذیری تصویر بدنی بود. این پژوهش از نوع ارتباطی و علی مقایسه ای بود و 345 نفر از زنان در استان های خراسان، سمنان و البرز در این پژوهش مشارکت کردند. تصویر بدن ایده آل و تصویر بدن ادراک شده بر اساس مقیاس تصویری استانکارد و همکاران (1983) و بدن واقعی از طریق محاسبه شاخص توده بدن اندازه گیری شد. همچنین انعطاف پذیری تصویر بدنی از طریق پرسش نامه انعطاف پذیری تصویر بدنی ساندوز و همکاران (2013) اندازه گیری شد. نتایج پژوهش نشان داد در حال حاضر انتخاب بدن ایده آل زنان با واقعیت و شرایط کنونی آنها فاصله دارد. زنان در ادراک صحیح بدن خود و با شدت بیشتر در ادراک صحیح بدن ایده ال خود درست عمل نمی کنند. اثر سن و وزن تا حدی در انتخاب نمایه ایده آل تأثیر گذار بوده است، با این وجود، تقریباً همه زنان بدن لاغرتر از بدن ادراک شده خود را به عنوان بدن ایده آل انتخاب کرده اند. سه متغیر "بدن واقعی"، "بدن ادراک شده" و "بدن ایده آل" در دوره های سنی نوجوانی و جوانی تفاوت معناداری با دوره های بزرگسالی و میانسالی دارد. انعطاف پذیری تصویر بدنی، پیش بینی کننده معنادار تصویر بدن ایده آل است و افراد منعطف تر، بدن ایده آل واقع بینانه تری را انتخاب می کنند. ایجاد انعطاف پذیری مثبت از تصویر بدنی و انتخاب بدن ایده آل واقع بینانه به زنان گروه های سنی مختلف کمک می کند تا رویکردهای تمرینی متناسب خود را انتخاب نمایند. 

شیوع بیماری کووید-19 نقش مهمی در برساختن فضاهای فیزیکی و اجتماعی ورزشی داشته است و ماهیت حضور و مشارکت در ورزش را دستخوش تغییرکرده است. هدف این مقاله تحلیل جامع " سطوح مشارکت فعال ورزش ایران در دوران شیوع ویروس کرونا " است. داده ها با استفاده از روش مصاحبه و مشاهده جمع آوری شدند و به روش تحلیل موضوعی تحلیل و بررسی شدند. از دسته بندی الگوهای معنادار کنش گران در دوران شیوع ویروس کرونا، مضامین فراگیر مشارکت منظم، مشارکت نامنظم و مشارکت سطح نخبه استخراج گردید که مقولات اصلی آن به ترتیب شامل " تطبیق ورزش در خانه" ، "مصرف تظاهری ورزش" و "مسئولیت اجتماعی" می باشد. همچنین از تجزیه و تحلیل داده ها بر اساس سطوح فعال مشارکت ورزش (ورزش تعلیم و تربیتی، ورزش همگانی و تفریحی، ورزش قهرمانی و ورزش حرفه ای) مضامین مهمی استخراج گردید. در سطح، ورزش تعلیم و تربیتی مضمون اصلی "بلاتکلیفی " و مضامین فرعی"پراکندگی موضوعی ورزش آموزشی"، "پراکندگی جغرافیایی ورزش آموزشی"، " انفعال ذاتی ورزش تربیتی" و "موقعیت حاشیه ای ورزش تربیتی در مختصات ورزش کشور" استخراج شده است. در سطح ورزش همگانی و تفریحی مضمون"تحول" و مضامین فرعی " ورزش در انزوا"، "حذف انواع تفریحات ورزشی"، "محدودیت های زمینه ای در مشارکت" و "تغییر در دسترسی" حاصل شده است. در سطوح ورزش قهرمانی و حرفه ای مضمون "چالش کارکردی" و مضامین فرعی "نمایش و خود بیان گری"، "چالش هویت"، "تبلیغ و فروش" بدست آمده است. تأثیرات این دوران بر سطوح مشارکتی در ورزش، نیاز به تحلیل های عمیق با فاصله زمانی دورتر دارد. حذف فضاهای فیزیکی ورزش اگر چه در کوتاه مدت به بی تحرکی زیادی منجر شده، اما موقعیت های فوق العاده ای از ارتباط بین سطوح مشارکت را برای بررسی در پیش روی محققان ورزشی قرارداده است که می تواند به مشارکت های پایدارتری در سطوح مشارکت عامه کمک کند..

هدف پژوهش حاضر، تعیین روایی و پایایی نسخه فارسی پرسشنامه شایستگی حرکتی ادراک شده در دوره کودکی بود. این پرسشنامه شامل دو بعد شایستگی ادراک شده مهارت های جا به جایی (شامل دویدن، پرش جفت، لی لی کردن و جهیدن) و شایستگی ادراک شده مهارت های کنترل شیء (شامل پرتاب کردن، دریافت کردن، شوت کردن و دریبل درجا) است. بدین منظور 184 دانش آموز 7 تا 13 ساله (95 دختر و 89 پسر) به روش خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند و در شرایط استاندارد و مشابه پرسشنامه 24 سوالی شایستگی حرکتی ادراک شده را تکمیل نمودند. برای تعیین پایایی پرسشنامه از ضریب آلفای کرونباخ و برای تعیین روایی ابزار از روایی سازه به روش تحلیل عاملی تاییدی، روایی همگرا، تفاوت های گروهی و تفاوت های سنی استفاده شد. ضریب آلفای کرونباخ و نتایج تحلیل عاملی تاییدی نشان داد، نسخه فارسی این پرسشنامه از ساختار دو عاملی (24 سوالی) پرسشنامه اصلی حمایت کرده و دارای همسانی درونی مطلوبی است. همچنین روایی سازه ابزار به روش روایی همگرا (ارتباط مثبت و معنی دار شایستگی حرکتی ادراک شده و شایستگی حرکتی واقعی)، تفاوت های سنی (شایستگی حرکتی ادراک شده بالاتر کودکان خردسال تر) و تفاوت های گروهی (شایستگی حرکتی ادراک شده بالاتر پسران نسبت به دختران) مورد بررسی و تایید قرار گرفت. نتایج این پژوهش نشان می دهد نسخه فارسی پرسشنامه شایستگی حرکتی ادراک شده در دوره کودکی دارای روایی و پایایی قابل قبولی است و به معلمین ورزش و مربیان توصیه می شود برای کودکان در دوره کودکی میانی و پایانی (7 تا 13 سال)، از این ابزار برای ارزیابی شایستگی حرکتی ادراک شده استفاده نمایند.

برنامة درسی، یکی از مهم ترین ارکان مدیریت ورزشی در کشور محسوب می شود. در این پژوهش، به بررسی و مقایسة برنامة درسی مقطع کارشناسی ارشد مدیریت ورزشی در ایران و دانشگاه های منتخب پرداخته شده است. روش این پژوهش، توصیفی، تحلیلی و تطبیقی با رویکرد کیفی بود. برنامه های درسی رشتة (گرایش) مدیریت ورزشی کشور براساس برنامة درسی مصوب دفتر برنامه ریزی آموزش عالی از سایت وزارت علوم تحقیقات و فناوری (دفتر برنامه ریزی آموزش عالی) دریافت شدند و با برنامة درسی 16 دانشگاه منتخب تطبیق داده شدند و مقایسه شدند. بررسی عناوین درسی دانشگاه های منتخب جهان نشان می دهد که بیشترین شباهت عناوین درسی با دروس گرایش بازاریابی ورزشی بود و کمترین هم پوشانی با گرایش های مدیریت اوقات فراغت و مدیریت راهبردی در ورزش بود. برنامة آموزشی مدیریت ورزشی در ایران، دارای بیشترین تنوع در عناوین درس و تنوع در گرایش درزمینة مدیریت ورزشی نسبت به دانشگاه های منتخب بود. بیش از 90 درصد از همة عناوین درسی دانشگاه های منتخب، به 26 حیطة موضوعی تفکیک شدند که در آموزش مدیریت ورزشی در کشور، به 21 حیطه به تفکیک گرایش پرداخته شده است. دروس مقطع کارشناسی به صورت کلی و جامع تعریف شده اند و دروس مختص مدیریت ورزشی در مقایسه با دانشگاه های منتخب محدود بودند و برعکس، در مقطع کارشناسی ارشد گرایش های تخصصی تر و تفکیک شده تری نسبت به دانشگاه های موردمقایسه وجود داشتند؛ براین اساس، به نظر می رسد که دانش آموختگان مقطع کارشناسی فاقد مهارت های شناختی و تجربی کافی برای انتخاب و ورود به گرایش های تخصصی مدیریت ورزشی باشند.

تصویر بدنی سازه ای چند بُعدی است و شامل اجزای ادراکی، نگرشی، رفتاری و بازخورد جامعه از بدن فرد است. هدف این پژوهش، بررسی ارتباط نگرانی از تصویر بدنی با ادراک از بدن و قصد تمرین زنان بود. نمونه آماری پژوهش 384 نفر از زنان در استان های خراسان، سمنان و البرز بودند. پرسش نامه نگرانی از تصویر بدنی، مقیاس های مراحل تغییر رفتار تمرینی، مقیاس قصد تمرین، مقیاس تصویر بدنی و شاخص توده بدن استفاده شدند. یافته ها نشان داد نگرانی از تصویر بدنی و بدن ادراک شده، نقش اصلی در تعیین مراحل تغییر رفتار تمرینی زنان دارند، همچنین قصد تمرین و نارضایتی ظاهری زنان در مراحل تغییر رفتار تمرینی متفاوت بود. نگرانی از تصویر بدنی و ادراک نادرست از بدن، احتمالا در عدم تمرین یا رفتارهای نادرست تمرینی نقش دارد و کمک به ایجاد ادراک درست از بدن می تواند راهکارهای منطقی تری را برای برنامه های سلامت و تناسب اندام پیش روی زنان بگذارد.

هدف این پژوهش تحلیل وضعیت ورزش حرفه ای در تلویزیون ملی ایران بود. این مطالعه به روش کیفی و راهبرد نظریه زمینه ای انجام شده است. پس از انجام 20 مصاحبه عمیق و نیمه ساختاریافته با متخصصان رسانه و ورزش، اشباع نظری حاصل شد و مقوله های اصلی پس از تکمیل فرایند کدگذاری استخراج شدند. پس از تکمیل یافته ها، مدل زمینه ای براساس مدل سیستماتیک استراس و کوربین (1998) طراحی شد. مقوله محوری؛ یعنی، توجه تلویزیون به ورزش های رسانه ای شناسایی شد و شرایط علی، شرایط تأثیرگذار و زمینه ای، راهبردهای کنش - واکنش و پیامدها، براساس مدل پارادایمی بر گرد آن سازمان دهی شدند. یافته ها نشان داد که شرایط علی شامل اولویت داشتن برنامه های فراغتی و خبری، جذابیت مالی، فعالیت رسانه ای ناچیز در سایر رشته ها و سهولت جذب مخاطب است. برخی از شرایط مداخله گر و بسترساز شامل نبود رقابت رسانه ای، تنوع بسیار زیاد رشته های ورزشی و تنوع سلیقه هستند. راهبردهای کنش- واکنش شامل کمبود تحلیل های علمی و سازنده، کاهش تمرکز بر ایجاد ذائقه و ترغیب به سایر رشته ها و عدم پوشش برمبنای ظرفیت و امکانات موجود هستند که پیامدهایی ازقبیل نخبه پروری، تضییع حقوق سایر رشته ها، تقویت انگیزه مالی به جای انگیزه بهداشتی و ایجاد علاقه به پیگیری حاشیه ها و اختلافات را به همراه دارند.

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش جهت گیری علّی تمرین و خودکارآمدی بر قصد و رفتار تمرینی مردان و زنان چاق، نرمال و لاغر بود. تعداد 230 دانشجو از دانشگاه دامغان انتخاب شدند. پرسش نامه جهت گیری علّی تمرین روز و همکاران (2001)، پرسش نامه خودکارآمدی شوارتز (1999)، روش گودین (1995) (ارزیابی قصد تمرین) و ابزار گودین و شفر (1985) (سنجش میزان رفتار ورزشی) استفاده شدند. نتایج نشان داد که بین قصد تمرین و رفتار ورزشی ارتباط ضعیف، اما معناداری وجود دارد. همچنین، ارتباط بین قصد تمرین و هر دو متغیر خودکارآمدی و جهت گیری استقلالی تمرین و نیز ارتباط بین میزان رفتار ورزشی و جهت گیری استقلالی تمرین، معنادار است. جهت گیری استقلالی تمرین و خودکارآمدی به طور معناداری قصد تمرین و میزان رفتار ورزشی را پیش بینی می کنند. مدل جهت گیری استقلالی و خودکارآمدی در رفتار ورزشی فقط در مردان معنادار است. نتایج پژوهش حاضر بر اهمیت جهت گیری علّی افراد و خودکارآمدی در اشتغال به رفتار تمرینی تأکید می کند.

تلویزیون مهم ترین و تأثیرگذارترین رسانه در توسعه ابعاد مختلف ورزش است. این تحلیل در پی پاسخ به این سؤال است که تلویزیون چه تعریفی از توسعه ورزش در جامعه مطرح و آن را نقد، تفسیر و ترویج می نماید. بدین منظور طیفی  از متون تلویزیونی، گفتگوها و مشاهدات موردبررسی قرار داده شد و ارتباط بین نشانه ها بر اساس توصیف مفاهیم نظریه گفتمان لاکلا و موف (1985) تبیین گردید. مهم ترین دستاورد این تحلیل، شناسایی دو گفتمان ورزش نخبگی و گفتمان ورزش مشارکتی به عنوان دو گفتمان متقابل در تلویزیون است؛ تحلیل مصاحبه ها  و متون تلویزیونی نشان می دهد، مفاهیمی همچون توسعه، ورزش، ورزشکار، بودجه و امکانات، معنای خود را از گفتمان ورزش نخبگی دریافت می کنند و گفتمان ورزش نخبگی در رسانه، گفتمان ورزش مشارکتی را به حاشیه رانده است. آنچه برای پژوهشگران حوزه تربیت بدنی و علوم ورزشی حائز اهمیت است درک شرایط مفاهیم توسعه ورزش بر مبنای تقویت و تضعیف گفتمان های غالب در فضای تلویزیون است. بدین معنی که توسعه ورزش در چه قالبی از دانش، تجربه، تجزیه وتحلیل سیاسی و سیاست گذاری رسانه، عادی سازی و نهادینه می گردد؟

هدف این پژوهش تحلیل نگرش و عملکرد معلمین ورزش مقطع ابتدایی در ارتباط با چاقی، با رویکرد نظریه گفتمان است. سوال این است که پیام ها، نشانه ها، گفتگوها و برخوردهای کلاسی با محوریت معلم، زمینه ایجاد چه دیدگاهی نسبت به چاقی فراهم می کند و چگونه باورهای چاقی را در تجربیات کلاسی تقویت یا تضعیف می کند؟ تاثیر یک گفتمان تولید و تقویت شده در فضای کلاس تربیت بدنی به احتمال زیاد بر مراحل زندگی ورزشی دانش آموزان چاق، حس مطلوب نسبت به جسم خود، باید ها و نبایدها، قصدهای کوتاه مدت و دراز مدت تمرین، تعریف از ورزش در زندگی روزمره و عادات ورزشی تاثیر گذار است. داده ها با استفاده از مشاهدات کلاسی و مصاحبه با معلمان جمع آوری گردید و تحلیل ها بر اساس توصیف مفاهیم به کار رفته در نظریه گفتمان لاکلا و موف(1985) انجام گردید. نتایج نشان داد که دو رویکرد ایجاد ترس از چاقی و رویکرد مسئولیت سلامت(هلسیزم)، در ارتباط با چاقی در کلاس های ورزش مدرسه وجود دارد که در هر دو رویکرد، چاق بودن مذمت میشود و توجه ویژه نسبت به دانش آموزان چاق برای معلم از اولویت برخوردار است و تفاوت عمده ی این دو رویکرد، ایجاد چشم انداز متفاوت نسبت به چاقی است. در گفتمان مسئولیت سلامت، نگرش و عملکرد معلم در کلاس های ورزشی توام با ایجاد یک حس مسئولیت پذیری فردی همراه با افزایش آگاهی است؛ اما گفتمان ایجاد ترس نسبت به چاقی به احساسات نامطلوب و حقارت آمیز نسبت به چاقی دامن میزند