آموزش کودکان پیش دبستانی با توجه به تأثیرات تربیتی و روان شناختی از اهمیّت ویژه ای برخوردار است. این مهم برای نوآموزان مناطق روستایی به دلیل فقر فرهنگی محیط و در برخی موارد دوزبانگی نوآموزان از اهمیّت ویژه ای برخوردار است. پژوهش حاضر با هدف بررسی ادراک مربیان پیش دبستانی ضمیمه مدارس ابتدایی روستا در مورد چالش های این مراکز به روش پدیدارشناسی انجام شد. جامعه آماری، کلیه مربیان این مراکز در شهرستان قائنات در استان خراسان جنوبی، در سال تحصیلی 98-1397 بودند. براساس نمونه گیری هدفمند، 17 نفر از این مربیان در این پژوهش شرکت کردند. داده ها ، از طریق مصاحبه نیمه ساختار یافته جمع آوری شدند. تحلیل داده ها از طریق کدگذاری موضوعی انجام شد. جهت بررسی پایایی نتایج نیز از روش بازبینی توسط مشارکت کنندگان و ممیزان بیرونی استفاده شد. براساس یافته ها؛ نتایج در 4 مقوله اصلی و 11 محور؛ ادراک مربیان از ماهیّت(غیر ضروری و اجباری و مفید اما مزاحم)، چالش های سطح خرد(چالش های مرتبط با مربی، محتوا و چالش های تربیتی)، چالش های سطح کلان(چالش های محیطی، مدیریتی، همکاران و والدین) و سطح فراسوی کلان(نبود پشتیبانی و عدم برنامه ریزی مدون)، دسته بندی شد. در نهایت با توجه به نتایج بهتر است آموزش و پرورش با توجه به اهمیت این دوره نسبت به تربیت مربیان تخصصی در زمینه آموزش کودکان پیش دبستانی و فراهم آوردن ساختار سازمانی مدون برای این دوره نسبت به رفع چالش های این مراکز به خصوص در مناطق روستایی و مراکز ضمیمه مدارس ابتدایی اقدام کند.