پژوهش حاضر با هدف شناسایی عوامل مؤثر بر استقرار یادگیری سیار در دانشگاه سیستان و بلوچستان انجام شد. روش این پژوهش برحسب هدف، کاربردی و برحسب نوع داده ها، آمیخته است؛ ارائه الگو در این پژوهش به روش کیفی فراترکیب انجام شده، بدین صورت که با استفاده از روش فراترکیب 49 مقاله یادگیری سیار در دانشگاه ها مورد بررسی و میزان اهمیت و اولویت هر یک به کمک روش کمی آنتروپی شانون تعیین شد. به منظور اعتبار یابی مدل، پرسشنامه شماره یک طراحی و در بین جامعه آماری توزیع شد. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه دانشجویان دانشگاه سیستان و بلوچستان به تعداد 21217 نفر شامل می شوند، نمونه آماری با استفاده از جدول مورگان تعداد 377 نفر بدست آمده و به منظور تجزیه وتحلیل داده ها از روش تحلیل عاملی تأییدی با کمک نرم افزار Smart PLS 2 استفاده شده است. طبق یافته های تحقیق عوامل مؤثر در این الگو در دو بعد زیرساختی (ابزار و فناوری و زیرساخت حمایتی)، و فردی (ویژگی های شخصیتی کاربران و ویژگی های مهارتی کاربران) دسته بندی شده اند.