پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین اعتماد و تعهد سازمانی از طریق متغیر میانجی مشارکت سازمانی انجام گرفت. روش پژوهش توصیفی-همبستگی بود. جامعه آماری آن کلیه کارکنان سازمان آموزش و پرورش شهر زاهدان در سال تحصیلی 97-1396 بودند که به شیوه نمونه گیری طبقه ای-تصادفی تعداد 208 نفر از طریق سه پرسشنامه: اعتماد سازمانی کاناواتاناچای و یو (2002)، مشارکت سازمانی ناستی زایی (2015) و تعهد سازمانی دهمرده و ناستی زایی (1396) مورد مطالعه قرار گرفتند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون مدل معادلات ساختاری با کمک نرم افزار لیزرل استفاده شد. بر اساس یافته ها اعتماد سازمانی بر تعهد و مشارکت سازمانی اثر مثبت و معنی داری دارد. همچنین اعتماد سازمانی از طریق متغیر مشارکت سازمانی بر تعهد سازمانی اثر مثبت و معنی داری دارد. بنابراین مدیران می توانند با افزایش اعتماد سازمانی موجبات افزایش مشارکت سازمانی کارکنان و در نتیجه افزایش تعهد سازمانی آنان را فراهم کنند.