خطمشیهای عمومی سازوکارهای حکمرانی ملی نظامهای سیاسی هستند. دولتها اراده ملی را در پرتو خطمشیهای عمومی اداره می کنند. اگر نسخه تدوینی این خطمشیها بر سیاق ملاحظات علمی و سیاسی دوراندیشانه تعبیه شده باشد، کماکان دردهای ملی را دوا نخواهد کرد، مگر آن که مرحله اجرای خود را با موفقیت طی کند. اجرای خطمشیهای عمومی شاهکار ویژه مدیریت دولتی است. کیفیت مدیریت دولتی را می توان از قبل میزان اجرای این خطمشیها تشخیص داد. پژوهش حاضر با هدف شناسایی و تحلیل عوامل موثر بر عدم موفقیت برخی از خطمشیهای عمومی کشور طراحی شده است. نتایج نشان میدهد که بیتوجهی به ارزش زمان و سپری شدن فرصتها در اجرای خط مشی های ملی، بیثباتی مدیریتی در بخش دولتی متولی اجرای خطمشیها، ناهمسویی ابزارهای اجرای خطمشیهای ملی، بحرانهای داخلی و خارجی موثر بر اجرای خطمشیها، فقدان ساختار اجرایی مناسب برای اجرای خطمشیهای ملی و. . . . از مهم ترین عوامل کلیدی مانعزای اجرای خطمشیهای عمومی در ایران هستند.
