هدف از این پژوهش، بررسی رابطه بین ابعاد جو اخلاقی و رضایت شغلی کارکنان اداره های آموزش و پرورش شهر اصفهان در سال تحصیلی 89-1388 بود. روش پژوهش توصیفی(همبستگی) بوده، جامعه مورد مطالعه شامل 735 نفر از کارکنان شش ناحیه آموزش و پرورش شهر اصفهان بود که با استفاده از نمونه گیری تصادفی طبقه ای متناسب با حجم نمونه تعداد 205 نفر از کارکنان انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات شامل دو پرسشنامه بود: اولی مربوط به جو اخلاقی در سازمان، دارای 29 سوال و نُه بعد توسط ویکتور و کالن(1987) و پرسشنامه دوم مربوط به رضایت شغلی، دارای 20 سؤال که توسط لی(2000)، با مقیاس پنج درجه ای لیکرت ساخته شده اند، استفاده شد. ضریب پایایی پرسشنامه ها با استفاده از آلفای کرونباخ در جو اخلاقی (76/0) و رضایت شغلی (87/0) به دست آمد. برای تعیین میزان همبستگی بین ابعاد جو اخلاقی و رضایت شغلی از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون استفاده شد. یافته های حاصل از پژوهش نشان داد که جو نفع شخصی با رضایت شغلی رابطه داشت (05/0 .(P< و ابعاد منفعت سازمان و کارایی، دوستی، اخلاق شخصی و روّیه های سازمانی هیچ رابطه ای با رضایت شغلی نداشتند (05/0 P> ). همچنین، جوّ علایق تیمی، مسئولیت اجتماعی و قوانین و کدهای حرفه ای رابطه مثبت و معناداری با رضایت شغلی داشته است (05/0 P< ).
