نظریة بیداری اسلامی که مقام معظم رهبری درمورد انقلاب های خاورمیانه ارائه کرد، روشی متوازن و مبتنی بر حضور توأمان مردم و ارزش های الهی در جامعه است. دیدگاه امام خمینی (ره) نیز بر همین اساس بوده است. دو عنصر آفت بیداری اسلامی است: 1. تحجر و جزم اندیشی؛ 2. خودباختگی. بر این اساس، بیداری اسلامی در مقابل افراط گرایی و نیز تفریط و خودباختگی قرار می گیرد.
نظریة بیداری اسلامی درپی مصادرة انقلاب های منطقه نیست. آنچه همواره مقام معظم رهبری بر آن تأکید ورزیده، حضور مردم و ارزش های الهی است و بر این فرض مبتنی است که اگر حضور مردم منطقه بدون تحمیل و آزادانه باشد، به طور طبیعی حرکت به سمت ارزش های الهی و اسلامی خواهد بود.
نظریة بیداری اسلامی درباره انقلاب های خاورمیانه است و در مقابل دیدگاه غربی ها قرار می گیرد. غرب درپی آن است تا فرایند این انقلاب ها در مسیر تأمین خواست ها و منافع غرب باشد. در این راه، حتی از مداخله نظامی پرهیز نمی کند؛ مانند آنچه در لیبی رخ داد. برای غرب پذیرفته نیست که حکومت های دیگر، مانند جمهوری اسلامی ایران، در منطقه شکل بگیرند. در بیش از سه دهة گذشته، این موضوع از اولویت های غرب در منطقه بوده است. غرب برای جلوگیری از ایجاد جمهوری اسلامی دیگری در منطقه همة اقدامات تأمینی، تدافعی، و تهاجمی خود را به کار گرفته است. با این حال، آنچه گسترش یافته، الگوهای انقلاب ایران بوده است. دشوار می توان پیش بینی کرد که حکومت های آیندة خاورمیانه چه ویژگی هایی خواهند داشت. واضح این که، در خاورمیانه آینده، مردم نقش بیشتری خواهند داشت و حکومت های شبه جمهوری و مادام العمر جایی نخواهند داشت.
