این مقاله به طرح مسئله تأثیر نگرش هاى زبانى در موفقیت برنامه ریزى زبان مى پردازد. چنین مطالعه اى در واقع در چارچوب نظرى شکل گرفته از تلاقى جامعه شناسى زبان و روانشناسى اجتماعی انجام می گیرد. در این چارچوب ابتدا به توضیح در باب مفهوم نگرش به طورکلى و نگرش هاى زبانى به طور خاص پرداخته و سپس با استناد به این مفهوم، هوشیارى زبانى را تعریف می کنیم. سپس به بیان نظر زبانشناسان مختلف در باب نقش نگرش هاى زبانى افراد جامعه در موفقیت برنامه ریزى زبان پرداخته و در همین ارتباط تقابل دو مفهوم سیاست پنهان و سیاست آشکار در برنامه ریزى زبان را شرح خواهیم داد.
