هدف پژوهش حاصر بررسی نحوه تاثیر گذاری سبک های مقابله ورزشکار با استرس های معمول ورزش بر موفقیت ورزشی بود 48 دانشجو(26 پسر و 22 دختر) از رشته های مختلف ورزشی دانشکده تربیت بدنی دانشگاه تهران با تکمیل مقیاس سبک های مقابله در ورزش در این پژوهش شرکت کردند مربیان ورزشکاران نیز با تکمیل مقیاس موفقیت ورزشی سطح موفقیت ورزشی آزمودنی را مشخص کردند نتایج پژوهش نشان داد که ورزشکاران پسر بین سبک مقابله روی آوری و موفقیت ورزشی همبستگی منفی معنی دار و بین سبک مقابله اجتنابی و موفقیت ورزشی همبستگی مثبت معنی دار وجود دارد در حالی که در ورزشکاران دختر بین سبک مقابله روی آوری و موفقیت ورزشی همبستگی منفی معنی دار به دست آمد سبک مقابله وری آوری از طریق درگیری ورزشکار با منبع استرس کاهش دقت و تمرکز و افزایش اضطراب و نگرانی موجب افزایش احتمال شکست ورزشی می شود در حالی که سبک مقابله اجتنابی به ورزشکار کمک می کند تا با فاصله گرفتن از منبع استرس وادامه فعالیت های ورزشی در فضایی آرام و بدون اضطراب و نگرانی احتمال موفقیت ورزشی خود را افزایش دهد
