فیلترهای جستجو:
فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۱٬۶۲۱ تا ۱٬۶۴۰ مورد از کل ۸٬۴۳۱ مورد.
جایگاه موسیقی در سینما
حوزههای تخصصی:
سینمای سیاسی؛ ژانر یا مضمون؟
حوزههای تخصصی:
فاجعه و عشق (تصویر تعالی در فیلم « هیروشیما، عشق من»)
منبع:
آینه خیال ۱۳۸۷ شماره ۷
حوزههای تخصصی:
ظهور شیوه های نوین بازیگری در قرن نوزدهم و نیمه اول قرن بیستم(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
بسیاری از نظریه پردازان، تئاتر قرن بیستم را تئاتر کارگردانان می دانند. در این قرن است که جایگاه و پایگاه نظریه های اجرایی از اهمیت ویژه ای برخوردار می گردد و جایگاه عناصر اصلی خلاقیت های تئاتری (متن، بازیگر، کارگردان، دکور، طراح صحنه و لباس و ...) از زوایای مختلف مورد بحث و بررسی قرار می گیرد. یکی از پرجاذبه ترین این بحث ها، به جایگاه و نقش بازیگر توجه داردزیرا در اجرای تئاتر بازیگر تنها عنصر واقعا زنده است و به همین دلیل بیش از سایر عناصر اجرا در همزمان کردن موضوع نمایش نقش دارد؛ بازیگر به وسیله بدن و بیان،و ریتم و حرکتی که در صحنه می آفریند جهان نقش خود و احساس تماشاگران را در هم می آمیزد، یگانه می کند و جهانی سرشار از تخیل و باور می آفریند . موضوع کار بازیگر، امروزه آن چنان گسترشی یافته که دارای روش ها و مکتب های گوناگون گردیده و به بحثی کلاسیک تبدیل شده است. با توجه به آن که قرن نوزدهم میلادی، دوره ی شکل گیری و توسعه ی تئاتر به مفهوم جدید آن است، و از آن رو که بازشناسی اهمیت نقش بازیگر در تئاتر، اساساً، ریشه در رویکردهای نظری تئاتر قرن نوزدهم دارد، در مقاله ی حاضر کوشش شده است تا به منظور بازنمایی این رویکردها، به بررسی وضعیت بازیگران در اواخر قرن نوزدهم پرداخته و تأثیر و انعکاس نظریه های کارگردانان اواخر قرن نوزدهم در اندیشه و افکار کارگردانان قرن بیستم را، خصوصاً در مورد جایگاه و کار بازیگر در تئاتر، مطرح نماییم.
معرفی اثر-مقدمهای بر موسیقیشناسی قومی
حوزههای تخصصی:
بررسی ساختاری برنامههای تلوزیونی
حوزههای تخصصی:
فرمالیسم و نقد فیلم
بررسی موسیقی فیلم کازابلانکا: در ستایش ترانه ی یک سیاهپوست
حوزههای تخصصی:
دفاع مقدس؛ پیوند دهنده خدا و عشق
حوزههای تخصصی:
مقالات: زیبایی شناسی صحنه تئاتر: آوانگاردنو در فراسوی چیدمان، تئاتر مولتی مدیا پرفرمنس
حوزههای تخصصی: