فیلترهای جستجو:
فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۱۲۱ تا ۱۴۰ مورد از کل ۸٬۴۳۱ مورد.
نمایش عروسکی سایه در اندونزی: وایانگ کولیت
حوزه‌های تخصصی:
نمایشنامه نویسی در ایران از آغاز تا کنون 19
حوزه‌های تخصصی:
تدوین (فصل دهم از کتاب «تئوری فیلم»)
منبع:
فارابی ۱۳۷۲ شماره ۲۱
حوزه‌های تخصصی:
نگاهی به تاریخچه ی رقص در ایران
حوزه‌های تخصصی:
یادداشتی بر نمایش عشق آباد: از خاطره درمانی تا خنده درمانی (نوشته و کار داود میر باقری)
حوزه‌های تخصصی:
فقر تاریخی گری (در نقد 300، یا چگونه آموختم کتابهای تاریخ را ورق بزنم)
منبع:
هفت ۱۳۸۶ شماره ۳۶
حوزه‌های تخصصی:
واقعیت استیلیزه در تئاتر رئالیستی معاصر(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه‌های تخصصی:
بازنمایی واقعیت بر روی صحنه، منجر به پیدایش دیدگاه های متفاوت و یا حتی گاهی متضاد راجع به تئاتر رئالیستی می شود. گروهی، تئاتر رئالیستی را تئاتری می دانند که واقعیت«مکشوف » را، متعهدانه و متبحرانه، به معرض نمایش می گذارد. اما، گروهی دیگر، تئاتر رئالیستی را تئاتری می دانند که واقعیت را «خلق می کند» و پس از گذراندنش از فیلترهای پالایشی، بدون هیچ تعهدی نسبت به ارائ? واقعیت روزمره، آن را نمایش می دهد. در هر صورت، آنچه مسلم است، اینکه، تئاتر واقعگرا، تئاتری واقعی نیست. واقعیت در تئاتر، در یک فرایند تئاتریکال، «بازنمایی» می شود. همین عنصر «بازنمایی» است که واقعیت ارائه شده در هنر را تحریف کرده و به یک «واقعیت استیلیزه »، یا شیوه پردازی شده تبدیل می نماید. از این رو، در تئاتر، استیلیزاسیون ، هدف نیست، بلکه «روش» است، روشی است دیالکتیک که می خواهد واقعیت پنهان در مناسبات روزمر? اجتماعی بشر را به صورت توهمی از واقعیت و بر اساس ارتباط علت و معلولی افشا نماید. در فرایند شیوه پردازی، رئالیسم خام به «رئالیسم آگاه» تبدیل می شود. دراین پژوهش، ابتدا سعی داریم به تعریفی مشخص از واقعیت در ساختار تئاتر رئالیستی نایل شویم و به شیو? قیاسی، واقعیتِ حقیقی را با واقعیتِ شیوه پردازی شده تحلیل نماییم.
موسیقی سازان سینمای ایران
حوزه‌های تخصصی:
مروری بر تئاتر فرانسه
منبع:
سوره ۱۳۶۸ شماره ۷
حوزه‌های تخصصی:
کارگردان و هدایت بازیگر
منبع:
هنرهای زیبا ۱۳۷۴ شماره ۱
حوزه‌های تخصصی:
بسیاری از نظریه پردازان معتبر تئاتر جهان بر این عقیده اندکه تئاتر بیش از هر چیز عبارت از بازی بازیگر است. این ادعا متکی بر استدلال قابل قبولی است ‘ مبنی بر اینک نمایش را می توان بدون دکور‘ بدون تنظیم نور‘ بدون لباسی طراحی شده و بدون گریم و بی نیاز از موسیقی اجرا کرد. اما نمی توان تئاتری را تصور نمود که در آن بازیگر نقش نداشته باشد. اگر این واقعیت را بپذیریم که جوهر نمایش همانا در بازی است ‘ باید بیندیشیم که کار اصلی کارگردان تئاتر چیست؟ آیا کار اصلی اومنحصر به ایجاد فضایی زیبا و دلنشین از طریق دکور‘ نور‘ وسایل صحنه‘ ترکیب صحنه ‘ موسیقی و... یا انتقال یک پیام کلی از طریق مجموعه این عناصر است؟ اگر چنین است آیا می توان نمایشی ترتیب داد که د رآن بازیگر نقش نداشته باشد؟ باید گفت که بی تردید حاصل چنین تلاشی هر چه باشد تئاتر نیست! پس تئاتر با بازیگر به وجود می آید .و مهمترین و اصلیترین وظیفه کارگردان د رتئاتر همانا هدایت بازیگراست.
کارنامه فیلم گلستان
فضا در تئاتر از دیدگاه هایدگر
منبع:
بیدار بهمن ۱۳۸۰ شماره ۱۲
حوزه‌های تخصصی:
رئالیسم در تئاتر
منبع:
هنر زمستان ۱۳۷۳ شماره ۲۷
حوزه‌های تخصصی: